علائم کمبود تیامین

تیامین که به عنوان ویتامین B1 نیز شناخته می شود، یکی از هشت ویتامین B است که برای سلامت انسان ضروری است. تیامین توسط سلول ها برای تبدیل غذا به انرژی قابل استفاده استفاده می شود. 1 بدن انسان نمی تواند تیامین تولید کند، بنابراین دریافت مقدار کافی از مواد مغذی از غذا مهم است. ویتامین B1 در آجیل، غلات کامل و گوشت یافت می شود، بنابراین کمبود آن در دنیای غرب نادر است.

کمبود یا فقدان تیامین می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. با این حال، این علائم ظریف هستند و معمولاً با سایر بیماری‌ های جزئی همراه هستند، بنابراین گاهی اوقات کمبود آن نادیده گرفته می‌ شود.

همراه کاملیما باشید.

کاهش اشتها

از دست دادن اشتها یا بی اشتهایی نشانه اولیه کمبود یا فقدان تیامین است. تصور می‌شود که تیامین با اثر بر ناحیه خاصی از مغز به نام هیپوتالاموس، علائم گرسنگی را تنظیم می‌ کند. هیپوتالاموس بسیاری از عملکردها از جمله احساس گرسنگی و سیری را کنترل می کند.

افرادی که کمبود تیامین دارند ممکن است متوجه شوند که دیگر احساس گرسنگی نمی کنند، حتی اگر کمتر از حد معمول غذا بخورند. مطالعات انجام‌شده بر روی موش‌ها و موش‌ها نشان داده‌اند که مصرف مکمل تیامین برای اصلاح هر گونه کمبود، معمولاً مصرف غذا را به سرعت به سطوح طبیعی برمی‌گرداند.

افزایش تحریک پذیری

تصور می شود که ناامیدی، بی قراری و تحریک پذیری از علائم کمبود تیامین است. با این حال، گاهی اوقات این علامت نادیده گرفته می شود زیرا تحریک پذیری می تواند ناشی از استرس، کمبود خواب، سندرم پیش از قاعدگی و بسیاری از شرایط دیگر باشد.

محققان دریافته‌اند که تحریک‌پذیری گاهی ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته پس از ابتلای فرد به کمبود تیامین ظاهر شود. 3 این علامت در کودکانی که این کمبود را دارند قابل توجه است، اما ممکن است در بزرگسالان نیز ظاهر شود.

رفلکس های آهسته

کمبود طولانی مدت تیامین ممکن است باعث اختلال در رفلکس های فرد شود. این به دلیل آسیب دیدن اعصاب حرکتی است. اگر کمبود اصلاح نشود، کاهش رفلکس ممکن است دائمی شود.

در مراحل اولیه، فرد ممکن است رفلکس های زانو، سه سر و مچ پا را کاهش دهد. با پیشرفت بیماری، فرد ممکن است مهارت های هماهنگی را کاهش دهد و متوجه شود که کارهای ساده مانند راه رفتن دشوارتر می شود.

عفونت مغزی یا التهاب مغزی چطور رخ می دهد؟ علل ، علائم و راه های درمان

خستگی مداوم

خستگی یا خستگی پایدار یک مشکل رایج با دلایل مختلف است. خستگی ناشی از کمبود تیامین ممکن است خفیف باشد یا بسته به شدت کمبود به صورت خستگی شدید و کمبود انرژی کامل ظاهر شود.

تیامین به تبدیل غذا به انرژی کمک می کند. افرادی که دچار کمبود یا فقدان تیامین هستند ممکن است دچار سوءتغذیه شوند زیرا از مزایای انرژی کامل غذایی که مصرف می‌ کنند بهره نمی‌ برند، به خصوص اگر اشتهایشان کاهش یافته باشد.

سوزن و سوزن / احساس سوزن سوزن شدن

سوزن و سوزن، یا احساس مرده، بی حسی یا گزگز اندام، به عنوان پارستزی شناخته می شود. بسیاری از افراد اگر برای مدت طولانی در وضعیت نامناسب بنشینند، سوزن سوزن شدن را تجربه می کنند و گردش خون در اندام هایشان قطع می شود.

کمبود یا فقدان تیامین می تواند باعث ایجاد سوزن و سوزن شود زیرا اعصاب اندام ها برای عملکرد صحیح به تیامین متکی هستند. اگر اجازه داده شود کمبود تیامین برای مدت طولانی ادامه یابد، آسیب به اعصاب می تواند طولانی مدت شود.

تاری دید

همانطور که اعصاب محیطی به تیامین متکی هستند، عصب بینایی نیز متکی است. کمبود تیامین می تواند باعث تورم عصب بینایی شود و موارد شدید می تواند باعث نوروپاتی بینایی و در نتیجه تاری دید یا حتی نابینایی شود.

بسیاری از افراد مبتلا به کمبود تیامین متوجه می شوند که بینایی آنها زمانی بهبود می یابد که کمبود آنها از طریق مکمل برطرف شود. 4 هر چه این کمبود بیشتر شناسایی نشود، خطر آسیب طولانی مدت یا دائمی به عصب بینایی بیشتر می شود.

سرگیجه

برخی از افراد مبتلا به کمبود تیامین، ضربان قلب غیرطبیعی آهسته دارند. این بدان معناست که قلب آنها نمی تواند به اندازه کافی خون را پمپاژ کند تا از حرکت و فعالیت عادی روزانه پشتیبانی کند. ضربان قلب آهسته می تواند منجر به سرگیجه و سبکی سر شود که ممکن است خطر غش را در فرد افزایش دهد.

سرگیجه معمولاً با بسیاری از شرایط دیگر همراه است و اغلب به عنوان نشانه بالقوه کمبود یا فقدان تیامین نادیده گرفته می شود. با این حال، اگر با علائم دیگری مانند تاری دید یا سوزن سوزن همراه شود، ممکن است نشانه واضح تری باشد.

احساس ضعف بیشتر از حد معمول

ضعف عضلانی یکی دیگر از علائم کمبود تیامین است. این ضعف به دلیل مشکل سلول‌ها در دریافت انرژی از غذا ایجاد می‌شود. همچنین ممکن است به آسیب عصبی ناشی از کمبود مربوط باشد.

اگر ضعف عضلانی ناشی از کمبود یا فقدان تیامین باشد، مصرف مکمل این ماده مغذی به بهبود علائم کمک می کند و بیشتر افراد متوجه می شوند که قدرت آنها شروع به بازگشت می کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا به قدرت کامل برگردید، اما هر چه کمبود‌تیامین سریع‌ تر مدیریت شود، احتمال بهبودی سریع‌تر خواهد بود.

احساس بیماری

تهوع و استفراغ نسبت به سایر علائم کمبود تیامین کمتر شایع است، اما برخی افراد آن را تجربه می کنند. این علامت در نوزادان شایع تر از بزرگسالان است. نوزادانی که از شیر خشک فاقد تیامین تغذیه می کنند ممکن است بیشتر مستعد کمبود باشند. 

حالت تهوع و استفراغ ناشی از کمبود یا فقدان تیامین معمولاً زمانی برطرف می شود که کمبود آن از طریق مکمل یا تغییر در رژیم غذایی برطرف شود. این علامت می تواند ناخوشایند باشد، اما معمولاً موقتی است.

صدف خوراکی چه فوایدی برای سلامتی دارد؟ طعم، شکل و خطرات مصرف

هذیان

گیجی و هذیان مسائل جدی هستند که ممکن است در افرادی که کمبود شدید تیامین دارند رخ دهد. هذیان به ویژه در افراد مسن که کمبودهای تغذیه ای دارند شایع است و همچنین ممکن است در افرادی که به دلیل سوء مصرف الکل دچار کمبود تیامین هستند نیز رخ دهد.

هذیان، تفکر واضح را برای افراد دشوار می کند و برخی افراد ممکن است توهم را تجربه کنند. دلیریوم یک علامت خطرناک است که نیاز به مداخله فوری یک متخصص دارد.

پاتوفیزیولوژی کمبود تیامین

کمبود تیامین باعث تخریب اعصاب محیطی، تالاموس، اجسام پستاندار و مخچه می شود. جریان خون مغزی به طور قابل توجهی کاهش می یابد و مقاومت عروقی در مغز افزایش می یابد.

قلب ممکن است متسع شود. فیبرهای عضلانی متورم، تکه تکه و واکوئل می شوند و فضاهای بینابینی توسط مایع گشاد می شوند. اتساع عروق محیطی رخ می دهد و می تواند منجر به ادم در پاها و پاها شود. شنت شریانی وریدی خون افزایش می یابد. در نهایت، نارسایی قلبی با خروجی بالا ممکن است رخ دهد.

سخن آخر

ما در این مقاله تلاش کردیم که شما را با علائم فقدان و یا کم بودن تیامین در بدن آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.

ممنون که همراه کاملیما بودید.

شما اطلاعات دیگری درباره کم بودن تیامین در بدن و علائمی که می تواند ایجاد کند در اختیار دارید؟ از نظرات خود برای ما بنویسید.