آلرژی یا allergy
به طور خلاصه، آلرژی یک واکنش ایمنی غیر معمول یا اغراق آمیز است که توسط یک ماده خاص ایجاد می شود. علائم آن اغلب شامل خارش چشم، خس خس سینه و عطسه است. برای بسیاری از افراد، واکنش های آلرژیک ناراحت کننده و ناخوشایند است، اما می تواند برای بعضی دیگر، تهدید کننده زندگی باشد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که حدود 20 درصد از مردم جهان دارای بیماری آلرژیک هستند.
با توجه به شیوع آلرژی، درک درست از حساسیت بسیار مهم است. در این مقاله می خواهیم تمام باورهای غلط راجع به allergie و نواحی از بدن که تحت تاثیر حساسیت قرار می گیرند را بررسی کنیم.
با کاملیما همراه باشید.
فهرست مطالب
-
کدام نواحی بدن ممکن است تحت تأثیر آلرژی قرار گیرند؟
-
باورهای اشتباه در مورد آلرژی
-
چرا فقط برخی افراد آلرژی دارند؟
-
آلرژی چگونه درمان می شود؟
کدام نواحی بدن ممکن است تحت تأثیر آلرژی قرار گیرند؟
افراد بسته به ماده حساسیت زا و محل ورود آن به بدن علائم متفاوتی را تجربه می کنند. واکنش های آلرژیک می توانند همزمان قسمت های زیادی از بدن را درگیر کنند. در این قسمت تاثیر آلرژی بر نواحی مختلف بدن را بررسی کرده ایم.
بینی، چشم ها، سینوس ها و گلو
هنگام استنشاق مواد حساسیت زا، آزاد شدن هیستامین باعث می شود که مخاط بیشتر تولید شده و سبب ایجاد تورم، التهاب، آبریزش و خارش بینی شود. همچنین ممکن است افراد شدیدا دچار عطسه، آبریزش چشم ها و گلو درد شوند.
ریه ها و سینه
آسم می تواند در طول یک واکنش آلرژیک ایجاد شود. هنگامی که ماده حساسیت زا در هوا پخش می شود، لایه داخلی مجاری ریه ها متورم شده و تنفس را مشکل می کند در نتیجه این بخش ها دچار می شوند.
معده و روده
غذاهایی که معمولاً باعث آلرژی می شوند شامل بادام زمینی، غذاهای دریایی، محصولات لبنی و تخم مرغ هستند. حساسیت به شیر گاو در نوزادان نیز شایع است و می تواند باعث اگزما، آسم، قولنج و ناراحتی معده شود. برخی افراد نمی توانند لاکتوز (قند شیر) را هضم کنند. عدم تحمل لاکتوز باعث ناراحتی معده می شود، اما نباید آن را با allergie اشتباه گرفت.
پوست
مشکلات پوستی که می توانند در اثر حساسیت ایجاد شوند شامل درماتیت آتوپیک (اگزما) و کهیر هستند.
علامت رینیت آلرژیک چیست و چگونه رینیت آلرژیک یا تب یونجه را درمان کنیم؟
باورهای اشتباه در مورد آلرژی
1. حساسیت فقط در کودکان ایجاد می شود
یکی از باورهای غلطی که بسیار رایج می باشد این است که وقتی به بزرگسالی میرسید، دیگر حساسیت ایجاد نمی شود. این یک باور پوچ است و صحت ندارد.
یک منبع معتبر، شیوع آلرژی غذایی در 44-40 سالگی را در بزرگسال ایالات متحده مورد بررسی قرار داد. در زمان انجام این نظرسنجی، 10.8٪ از شرکت کنندگان حساسیت غذایی داشتند.
نویسندگان دریافتند که در حدود نیمی از این افراد مبتلا به آلرژی غذایی، حداقل یکی از این حساسیت های غذایی در بزرگسالی ایجاد شده است.
2. هیچ نوع درمانی برای آلرژی وجود ندارد
به طور کلی، بهترین راه برای به حداقل رساندن واکنش های آلرژیک، اجتناب از عوامل محرک مانند غذاهای خاص و حیوانات است. هیچ درمان قطعی برای allergie وجود ندارد اما، برخی از درمان ها می توانند علائم را به طور موثری کاهش دهند. به عنوان مثال آنتی هیستامین ها و اسپری های استروئیدی بینی نیز می توانند موثر باشند.
علاوه بر این، ایمونوتراپی آلرژی می تواند به کاهش حساسیت کمک کند. ایمونوتراپی شامل افزایش تدریجی دوزهای ماده یا آلرژن است که فرد به آن حساسیت دارد. افزایش آلرژن باعث می شود سیستم ایمنی بدن نسبت به این ماده حساسیت کمتری پیدا کند.
3. حساسیت غذایی ها و واکنش ها در افراد مختلف، یکسان است
این باور درست نیست! حساسیت غذایی در تمامی افراد متفاوت است. وقتی کسی حساسیت غذایی را تجربه می کند، بدن آن را به صورت یک واکنش نشان می دهد و توسط سیستم ایمنی هدایت می شود و معمولا با عملکرد ایمونوگلوبولین E (IgE) همراه است.
طی یک پاسخ ایمنی با واسطه IgE ، IgE به گیرنده های سلولهای خاص از جمله ماست سل و بازوفیل متصل می شود. سپس این سلولها هیستامین و سایر ترکیبات را تولید می کنند و باعث می شوند علائم به سرعت ظاهر شوند.
4. آلرژی مادام العمر است
خوشبختانه این نیز یک باور غلط است. اگرچه برخی از آلرژی ها مادام العمر باقی می مانند، اما برخی از حساسیت ها به سادگی با افزایش سن از بین می روند. این که آیا حساسیت با گذشت زمان کاهش مییابد می تواند به آلرژن بستگی داشته باشد. محققان بررسی حساسیت غذایی بر این عقیده هستند که اگرچه بیشتر کودکان نسبت به شیر، تخم مرغ، سویا و گندم حساسیت دارند اما allergie به بادام زمینی، آجیل، ماهی و صدف در اغلب مواقع مادام العمر است.
5. حساسیت به بادام زمینی جدی ترین نوع آلرژی است
اگرچه حساسیت به بادام زمینی شایع است و مطمئنا می تواند خطرناک باشد اما راهی برای رتبه بندی کردن شدت حساسیت وجود ندارد. برخی از افراد ممکن است فقط یک واکنش خفیف نسبت به بادام زمینی داشته باشند، اما ممکن است این ماده برای برخی دیگر باعث ایجاد آنافیلاکسی شود. اگرچه برخی از غذاها، مانند آجیل، صدف و تخم مرغ، بیشتر حساسیت ها را تشکیل می دهند، اما تقریباً هر غذایی می تواند واکنش ایجاد کند. شدت واکنش بستگی به سیستم ایمنی فرد دارد.
6. سرماخوردگی و حساسیت یکسان هستند
اگرچه سرماخوردگی و آلرژی می توانند علائم مشابهی از جمله بسته شدن راه بینی و آبریزش چشم را داشته باشند، اما علائم آنها متفاوت است. علائم سرماخوردگی ناشی از پاسخ ایمنی به ویروس ها است، در حالی که حساسیت ها پاسخ ایمنی به یک آلرژن هستند. تفاوت مهم دیگر این است که سرماخوردگی حدود 1 تا 2 هفته طول می کشد، در حالی که حساسیت در برخی موارد می تواند یک عمر همراه فرد باشد.
با انواع حساسیت غذایی کودکان آشنا شوید! بررسی علائم، علت بروز آلرژی و راههای درمان
7. گربهها و سگهای خانگی باعث ایجاد حساسیت نمیشوند
این باور اشتباه است. برای برخی از افراد، نژادهای خاصی ممکن است کمتر باعث ایجاد حساسیت شوند، اما هیچ قانون ثابتی در این رابطه وجود ندارد. موی حیوان باعث ایجاد حساسیت نمی شود، بلکه حساسیت توسط سلول های مرده پوست (شوره)، بزاق و ادرار ایجاد می شود. علاوه بر این، همانطور که آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا (AAAAI) توضیح می دهد، مو یا خز حیوانات خانگی می تواند گرده، اسپورهای کپک و سایر حساسیت های بیرونی را جمع آوری کند.
8. نژادهای ضد حساسیت
بسیاری از مردم معتقدند که برخی از نژادهای سگ و گربه “ضد حساسیت” هستند، به این معنی که باعث ایجاد حساسیت نمی شوند. با این حال، این یک افسانه است. همانطور که AAAAI توضیح می دهد که بر خلاف تصور عموم ، هیچ نژاد ضد حساسیت سگ یا گربه وجود ندارد.
9. تماس مداوم با حیوانات باعث کاهش آلرژی می شود
یک نظریه رایج وجود دارد که می گوید اگر فردی که به حیوان حساسیت دارد با آن نوع حیوانات وقت بگذارد، حساسیت به آرامی بهبود مییابد. اما این مورد صحت ندارد. در حقیقت، برخی از صاحبان حیوانات خانگی می توانند به مرور به حیوانات خانگی خود حساسیت نشان دهند. به عنوان مثال، فرد صاحب حیوان خانگی، اگر در معرض مقدار زیادی موی حیوان خانگی یا شوره قرار بگیرد، حساسیت باقی می ماند.
ایده ایمونوتراپی یا تزریق آلرژی و حساسیت زدایی تنها تحت راهنمایی متخصص آلرژی و هنگامی که در مقادیر کم و به تدریج در معرض آلرژن قرار می گیرد کار می کند.
نکته مهمی که وجود دارد این است که آوردن زودهنگام حیوانات خانگی در خانه ممکن است احتمال ایجاد حساسیت را در وهله اول کاهش دهد. به عبارت دیگر، اگر حیوانات خانگی در جوانی به خانه آورده شوند ،ممکن است احتمال ایجاد حساسیت کمتر باشد.
10. حساسیت جدی نیست
خوشبختانه، برای بسیاری از افراد، آلرژی ناراحت کننده است اما خطرناک نیست. با این حال ، برای برخی افراد، واکنش آلرژیک می تواند به آنافیلاکسی ختم شود. آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک شدید و در برخی موارد تهدید کننده زندگی است. در طول این رویداد، مقدار زیادی هیستامین در بدن ترشح می شود و باعث واکنش التهابی می شود.
علائم آن می تواند شامل مشکل در تنفس، خس خس سینه، درد و گرفتگی معده، اسهال، اضطراب، تورم پا، دست ها، لب ها، چشم ها و گاهی اوقات تورم دستگاه تناسلی و از دست دادن هوشیاری باشد.
حتی حساسیت هایی که ممکن است نسبتا جزئی در نظر گرفته شوند، مانند حساسیت های فصلی که می توانند مشکلات مهمی ایجاد کنند. تب یونجه می تواند منجر به کاهش کیفیت خواب و بنابراین خواب آلودگی در طول روز شود.
یکی منبع مطالعه معتبر، درباره تب یونجه بر “کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی” 616 شرکت کننده را مورد بررسی قرار داد. آن ها به این نتیجه رسیدند که تب یونجه نسبت به فشار خون بالا و دیابت نوع 2 “بهره وری کار را به میزان بیشتری کاهش می دهد”.
یکی دیگر از مطالعه های منبع معتبر از سال 2009 اثرات گسترده تر آلرژی فصلی را مورد بررسی قرار داد و نتیجه گرفت که تب یونجه، تأثیر منفی قابل توجهی بر عملکرد جنسی دارد و می تواند منجر به اختلالات خواب و خستگی شود.
11. گلها باعث تب یونجه نمی شوند
شاید همیشه این مورد را شنیده باشید و برایتان عجیب باشد که این مورد را نیز رد می کنیم. تب یونجه یا رینیت آلرژیک ناشی از گرده های معلق در هوا است. گل ها تمایل به تولید گرده های بزرگ و چسبناک دارند که به راحتی در هوا پرواز نمی کنند – گل ها طوری طراحی شده اند که حشرات را جذب کرده و گرده ها را به جای اینکه در هوا رها کنند به سمت خود می کشند.
مهمترین علل تب یونجه، گرده روشن تر از چمن ها و درختان است.
بیماری فارنژیت چیست؟ علل و علائم فارنژیت و راه های تشخیص و درمان
چرا فقط برخی افراد آلرژی دارند؟
اگرچه ما چیزهای زیادی در مورد چگونگی بروز واکنش های آلرژیک می دانیم، دلیل دقیق اینکه چرا برخی افراد به آلرژی مبتلا می شوند در حالی که برخی دیگر چنین نمی کنند هنوز یک راز است. ما می دانیم که یک استعداد ژنتیکی وجود دارد، به این معنی که اگر مادر یا پدر شما آلرژی داشته باشد، احتمال اینکه شما نیز آلرژی داشته باشید، بیشتر است. عوامل موجود در محیط نیز در احتمال ابتلا به آلرژی نقش دارند، مانند:
-
محل زندگی شما (اگر روستایی یا شهری باشد)
-
عوامل سبک زندگی (مثلاً این که آیا ورزش می کنید)
-
عادات غذایی (غذایی که می خورید)
-
داروها (به عنوان مثال آنتی بیوتیک ها)