تورم مچ پا یک بیماری شایع در افراد مسن، در دوران بارداری و پس از دورههای طولانی ایستادن یا نشستن در یک وضعیت است. تورم مچ پا ممکن است به دلیل رژیم غذایی یا هورمون ها ایجاد شود و در بسیاری از موارد تجمع مایعی که باعث تورم مچ پا می شود بی ضرر و موقت است.
با این حال، تورم مچ پا ممکن است نشانه یک مشکل بزرگتر باشد. بیماری قلبی، لخته شدن خون یا جراحات نیز ممکن است باعث تورم شود. هنگامی که فردی متوجه تورم پاها و مچ پا می شود، باید علائم آینده را بررسی کند تا مشخص شود که آیا علت موقتی است یا ممکن است به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشد.
پوست پف کرده ممکن است بارزترین علامت تورم مچ پا باشد و تورم معمولاً در اندام تحتانی بیشتر قابل توجه است. خط از ساق پا تا پایه پا ممکن است ظاهر صاف تری داشته باشد زیرا تورم بافت زیر پوست شکل مچ پا را مبهم می کند.
این پف کردگی ناشی از تجمع مایع در زیر پوست است. اثرات گرانش، سن و هورمون ها ممکن است باعث تجمع مایعات بیش از حد طبیعی در ناحیه اطراف مچ پا شود. ممکن است پوست پف کرده و کمتر سفت شود.
تورفتگی ها
اگر فردی مطمئن نباشد که مچ پاهایش متورم شده است، می تواند پوست اطراف مچ پا را با نوک انگشتان خود برای چند ثانیه فشار دهد. هنگامی که مچ پاها به دلیل مایع متورم می شوند، پس از کاهش فشار، گودی کوچکی در پوست باقی می ماند.
این اثر حفره دار نامیده می شود و در افرادی که مچ پا متورم دارند رایج است. در حالی که ممکن است مچ پا بدون این اثر متورم شود، ممکن است یک علامت جالب برای مشاهده باشد.
پوست براق و کشیده
همانطور که پوست اطراف قوزک متورم کشیده می شود، ممکن است ظاهری براق یا براق به خود بگیرد. این علامت ممکن است در زیر نور مستقیم راحت تر مشاهده شود. همچنین ممکن است پوست متورم کشیده یا کمی تحریک شده باشد.
اگر تورم ادامه یابد، پوست روی مچ پا ممکن است دچار خارش یا ناراحتی شود. در حالی که تورم مچ پا موقتی است، فرد مبتلا باید در صورت تداوم علائم به پزشک مراجعه کند.
مچ پاها ممکن است به تدریج در پاسخ به رژیم غذایی یا عوامل محیطی متورم شوند. اگر فردی آسیب ببیند، نمک بیشتری از حد معمول مصرف کند یا برای مدت طولانی سرپا بماند، تورم ممکن است ناگهانیتر ظاهر شود.
تورم ناگهانی مچ پا بدون چنین علتی ممکن است نشانه یک بیماری جدی تر باشد. به عنوان مثال، زنان باردار ممکن است انتظار کمی ورم خفیف در مچ پا داشته باشند. با این حال، اگر تورم مچ پا به طور ناگهانی و چشمگیر ظاهر شود، ممکن است نشانه پره اکلامپسی باشد.
درد
در بسیاری از موارد، تورم مچ پا بدون درد است. پوست اطراف ناحیه ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما خود مچ پا معمولاً درد ندارد. این باعث میشود هنگام برخورد با قوزکهای متورم، درد را به یک علامت مفید توجه کنید.
درد در مچ پا متورم ممکن است نشان دهنده یک آسیب ناشناخته، فقدان جریان خون مناسب یا یک بیماری زمینه ای باشد. فردی که دچار تورم مچ پا دردناک است باید با پزشک خود تماس بگیرد. درد قفسه سینه در کنار قوزک های متورم ممکن است نشان دهنده لخته شدن خون باشد و دلیلی برای مراجعه به بیمارستان است.
قرمزی و گرما
معمولاً مچ پاهای متورم براق، کشیده و پف کرده هستند. با این حال، اگر پوست قرمز شود، ممکن است باعث نگرانی شود. مچ پا متورم که در لمس قرمز و داغ است ممکن است جدیتر باشد و ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد.
پوست متورم و قرمز ممکن است نشانه عفونت یا آسیب باشد. این ممکن است ناشی از تورم مچ پا باشد، یا تورم و گرما ممکن است دلیل مشترکی داشته باشد. در هر صورت ممکن است ویزیت پزشک ضروری باشد.
تورم در یک مچ پا
مچ پاهای متورم ناشی از عوامل محیطی تمایل دارند هر دو مچ پا را به طور همزمان تحت تاثیر قرار دهند. اگر یکی از مچ پا نشانههای تورم را نشان میدهد، معمولاً مچ پا مقابل نیز متورم میشود. با این حال، اگر تورم ناشی از آسیب باشد، احتمالاً تورم فقط در سمت آسیب دیده ظاهر می شود.
اگر فردی تنها در یک مچ پا ورم بدون آسیب دیدگی داشته باشد، باید به پزشک خود مراجعه کند. پزشکان ممکن است توصیه یا توضیحی در مورد علت نامتقارن بودن تورم ارائه دهند.
سهولت با ارتفاع
مچ پاهای متورم بدون علائم مربوطه را معمولاً می توان در خانه مدیریت کرد. متداول است که ورم مچ پا به مرور زمان از بین می رود، به خصوص زمانی که مچ پا بالا باشد. بالا بردن مچ پا روی بالش یا سطح نرم بالای قلب ممکن است به تخلیه مایعات از ناحیه کمک کند. ورزش ملایم و کفش راحت نیز ممکن است مفید باشد.
اگر تورم مچ پا با گذشت زمان و افزایش ارتفاع کاهش نیابد، فرد باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد. این ممکن است نشانه ای از لخته شدن خون باشد.
مشکل در راه رفتن
مشکل در راه رفتن یک علامت غیر معمول اما احتمالی تورم مچ پا است. علت ممکن است بی ضرر باشد، با سفت شدن عضلات به دلیل ایستادن بیش از حد طولانی یا حساسیت خفیف.
با این حال، در برخی موارد، مشکل در راه رفتن روی مچ پا متورم ممکن است نشانه یک بیماری جدیتر باشد. لخته شدن خون در پاها ممکن است باعث درد و تورم شدید مچ پا شود. تورم مداوم ممکن است منجر به کاهش گردش خون شود که ممکن است راه رفتن را دشوار کند. ممکن است به مراقبت های پزشکی فوری نیاز باشد.
مچ پاهای متورم ناشی از لخته شدن خون ممکن است به ویژه جدی باشد. در برخی موارد، لخته خون در مچ پا متورم ممکن است به ریه ها منتقل شود و باعث بیماری تهدید کننده زندگی شود. بارزترین علامت این عارضه مشکلات تنفسی است.
اگر فردی که مچ پا متورم دارد برای نفس کشیدن تلاش می کند، در حین دم در قفسه سینه خود احساس سفتی می کند یا احساس تنگی نفس می کند، باید با آمبولانس تماس بگیرد. علائم خارجی ممکن است شامل رنگ آبی در لب ها یا مکیدن معده در حین دم باشد.
علت ورم مچ پا
پاها بخش مهمی از بدن شما هستند که برای تحرک (ایستادن، راه رفتن و دویدن) لازم است. ورم پا یک مشکل رایج است که ممکن است تقریباً همه را در یک برهه از زندگی تحت تأثیر قرار دهد. پاهای متورم معمولاً به دلیل احتباس مایع در بافتهای نرم و خارج شدن آن از رگهای خونی رخ میدهد. سپس در بافت های اطراف جمع می شود. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که سطح سدیم (نمک) و آب افزایش یابد.
دلایل زیادی برای ورم پا وجود دارد که برخی از آنها جدی هستند در حالی که علل غیر جدی معمولا خود به خود برطرف می شوند. در حالی که ممکن است جدی نباشد، ممکن است بخواهید تورم را کاهش دهید تا دردی را که تجربه می کنید کاهش دهید. موارد جدی ممکن است نیاز به مراقبت و درمان پزشکی داشته باشند. در صورت احساس گرما، حساسیت، قرمزی، تب، تنگی نفس، درد قفسه سینه یا اگر با بارداری همراه است، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
علت شماره 1: ادم
ادم یک اصطلاح پزشکی است که به تجمع غیرطبیعی مایع در بینابینی واقع در زیر پوست اشاره دارد. این منجر به ظاهر پف کرده و تورم ناحیه اطراف در پاها، مچ پا و ساق پا می شود. حتی ممکن است دست شما را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از بیماران پس از فشار دادن پوست به مدت چند ثانیه دچار کشیدگی شدید، پوست براق (نشانه ای از کشیده شدن پوست)، مشکل در راه رفتن و فرورفتگی پوست می شوند (که به عنوان ادم حفره ای شناخته می شود).
موارد خفیف ادم معمولاً خود به خود برطرف می شود. همچنین میتوانید دراز کشیدن با پاهایتان بالا، پوشیدن جورابهای ساق بلند، کاهش مصرف نمک و مصرف داروهایی مانند دیورتیکها را در صورت تجویز پزشک امتحان کنید.
علت شماره 2: بارداری
درجاتی از ورم مچ پا در بارداری بسیار شایع است زیرا بدن شروع به حفظ مایعات بیشتری می کند. فشار فزاینده کودک در حال رشد همچنین بر وریدهایی که خون را از اندام تحتانی شما به قلب باز میگردانند، فشار میآورد. همچنین ممکن است متوجه شوید که پاهایتان در عصر بیشتر متورم هستند، زیرا در طول روز روی پاهای خود بوده اید.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری نیز ممکن است عاملی در ایجاد ورم پا باشد. برای کمک به کاهش تورم، سعی کنید از ایستادن بیش از حد طولانی، خنک ماندن در هوای گرم خودداری کنید، پاهای خود را بلند کنید، کفشهای راحت بپوشید، از جورابهای ساق بلند استفاده کنید، مصرف نمک را کاهش دهید و از لباسهای تنگ خودداری کنید. با این حال، اگر متوجه تورم شدید یا ناگهانی شدید، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید زیرا می تواند نشانه پره اکلامپسی باشد.
علت شماره 3: پره اکلامپسی
پره اکلامپسی در زنان باردار مبتلا به فشار خون بالا رخ می دهد که باعث می شود پروتئین از طریق ادرار دفع شود. این امر منجر به تورم در پاها، مچ پا، ساق پا و گاهی اوقات دست ها می شود. این وضعیتی است که معمولاً در مراحل بعدی بارداری رخ می دهد و برای جلوگیری از اکلامپسی باید درمان شود. اکلامپسی بسیار جدی تر است و می تواند منجر به تشنج شود و زندگی مادر و کودک را تهدید کند.
در حالی که علت پره اکلامپسی ناشناخته است، محققان بر این باورند که ممکن است ناشی از عوامل متعددی مانند تغذیه نامناسب، عملکرد نامناسب جفت، ژنتیک و چربی زیاد بدن باشد. سایر علائم پره اکلامپسی ممکن است شامل سردرد، حالت تهوع، استفراغ، کمتر ادرار کردن، تنگی نفس، درد شکم و تغییر در بینایی باشد.
علت شماره 4: الکل
مصرف الکل می تواند باعث ورم مچ پا شود زیرا احتباس آب بیشتر است. برای مدیریت تورم پاهای ناشی از الکل، سعی کنید مصرف نمک خود را کاهش دهید، مصرف آب را افزایش دهید، پاهای خود را بالا ببرید و پاها را در آب خنک خیس کنید. در افراد مبتلا به مشکلات پزشکی مانند بیماری قلبی یا کبدی، مصرف الکل به راحتی می تواند باعث تورم در پاها شود.
علت شماره 5: آب و هوای گرم
در مناطقی که هوای گرم دارند، با بزرگ شدن رگ های پا، احتمال تورم پاهای شما بیشتر است. این یک بخش طبیعی از فرآیند خنک سازی بدن شما است. با این حال، در افرادی که با گردش خون خود مشکل دارند، رگ های آنها کارایی کمتری دارند و در بازگرداندن خون به قلب تلاش می کنند و باعث جمع شدن مایع در پاها و مچ پا می شوند.
برای کاهش تورم، پاهای خود را در آب خنک خیس کنید، هیدراته بمانید، پاهای خود را بالا بیاورید، برخی ورزش های ساده پا را انجام دهید و کفشی بپوشید که قابلیت تنفس داشته باشد و به پاهای شما اجازه حرکت آزادانه بدهد.
علت شماره 6: تروما یا آسیب
اگر آسیب یا ضربه نسبتاً قابل توجهی در پا یا نواحی اطراف آن وجود داشته باشد، می تواند منجر به تورم پا شود. رگ به رگ شدن یا شکستگی مچ پا می تواند باعث تورم و کبودی شود زیرا ساختارهایی که به تثبیت مفصل مچ پا پاره می شوند یا کشیده می شوند.
در آسیبی که نیاز به درمان دارویی ندارد، قوانین کلی مدیریت عبارتند از: استراحت (کاهش یا اجتناب از فعالیت روی پای آسیبدیده)، یخ (استفاده از بستههای سرد در ناحیه آسیبدیده برای کاهش تورم و درد)، فشردهسازی (باندهای فشاری به از کشش پوست جلوگیری می کند بنابراین میزان تورم را کاهش می دهد، و افزایش می دهد (تقویت جریان خون به قلب).
این مدیریت معمولا با نام RICE شناخته می شود. اگر بهبودی مشاهده نکردید یا علائم بدتر مانند درد یا تب را تجربه نکردید، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
آزمایشات تشخیصی که ممکن است انجام شود عبارتند از:
آزمایشات خون، مانند شمارش کامل خون (CBC) یا شیمی خون اشعه ایکس اندام ها بررسی سونوگرافی داپلر وریدهای پای شما الکتروکاردیوگرام (ECG) آزمایش ادرار
درمان شما بر روی علت تورم متمرکز خواهد شد. ممکن است پزشک برای کاهش تورم داروهای ادرارآور تجویز کند، اما این ها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. درمان خانگی تورم پا که به یک بیماری جدی مرتبط نیست، باید قبل از درمان دارویی امتحان شود.
سخن آخر
ما در این مقاله تلاش کردیم که شما را با ورم مچ پا آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.