بیماری مری بارت
تغییر در «استرس» طبیعی یا فیزیولوژیکی روی یک اندام منجر به تغییر تطبیقی در نوع سلول هایی می شود که پوشش آن را تشکیل میدهند. این تغییر در نوع سلول متاپلازی نامیده می شود و معمولاً شامل تغییر یک نوع اپیتلیوم سطحی به دیگری است که بهتر می تواند استرس جدید را کنترل کند.
بیماری مری بارت وضعیتی است که پوشش داخلی مری تحتانی، بخشی از دستگاه گوارش که گلو را به معده متصل می کند، درگیر می شود. این یک عارضه شناخته شده بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) است که یک بیماری مزمن است که زمانی رخ می دهد که اسید معده مکرراً به مری برگردد. هنگامی که پوشش مری برای مدت طولانی در معرض محتویات ریفلاکس قرار می گیرد، می تواند منجر به فرسایش و التهاب مخاط مری شود.
این آسیب منجر به متاپلازی یا جایگزینی پوشش مری یا اپیتلیوم سنگفرشی طبقه بندی شده (برای کنترل اصطکاک بولوس غذا مناسب تر است) با اپیتلیومی که شبیه معده است و بهتر می تواند استرس اسید را تحمل کند (اپیتلیوم ستونی تولید کننده موسین) می شود.
این انتقال به عنوان یک تغییر پیش بدخیم در نظر گرفته می شود، به این معنی که تحت استرس مداوم می تواند به دیسپلازی پیشرفت کند و در نهایت منجر به سرطان مری (آدنوکارسینوم مری) شود. در تئوری، با حذف عامل استرس زا (درمان GERD)، متاپلازی (مری بارت) برگشت پذیر است.
همراه کاملیما باشید.
1. تاریخچه بیماری مری بارت
بیماری مری بارت به نام نورمن بارت جراح قفسه سینه استرالیایی نامگذاری شده است. تعریف این وضعیت در طول قرن گذشته تکامل یافته است. در سال 1906 توسط پاتولوژیست به عنوان زخم معده مری توصیف شد. در طول چهار دهه بعد، بحث بر سر منشا آناتومیک ناهنجاری مخاطی شکل گرفت.
در سال 1950، بارت از این ایدئولوژی حمایت کرد که معده به دلیل کوتاه بودن مری به طور مادرزادی در قفسه سینه بسته شده است. با این حال، در سال 1953، توسط آلیسون و جانستون استدلال شد که بافت مری است و بارت در سال 1957 با آن موافقت کرد.
توصیف بافت شناسی برای دو دهه بعدی متفاوت است و تا سال 1976، گزارشی در مورد طیف بافت شناسی وضعیت منتشر شد که در آن بیوپسی ها انجام شد. با استفاده از هدایت مانومتریک انجام شد.
2. اپیدمیولوژی
بیماری مری بارت بیشتر در بیماران سنین 55 تا 65 ساله رخ می دهد. این بیماری در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد که مردان قفقازی بیش از 80 درصد موارد را تشکیل می دهند. همچنین مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد شیوع این بیماری در بین افراد چاق، مصرف الکل و سیگار بیشتر است.
شیوع مری بارت متفاوت است و از 0.9٪ تا 10٪ از جمعیت عمومی بزرگسالان متغیر است.
برترین خواص روغن جوانه گندم که شما را شگفت زده خواهد کرد!حقایق تغذیه ای جوانه گندم
3. سبب شناسی
همانطور که گفته شد، این عارضه یکی از عوارض شناخته شده بیماری رفلاکس معده به مری است. با این حال، بیماران مبتلا به GERD که دچار این عارضه می شوند معمولا ترکیبی از چندین عامل مانند کاهش فشار اسفنکتر تحتانی مری، فتق هیاتال (شرایطی که بخشی از معده از طریق عضله دیافراگم به قفسه سینه شما فشار می آورد)، ریفلاکس از دوازدهه دارند. به معده و تاخیر در زمان پاکسازی اسید مری.
چاقی شکمی نیز یک عامل خطر برای مری بارت است. در موارد عادی، مری دارای چندین مکانیسم دفاعی در برابر محتویات ریفلاکس مانند عوامل دفاعی اپیتلیال و یک سد ضد رفلاکس (منطقه پرفشار در محل اتصال مری و معده) است. سایر مکانیسم های دفاعی شامل جاذبه، پریستالسیس (انقباضات موج مانندی که محتویات را از طریق دستگاه گوارش منتقل می کند)، و ترشح بی کربنات از مری و غدد بزاقی است.
4. شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی
تاریخچه کلاسیک بیمار یک فرد مبتلا به بیماری مری بارت یک مرد سفیدپوست میانسال است که علائم کمی دارد یا هیچ علامتی ندارد. در بیشتر موارد، ممکن است سابقه مزمن ریفلاکس معده به مری وجود داشته باشد که ممکن است شامل دیسفاژی (مشکل در بلع) باشد یا نباشد. به ندرت، بیماران ممکن است دوره های قبلی هماتمزیس (استفراغ خون) را به خاطر بیاورند.
علائم دیگری مانند درد زیر جناغ جناغی (معمولاً محلی که مری به معده می رسد) و کاهش وزن ناخواسته به دلیل غذا خوردن دردناک (ادینوفاژیا) نیز ممکن است وجود داشته باشد. بیماران مبتلا به مری بارت تمایل به چاقی مرکزی دارند.
5. بررسی بیماری پیش زمینه ای
از آنجایی که ارتباط مهمی بین GERD، مری بارت و آدنوکارسینوم مری وجود دارد، بیماران با سابقه GERD مزمن، که 50 سال یا بیشتر هستند، باید برای غربالگری بیماری مری بارت، آندوسکوپی بالایی انجام دهند. ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی (EGD) روش ارجح برای تشخیص مری بارت است.
با این حال، بیوپسی برای تایید یافته های متاپلازی تخصصی روده (SIM) مورد نیاز است. هنگامی که سرطان یا دیسپلازی یافت می شود، سونوگرافی آندوسکوپی برای ارزیابی قابلیت برداشتن (قابلیت برداشتن با روش های جراحی) مورد نیاز است.
التهاب و ورم لثه نشانه چه بیماری است؟ درمان های خانگی ورم لثه_ معرفی انواع بیماری لثه
6. رویکرد به درمان بیماری مری بارت
هیچ درمان خاصی برای مری بارت وجود ندارد زیرا شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد داروهای ضد رفلاکس یا ضد ترشح منجر به پسرفت مری بارت یا جلوگیری از بروز آدنوکارسینوم می شود.
در حال حاضر، هدف کنترل علائم و تشویق به بهبود مخاط مری با درمان GERD است. از آنجایی که داروها فقط می توانند به کاهش اسید کمک کنند، درمان جراحی نیز ممکن است در کنترل علائم ریفلاکس مفید باشد. هنگامی که دیسپلازی درجه بالا کشف شد، فرسایش (حذف جراحی) استاندارد مراقبت است. توصیه های غذایی برای بیماران مبتلا به بیماری مری بارت برای مبتلایان به ریفلاکس یکسان است.
7. غربالگری
کالج آمریکایی گوارش توصیه می کند که افرادی که بیش از 5 سال بیماری ریفلاکس مزمن معده به مری را تجربه می کنند، به خصوص در سنین 50 سال به بالا، باید برای غربالگری بیماری مری بارت، آندوسکوپی فوقانی انجام دهند.
در صورت مثبت بودن، این بیماران باید برای شناسایی نشانگرهای هیستولوژیک برای دیسپلازی یا سرطان تحت نظر باشند. هدف از نظارت یا آندوسکوپی مکرر، تشخیص زودهنگام سرطان یا دیسپلازی است.
10 علت رایج و پر خطر بیماری ذات الریه که حتما باید آنها را بشناسید! علل، علائم و درمان
8. مدیریت دیسپلازی درجه بالا و درمان فرسایشی
مدیریت دیسپلازی درجه بالا بحث برانگیز است. اولین قدم تایید تشخیص توسط یک پاتولوژیست خبره است که در خواندن بیوپسی از مری تخصص دارد. بر اساس ادبیات موجود، تخمین زده می شود که حدود 40 درصد از بیمارانی که به دلیل دیسپلازی درجه بالا تحت عمل جراحی ازوفاژکتومی (برداشتن بخشی از مری) قرار می گیرند، سرطان همزمان در نمونه ای که برداشته شده بود، داشتند.
سه گزینه مدیریتی برای دیسپلازی درجه بالا وجود دارد: آندوسکوپی نظارتی با بیوپسی شدید، ابلیشن آندوسکوپی یا برداشتن جراحی. در درمان فرسایشی، هدف از بین بردن اپیتلیوم بارت برای از بین بردن متاپلازی روده و ترویج رشد مجدد اپیتلیوم سنگفرشی است. برخی از گزینه ها عبارتند از ابلیشن با فرکانس رادیویی، درمان فتودینامیک، انعقاد پلاسمای آرگون، انعقاد الکتریکی چند قطبی، فرسایش لیزری و کرایوآبلیشن.
