10 علامت تنگی کانال نخاعی
ستون فقرات از 33 مهره تشکیل شده است: 7 مهره گردنی، 12 مهره سینه ای، 5 مهره کمری، 5 مهره خاجی و 4 مهره دنبالچه ای. ستون فقرات دارای انحناهای طبیعی به نام کیفوز و لوردوز است. این منحنی ها برای کمک به تعادل بدن و ایستادن انسان در حالت ایستاده مهم هستند. در ستون فقرات، فضاهای کوچکی وجود دارد که به اعصاب اجازه می دهد به داخل و خارج ستون فقرات حرکت کنند. تنگی ستون فقرات زمانی رخ می دهد که این فضاها باریک می شوند و فشار روی اعصابی که از ستون مهره عبور می کنند افزایش می یابد. این بیماری بیشتر به دلیل تغییرات در ستون فقرات به دلیل ساییدگی و پارگی ایجاد می شود و با آرتروز همراه است.
در موارد شدید، ممکن است برای آزاد کردن اعصاب به دام افتاده برای تسکین درد و بازگشت به تحرک، جراحی لازم باشد. دو نوع اصلی تنگی کانال نخاعی بر اساس محل طبقه‌بندی می‌شوند: تنگی دهانه رحم (در گردن) و تنگی کمر (در ناحیه پایین کمر). در حالی که بسیاری از بیماران دچار تنگی در تصویربرداری پزشکی مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا سی تی اسکن (CT) می شوند، همه بیماران علائم را تجربه نمی کنند. علائم تنگی کانال نخاعی به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود. علائم نیز بسته به محل و اعصاب آسیب دیده متفاوت است.
همراه کاملیما باشید.
علامت شماره 1: مشکل در راه رفتن
یکی از رایج ترین علائم تنگی کانال نخاعی، سختی یا درد در هنگام راه رفتن است. این درد را می توان در ساق پا احساس کرد. این وضعیتی است که به عنوان شبه لنگش شناخته می شود که در آن درد در حین فعالیت شروع و بدتر می شود و در حالت استراحت کاهش می یابد. به دلیل افزایش درد، روال روزانه بیماران مبتلا به تنگی نخاع تحت تأثیر قرار می گیرد. سطح فعالیت آنها کاهش می یابد.
بسته به محل و شدت تنگی کانال نخاعی، اهمیت درد شما ممکن است متفاوت باشد. برخی از روش‌هایی که ممکن است به شما کمک کند شامل فیزیوتراپی، تغییر وضعیت بدنی، و مراجعه به متخصص کایروپراکتیک یا طب سوزنی ممکن است مفید باشد. موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
علامت شماره 2: سوزن سوزن شدن در ناحیه آسیب دیده
یکی دیگر از علائمی که معمولاً در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی تجربه می شود، سوزن سوزن شدن در ناحیه آسیب دیده است. بیمار ممکن است احساس کند که سوزن سوزن شدن فقط در قسمت خاصی از بدن ایجاد شده است، اما ممکن است هر جایی را که عصب مرتبط به آن احساس می کند، تحت تاثیر قرار دهد.
اکثر بیماران این احساس را به داشتن “سوزن و سوزن” تشبیه کرده اند.
علامت شماره 3: گردن درد
در بیماران مبتلا به تنگی دهانه رحم یا تنگی در ناحیه گردن، گردن درد یک علامت شایع است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که کانال نخاعی (جایی که نخاع است) یا سوراخ نخاعی (جایی که عصب از آن خارج می‌شود) در اثر رسوبات کلسیم یا آرتریت باریک‌تر می‌شود. خارهای استخوانی همچنین می توانند فشار بیشتری ایجاد کنند که منجر به درد در گردن و نواحی اطراف آن مانند قسمت فوقانی پشت، شانه ها و حتی گاهی اوقات ممکن است به سمت بازو تابش کند.
تنگی دهانه رحم می تواند ناتوان کننده باشد زیرا مقدار زیادی اعصاب از گردن عبور می کند. بیماران درد را به صورت گزگز، بی حسی، سوزن سوزن شدن و گاهی در موارد شدید احساس سوزش می دانند.
آیا به سردرد های عصبی دچار می شوید؟! بیماری نورالژی را بیشتر بشناسید!
علامت شماره 4: تغییر در عادات روده و مثانه
تغییرات روده و مثانه بیشتر در بیماران مبتلا به تنگی کمر دیده می شود. در موارد شدید، سندرم دم اسبی ممکن است رخ دهد. این وضعیتی است که زمانی اتفاق می‌افتد که پس از پایان نخاع، به اعصاب در قسمت آسیب وارد شود. یک اورژانس پزشکی است.
علائم دم اسب شامل کمردرد، پارستزی های زین (سوزن و بی حسی/گزگز در قسمت های داخلی پاها که زین در آن لمس می شود) درد تابشی به پایین پا، بی اختیاری ادرار و مدفوع و بی حسی در اطراف مقعد است. شروع آن می تواند تدریجی یا حاد باشد. علاوه بر تنگی کانال نخاعی، سندرم دم اسب می‌تواند ناشی از فتق دیسک بین مهره‌ای، سرطان، تروما، هماتوم اپیدورال یا آبسه اپیدورال باشد. تشخیص با استفاده از تصویربرداری پزشکی تایید می شود و جراحی لازم است.
علامت شماره 5: خم شدن به جلو
اگر متوجه شدید که شما یا عزیزتان دائماً به جلو خم می‌شوید، دلیل آن را از آنها بپرسید. مشاهده شده است که بسیاری از افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی اغلب به جلو خم می‌شوند زیرا به تسکین درد کمک می‌کند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که خم شدن به جلو فشاری را که باعث درد می شود کاهش می دهد.
با خم شدن به جلو، اعصاب فشرده شده در قسمت فوقانی یا تحتانی ستون فقرات از فشار کمی خلاص می شوند. این روش تسکین درد موقتی است و درد در نهایت باز خواهد گشت. برای یک برنامه درمانی قطعی به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
علامت شماره 6: امواج درد
بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی اغلب گزارش می دهند که درد آنها موجی است. این بدان معنی است که درد مداوم نیست، بلکه موقت، متناوب و شدید است. بسیاری می گویند که درد آنها از چند ساعت تا چند روز طول می کشد. توصیه می شود در این مواقع بهتر است استراحت کنید و حرکت را محدود کنید.
استفاده از بسته سرد در ناحیه آسیب دیده نیز ممکن است کمک کند زیرا به کاهش التهاب بافت که ممکن است درد را بدتر کند کمک می کند. برای اسپاسم عضلانی پشت یا اندام هایی که ممکن است با تنگی نخاع همراه باشد، باید گرما را در نظر گرفت.
علامت شماره 7: آرتریت
بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی وجود دارند که همزمان از نوعی آرتریت رنج می برند. دو نوع اصلی آرتریت (آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت) وجود دارد که می تواند ستون فقرات را تحت تاثیر قرار دهد. استئوآرتریت مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد زیرا استخوان و غضروف مفصلی تجزیه می شود که منجر به درد، سفتی و باریک شدن کانال هایی می شود که اعصاب از آن عبور می کنند (که تنگی است).
آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که منجر به تورم، سفت شدن و درد مفاصل می شود. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با پیشرفت بیماری، تمایل بیشتری به ایجاد تنگی کانال نخاعی دارند. درمان و مدیریت حمایتی است و هدف آن کنترل پیشرفت بیماری است.
مننژیت نخاعی چه علائمی دارد؟ کلیک کنید تا هرآنچه که باید درباره مننژیت بدانید را بخوانید!
علامت شماره 8: وضعیت بدن
افراد با ستون فقرات سالم بیشتر احتمال دارد که وضعیت بدنی سالم داشته باشند و برعکس. وضعیت بدنی مهم است زیرا بر سلامت ستون فقرات تأثیر می گذارد. در تنگی کانال نخاعی، بیماران اغلب دچار تغییر وضعیت می شوند، زیرا مجبور می شوند به روش خاصی حرکت کنند یا راه بروند تا دردی را که احساس می کنند به حداقل برسانند.
برخی حتی مجبور می شوند با وسایل کمکی راه رفتن مانند واکر راه بروند زیرا باریک شدن کانال ها روی اعصاب تأثیر می گذارد. در موارد شدید، بیمار نمی‌تواند خواب یا استراحت شبانه خوبی داشته باشد زیرا درد بر او تأثیر می‌گذارد و او را در نیمه‌شب هنگام چرخش یا تغییر وضعیت بیدار می‌کند. این می تواند منجر به خستگی مفرط، خستگی، خواب آلودگی در طول روز و تحریک پذیری شود.
علامت شماره 9: مشکل در فعالیت های عادی
بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی اغلب انجام کارهای روزمره یا حتی حرکات اولیه مانند خم شدن برای برداشتن شیئی که انداخته اند یا ایستادن بعد از نشستن مشکل دارند. از آنجایی که اعصاب نخاع فشرده شده اند، صاف نگه داشتن کمر یا در موقعیتی که کمترین درد را داشته باشد، می تواند دشوار باشد. همانطور که قبلا مشخص شد، این می تواند منجر به تغییر در وضعیت بدن شود. همچنین در ایستادن طولانی مدت مشکل وجود دارد زیرا وزن بدن توسط ستون فقرات تحمل می شود.
با ایستادن، وزن بدن فشار بیشتری بر روی اعصاب فشرده می‌افزاید و می‌تواند منجر به درد بیشتر شود. هنگامی که فرد درد دارد، عضلات ناحیه اطراف نیز سفت می شوند تا درد را جبران و کاهش دهند. در حالی که این ممکن است به طور موقت کار کند، انقباض طولانی مدت ماهیچه ها منجر به سفتی و گرفتگی می شود که می تواند به درد کمک کند.
