بیماری خراش گربه یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری Bartonella henselae ایجاد می شود. این باکتری در بزاق گربه زندگی می کند اما معمولاً باعث بیماری در گربه نمی شود. زمانی که گربه آنها را گاز می گیرد، خراش می دهد یا می لیسد، باکتری ممکن است به فرد منتقل شود. کک ها باکتری B. henselae را از یک گربه به گربه دیگر منتقل می کنند و نیش کک و کنه نیز ممکن است این باکتری را به افراد منتقل کند.
کودکان بیشتر از بزرگسالان به بیماری چنگ گربه مبتلا میشوند، احتمالاً به این دلیل که کودکان بیشتر با گربهها بازی میکنند و احتمال خراش یا گاز گرفتن آنها بیشتر است. 2 اکثر افراد سالم آلوده به این باکتری علائمی ندارند.
قرار گرفتن در معرض گربه ها و بچه گربه ها احتمال ابتلای فرد به بیماری چنگ گربه را افزایش می دهد. گربه سانان بازیگوش ممکن است ناخواسته گاز بگیرند یا خراش دهند و احتمالاً باکتری B. henselae را منتقل کنند. فردی که گاز گرفتگی یا خراش گربه را دریافت می کند و ناتوانی در شستشوی کامل ناحیه آسیب دیده ممکن است به بیماری چنگ گربه مبتلا شود.
هجوم کک ها احتمال ابتلای افراد به بیماری چنگ گربه را افزایش می دهد، بنابراین حیوانات خانگی و خانه ها باید عاری از کک باشند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر مستعد ابتلا به عوارض جدی ناشی از بیماری خراش گربه هستند و باید در اطراف گربه ها اقدامات احتیاطی را انجام دهند.
2. اولین نشانه بیماری چنگ گربه
چند روز پس از دریافت خراش یا گاز گرفتن از گربه ممکن است یک برآمدگی قرمز کوچک روی پوست ایجاد شود. این برآمدگی در محلی که باکتری وارد بدن شده است ظاهر می شود و معمولاً دردناک نیست.
برآمدگی که ممکن است شبیه نیش حشره باشد، ضایعه تلقیح نامیده می شود. ممکن است متورم، گرم و دردناک باشد و ممکن است چرک وجود داشته باشد. با گذشت زمان بهبود نمی یابد و بدتر نمی شود.
3. غدد لنفاوی متورم
یک یا دو هفته پس از دریافت نیش یا خراش از گربه، فرد ممکن است درد و تورم در غدد لنفاوی نزدیک به محل ضایعه را تجربه کند. اگر ضایعه روی دست یا بازو باشد، غدد لنفاوی در آرنج، زیر بغل یا گردن ممکن است متورم شوند. اگر ضایعه روی ساق پا ایجاد شود، غدد لنفاوی در کشاله ران ممکن است متورم شوند.
غدد لنفاوی معمولاً در عرض دو ماه به حالت عادی باز می گردند. با این حال، گاهی اوقات درد و تورم بیشتر طول می کشد.
4. سایر علائم بیماری خراش گربه
بسیاری از مردم هیچ علامتی از بیماری چنگ گربه ندارند و برخی فقط تورم غدد لنفاوی را تجربه می کنند. برخی دیگر نیز متوجه علائم آنفولانزا می شوند. این افراد ممکن است تب خفیف داشته باشند، احساس خستگی کنند و گلو درد و سردرد داشته باشند. همچنین ممکن است کاهش اشتها داشته باشند و به طور کلی احساس ناراحتی کنند. برخی دچار جوش می شوند.
از آنجایی که این علائم ممکن است مشابه علائم سایر بیماری ها باشد، بهتر است برای تشخیص با پزشک مشورت کنید.
برای تشخیص دقیق، پزشک سابقه سلامتی فرد را بررسی میکند و از او میپرسد که آیا اخیراً گربه گاز گرفته یا خراشیده است یا خیر. معاینه فیزیکی نیز انجام می دهند.
پزشک ممکن است آزمایش خون (آزمایش خون PCR) را انجام دهد تا تأیید کند که بیماری خراش گربه مسئول علائم است. در موارد نادر، بیوپسی غدد لنفاوی ممکن است ضروری باشد. اگر تورم غدد لنفاوی خود به خود برطرف نشود، ممکن است پزشک این مرحله را در نظر بگیرد.
6. درمان بیماری خراش گربه
در بیشتر موارد، علائم بیماری چنگ گربه بدون درمان در عرض دو تا چهار ماه ناپدید می شوند. مسکن های بدون نسخه، مانند استامینوفن و ایبوپروفن، ممکن است به کاهش ناراحتی کمک کنند. اعمال گرما روی غدد لنفاوی دردناک نیز ممکن است کمک کند.
اگر علائم شدید باشد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند تا به بهبود سریعتر بیمار کمک کند. آسپیراسیون غدد لنفاوی درمان دیگری است که ممکن است در موارد شدید یا مداوم در نظر گرفته شود.
7. عوارض بیماری خراش گربه
گاهی اوقات، کودکان بین 5 تا 14 سال و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، دچار عوارض می شوند. آنژیوماتوز باسیلی ممکن است در افراد دچار نقص ایمنی شدید، با ضایعات قرمز و برجسته که توسط حلقههای پوستهدار بر روی پوست ظاهر می شوند، رخ دهد. چشم ها، استخوان ها، قلب، مغز و سایر اندام های داخلی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.
سندرم چشمی پارینود عارضه دیگری است که ممکن است ایجاد شود. چشم ها قرمز و تحریک می شوند، تب وجود دارد و غدد لنفاوی جلوی گوش متورم می شوند.
بیماری چنگ گربه مسری نیست و نمی تواند از از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اگر چند نفر در یک خانواده به این عارضه مبتلا شوند، ممکن است همه آنها توسط یک حیوان آلوده شده باشند.
هنگامی که فردی از بیماری چنگ گربه بهبود یافت، بعید است که فرد در آینده دوباره به این بیماری مبتلا شود. اگرچه تعداد کمی از بزرگسالان عود بیماری چنگ گربه را گزارش کردهاند، اما به محض بهبودی کودک یا نوجوان، به نظر میرسد مصون هستند.
9. پیشگیری از بیماری چنگ گربه
انجام چند قدم عقل سلیم می تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری خراش گربه در افراد کمک کند. بهتر است از گربه های ناآشنا اجتناب کنید. مردم می توانند با حفظ خانه و حیوانات خانگی خود عاری از کک از آلوده شدن گربه های خانگی خود به باکتری B. henselae جلوگیری کنند.
هنگام تعامل با گربه خانگی، اجتناب از بازی خشن ممکن است از خراش و گاز گرفتن جلوگیری کند. هرکسی که توسط گربه گاز گرفته یا خراشیده شود باید فوراً ناحیه آسیب دیده را با آب و صابون کاملاً بشویید.
گربه های آلوده به باکتری B. henselae معمولاً هیچ علامتی نشان نمی دهند. با این حال، در برخی موارد، التهاب ممکن است بر قلب و سایر اندامهای گربه تأثیر بگذارد. اگر این اتفاق بیفتد، گربه ممکن است کاملاً بیمار شود و برای نفس کشیدن دچار مشکل شود. همچنین ممکن است عفونت در دهان، چشم یا سیستم ادراری گربه آلوده ایجاد شود.
دامپزشک می تواند بیماری را از طریق آزمایش خون تشخیص دهد. درمان شامل تجویز آنتی بیوتیک به مدت چهار تا شش هفته است.
سخن آخر
ما در این مقاله تلاش کردیم که شما را با بیماری خراش گربه آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.