کم خونی در کودکان و نوزادان
کم خونی حالتی است که در آن مقدار گلبول های قرمز در بدن کمتر از حد طبیعی کاهش می یابد. این می تواند باعث شود که کودک شما رنگ پریده به نظر برسد و احساس بد، خستگی یا ضعف کند. اگرچه علائم کم خونی کودکان ممکن است شما را نگران کند، اما شایع ترین علل کم خونی نوزادان و کودکان – مانند کمبود آهن – به طور کلی به راحتی قابل درمان است، به خصوص زمانی که به موقع تشخیص داده شود. علاوه بر این، والدین باید از اقداماتی که برای پیشگیری از این وضعیت باید انجام دهند آگاه باشند.
با کاملیما همراه باشید تا با دلایل کم خونی و راه های مقابله با آن بیشتر اشنا شوید.
کم خونی چه زمانی اتفاق می افتد؟
کم خونی در نوزادان زمانی رخ می دهد که گلبول های قرمز خون به سرعت تجزیه می شوند، خون زیادی از دست می رود یا مغز استخوان گلبول های قرمز کافی تولید نمی کند.
اگر گلبول های قرمز به سرعت شکسته شوند، کم خونی رخ می دهد و سطح بیلی روبین افزایش می یابد و پوست نوزاد و سفیدی چشم ها زرد به نظر میرسد. به اصطلاح به آن زردی گفته می شود.
اگر مقدار زیادی خون خیلی سریع از دست برود، نوزاد ممکن است به شدت بیمار شود و دچار شوک شود، رنگ پریده به نظر برسد، ضربان قلب سریع داشته باشد و فشار خون پایین همراه با تنفس سریع و کم عمق داشته باشد.
اگر از دست دادن خون با شدت کمتری وجود داشته باشد یا خون به تدریج از دست برود، نوزاد ممکن است طبیعی اما رنگ پریده به نظر برسد.
درمان ممکن است شامل مایعاتی باشد که از طریق ورید (داخل وریدی) و به دنبال آن انتقال خون یا انتقال خون تعویض می شود.
گلبولهای قرمز حاوی هموگلوبین، یک نوع پروتئین است که خون را به رنگ قرمز در می آورد و آن را قادر میسازد تا عمل اکسیژن رسانی را از ریهها به تمام بافتهای بدن انجام بدهد. اکسیژن توسط سلول ها برای کمک به تولید انرژی مورد نیاز بدن از مواد غذایی استفاده می شود و دی اکسید کربن را به عنوان یک محصول زائد باقی می گذارد. گلبول های قرمز باعث می شوند که دی اکسید کربن از بافت ها دور بمانند و آنها را به ریه ها برمی گرداند.
وقتی تعداد گلبولهای قرمز خون خیلی کم باشد، خون اکسیژن کمتری حمل میکند و خستگی و ضعف ایجاد میشود (همچنین نگاه کنید به نمای کلی کمخونی در بزرگسالان).
مغز استخوان حاوی سلول های تخصصی است که سلول های خونی را تولید می کنند. به طور معمول، مغز استخوان بین تولد تا 3 یا 4 هفتگی تعداد کمی گلبول قرمز جدید تولید می کند که باعث کاهش آهسته تعداد گلبول های قرمز خون (به نام کم خونی فیزیولوژیک) در 2 تا 3 ماه اول زندگی می شود.
در نوزادان بسیار نارس تعداد گلبول های قرمز آنها افت بیشتری دارند. به این حالت از کم خونی نوزادان، کم خونی نارس می گویند.این مشکل معمولاً نوزادانی را که دوره حاملگی آنها (مدت زمانی که پس از بارور شدن تخمک در رحم سپری می شود) کمتر از 32 هفته است و نوزادانی که روزهای بیشتری را در بیمارستان سپری کرده اند مبتلا می کند.
کم خونی زمانی شدیدتر رخ می دهد که
-
گلبول های قرمز خیلی سریع شکسته می شوند (فرآیندی به نام همولیز).
-
هنگام آزمایش خون از نوزاد نارس، خون زیادی گرفته شود.
-
خون زیادی در حین زایمان یا زایمان از دست می رود.
-
مغز استخوان کودک به اندازه کافی هموگلوبین جدید تولید نمی کند.
-
بیش از یکی از این فرآیندها می تواند همزمان رخ دهد و باعث کم خونی نوزادان و کودکان شود.
-
تجزیه سریع گلبول های قرمز خون (همولیز) نیز یکی از علت فقر آهن است.
-
تجزیه شدید گلبول های قرمز خون منجر به فقر آهن و سطوح بالای بیلی روبین در خون ( هیپربیلی روبینمی ) می شود.