هوش اجتماعی برای کودکان نوپا
هر والدین کودک نوپا می دانند که آموزش مهارت های اجتماعی به آنها آسان نیست. این به این دلیل است که حتی اگر کودکان نوپا بخواهند با دیگران تعاملات شاد و دوستانه داشته باشند، ترس ها و خواسته های آنها مانع می شود.
بنابراین اولین قدم برای کمک به توسعه هوش اجتماعی کودکان نوپا، کمک به آنها در یادگیری مدیریت احساساتشان است که پایه و اساس روابط بین فردی است. مورد دوم کمک به آنها در ایجاد همدلی با دیگران است. مورد سوم کمک به آنها در یادگیری بیان نیازها و احساسات خود بدون حمله به دیگران است.
این مجموعه مهارت برای خوشبختی فرزند شما در زندگی بسیار مهم تر از موفقیت تحصیلی، موفقیت مالی یا سایر اقدامات معمول ما خواهد بود. در حقیقت، هوش هیجانی – که به عنوان توانایی مدیریت احساسات شخصی و برقراری ارتباط خوب با دیگران تعریف می شود – عامل مهمی در طول زندگی فرزند شما در موفقیت تحصیلی و شغلی او خواهد بود، که احتمالاً مهم تر از ضریب هوشی است.
بنابراین چگونه می توانید برای کودک نوپا یادگیری مهارت های اجتماعی را آغاز کنید؟ یا حداقل مانع از این شود که بقیه بچه های گروه بازی را بپذیرد؟
دراین مقاله می خواهیم درباره راهکارهای آموزش هوش اجتماعی به کودکان با شما گفتگو کنیم و نکاتی را برای شما بازگو کنیم.
با کاملیما همراه باشید.
راهکارهایی برای آموزش هوش اجتماعی به کودکان
1. همدلی کنید ، همدلی کنید ، همدلی کنید
کودکانی که نسبت به احساسات خود از بزرگسالان همدلی زیادی دریافت می کنند، اولین کسانی هستند که نسبت به دیگران احساس همدلی می کنند و تحقیقات نشان داده است که همدلی با دیگران سنگ بنای روابط موفق بین فردی است و این موضوع در هوش اجتماعی بسیار موثر است.
2. کودکان نوپا را برای بهبود هوش اجتماعی مجبور به اشتراک گذاری نکنید
در واقع توسعه، مهارت های اشتراک گذاری را به تأخیر می اندازد! بچه ها قبل از اشتراک گذاری باید در مالکیت خود احساس امنیت کنند. در عوض، مفهوم نوبت دهی را برای هوش اجتماعی معرفی کنید.
3. اجازه دهید کودک تصمیم بگیرد که نوبت او چقدر طول می کشد
اگر بچه ها فکر می کنند بزرگسالان زمانی که ایده تصادفی بزرگسالان در مورد “به اندازه کافی بازی کردی” به پایان رسید ، اسباب بازی را از بین می برند. اگر کودک آزاد است تا هر زمان که می خواهد از اسباب بازی استفاده کند، می تواند از آن کاملاً لذت ببرد و سپس با قلبی باز آن را رها کند. هنگامی که به او اجازه می دهند اسباب بازی را به میل خود به فرزند دیگر بدهد، از این احساس بخشش لذت می برد. این آغاز سخاوت است که یک نکته مهم در هوش اجتماعی است. اگر همان کودک هر بار از یک اسباب بازی استفاده می کند، می توانید یک اسباب بازی تکراری بخرید، زیرا برای کودک بسیار خوشایند است.
4. برای تقویت هوش اجتماعی ، به کودک خود کمک کنید تا منتظر بماند
اگر فرزند شما در حال پایین آمدن از سرسره است است و نگران نوبت دوباره است، این نشان می دهد که او احساسات بزرگی برای رها کردن دارد و از این فرصت مفید استفاده می کند. بچه ها اغلب در تصاحب مالکیت، در تلاش برای تقویت تعادل شکننده خود هستند. با او همدردی کنید: “صبر کردن سخت است … ای کاش می توانستید از تاب استفاده کنید … می توانید این کار را انجام دهید … من به شما کمک می کنم منتظر بمانید” و او را در حالی که گریه می کند نگه دارید و به او بیاموزید برای تقویت هوش اجتماعی اش، انتظار را بیاموزد.
شما شگفت زده خواهید شد که خواهید دید پس از نشان دادن آن احساسات فرو رفته به شما، او احتمالاً حتی به اسباب بازی ای که برای آن گریه می کرد اهمیتی نمی دهد و با خوشحالی به کار خود ادامه می دهد.
5. برای جلوگیری از چنگ زدن در دعوا ، تا جایی که مجبور نشدید ، مداخله نکنید
گاهی اوقات وقتی بچه ها چنگ می زنند، کودک دیگر حتی اهمیتی نمی دهد. بنابراین برای مداخله عجله نکنید. در عوض، رعایت و صبوری کنید. شاید آنها مشغول بازی هستند. در بیشتر مواقع، نیازی به مداخله ندارید مگر اینکه یکی از بچه ها ناراضی باشد و اگر یک کودک ناراضی است، می توانید او را تربیت کنید که خودش را حفظ کند.
با این حال، اگر یک کودک دائماً چنگ می زند، احتمالاً باید مداخله کنید. زیرا این مورد در هوش اجتماعی کودکان چه در حال و چه در آینده، تاثیر زیادی می گذارد. اغلب بچه ها هر چیزی را که کودک دیگر دارد گرفته، سپس اسباب بازی را رها کرده و سراغ اسباب بازی بعدی می روند. این نیاز اجباری برای گرفتن آنچه کودک دیگر دارد، تلاشی است برای کنار گذاشتن احساسات ناخوشایند خود و طبیعی است. آنها با این احساسات به کمک نیاز دارند.
بنابراین تمام شفقت خود را فراخوانید، دست خود را روی اسباب بازی مورد اختلاف بگذارید و بگویید “کامیون را می خواهی؟” سپس با استفاده از کامیون به کودک نگاه کنید. “از نظر تو مشکلی ندارد؟” با این کار به کودک هوش اجتماعی را بیاموزید.
اگر نه شنیدید، بگویید “دوست تو هنوز از کامیون استفاده می کند … می توانید از او بپرسید که چه زمانی تمام می شود تا بتوانید از آن استفاده کنید … آیا کامیون را بعد از اتمام کار به او می دهید؟ متشکرم! حالا بیا کار دیگری برای انجام کار پیدا کنیم … آیا می خواهید از سنگ ها برای ایجاد جاده ای برای کامیون استفاده کنید؟ “
او را در شرایط بحرانی پرورش دهید و هوش اجتماعی او را تقویت کنید. بعدا، او خیلی احساس بهتری خواهد داشت و دیگر نیازی به آن اسباب بازی ندارد.
6. قاطعیت را در تقویت هوش اجتماعی به کودک آموزش دهید
اگر فرزند شما اغلب به بچه های دیگر اجازه می دهد چیزهایی را از او بگیرند و ناراضی به نظر برسد، بگویید “شما مجبور نیستید وسیله مورد علاقه خود را رها کنید، شما می توانید بگویید” من هنوز با این بازی می کنم. “
این کار را در خانه با او تمرین کنید و با خرس های عروسکی نشان دهید. تا زمانی که او مهارت های زبانی را توسعه ندهد، هنگام بازی با دیگران باید “صدای” او باشید تا به مرور بداند که یک هوش اجتماعی قوی به چه مهارت هایی نیاز دارد.
7. به جای تحسین اشتراک گذاری ، به او کمک کنید تا بفهمد چه چیزی درست است
تحقیقات نشان می دهد که وقتی ما از به اشتراک گذاشتن بچه ها تعریف می کنیم این کار را بیشتر انجام می دهند – اما فقط زمانی که ما تماشا می کنیم! هنگامی که ما تماشا نمی کنیم، آنها در واقع این کار را کمتر انجام می دهند، زیرا کودکان ما به جز ستایش، هیچ دلیلی برای به اشتراک گذاشتن در آن لحظه ها ندارند. در عوض، به او این قدرت را بدهید که در آینده مشارکت کند و به او کمک کند تا تاثیر انتخاب خود را ببیند: “ببینید دوست شما چقدر خوشحال است که با قطارتان بازی می کند.”
وقتی این مورد از سیاست و هوش اجتماعی را در پیش می گیرید که اجازه دهید بچه ها تا زمانی که می خواهند نوبت داشته باشند، آنها در پایان نوبت خود با افتخار به کودک دیگر می دهند. آنها تجربه می کنند که چه حس شگفت انگیزی که می توانند به دوستان خود در شادی و خوشحالی کمک کنند. بنابراین اجازه دادن به بچه ها برای کنترل نوبت خود بهترین راه برای ترویج اشتراک و سخاوت و در نهایت آموزش هوش اجتماعی است.
8. قبل از آمدن دوستان، کودکان باید فرصتی داشته باشند تا خاص ترین اسباب بازی های خود را کنار بگذارند
مورد مهم دیگر در آموزش هوش اجتماعی این است که اگر آنها نمی خواهند شخص دیگری با آنها بازی کند، باید اجازه داشته باشند وسایل خاص خود را دور از دسترس نگه دارند.
اما اگر نمی خواهند کلا وسایل خود را در اختیار دوستان خود قرار دهد، از این مراسم به عنوان فرصتی برای توضیح این نکته استفاده کنید که کودک ملاقات کننده مطمئناً انتظار دارد با اسباب بازی های دیگر او بازی کند، همانطور که او با اسباب بازی های دوستان خود در خانه های آنها بازی می کند.
9. در یک هوش اجتماعی درست ، هیچ وقت برای گفتن احساسات به کودکان زود نیست
برچسب زدن به هر احساسی که کودک نوپا بیان می کند به مغز او کمک می کند تا به جای جسمی، به سمت پردازش احساسی کلامی حرکت کند.
“پوست آن سگ بزرگ کمی ترسناک است، درسته؟ تو اینجا با من در امنیت هستی سگ نمی تواند از حصار عبور کند.
“این ناامید کننده است! شما روی برج خود سخت کار کردید و سقوط کرد! “
استثنا در این مورد زمانی است که کودکان درگیر احساسات شدید هستند، زمانی که کلمات بیش از حد می توانند آنها را از قلب خود خارج کرده و به سر خود ببرند. در آن زمان ، فقط به فرزند خود اطمینان دهید که او در سلامت است و کلمات را برای بعد ذخیره کنید تا مهارتی دیگر از هوش اجتماعی را به آنها آموزش دهید.
به یاد داشته باشید که “برچسب زدن” به احساسات همیشه در درجه دوم همدلی است. هدف شما در آموزش هوش اجتماعی این است که به فرزند خود کمک کنید تا درک شود.
10. برای آموزش هوش اجتماعی ، به یاد داشته باشید که در پشت عصبانیت معمولاً صدمه یا ترس وجود دارد
به رسمیت شناختن این احساسات همیشه برای از بین بردن خشم موثرتر از برچسب زدن خشم است که به نظر می رسد آن را تقویت می کند. در آموزش مهارت هوش اجتماعی به او بگویید: “شما از دست دوست خود عصبانی هستید. این خیلی ناراحت کننده است که او در حال حاضر با شما بازی نمی کند. ” اجازه دهید که بداند پشت عصبانیت او چه می گذرد.
