به عنوان یک معمار، شما به چندین مجموعه طراحی دیجیتال دسترسی دارید و انتخاب مناسب یکی از آن ها برای کار شما بسیار مهم است. یکی از محبوب ترین آن ها تری دی مکس (3DS Max) است. این برنامه محبوب مجموعه ای از ویژگی ها را برای طراحی معماری ارائه می دهد. این نرم افزار ترکیب مدلی آسان و انعطاف پذیر را با ارائه عالی و گزینه های نمایش در زمان واقعی ترکیب می کند.
این ویژگی باعث می شود که تری دی مکس، نرم افزار انتخابی برای بسیاری از معماران باشد. با این حال، حتی کسانی که سال ها از آن استفاده کرده اند ممکن است همه ترفندها را برای استفاده بیشتر از آن ندانند. در این جا 20 نکته مفید وجود دارد که هنگام استفاده از 3DS Max می تواند به شما کمک کند.
هرچه یک عنصر پیچیده تر شود، عناصر بیشتری نیز در خود خواهد داشت. این امر هنگام نامگذاری مشکل ایجاد می کند. بسیاری از افراد عناصر خود را بر اساس شکل آن ها نامگذاری می کنند. این کار می تواند در مدل هایی که از یک شکل زیاد استفاده می کنند گیج کننده باشد.
در عوض، در برنامه تری دی مکس، شما باید نام های معقولانه ای را برای عناصر خود بگذارید. به عنوان مثال، باید برچسب یکسانی به همه عناصر یک دیوار مانند “دیوار شمالی”بدهید. این امر باعث می شود تشخیص عناصر راحت تر از زمانی باشد که آن ها را با عنوان “مکعب” یا “کره” برچسب گذاری کرده اید.
2- گروه بندی عناصر
حتی با نامگذاری منطقی، حرکت در عناصر با مدل های بزرگ دشوار می شود. اینجاست که گروه بندی می تواند کمک کننده باشد. این که همه عناصر فردی خود را برای بخشی از مدل با هم جمع کنید، یک ایده عاقلانه است.
فرض کنید شما مدل یک راه پله را در تری دی مکس طراحی کرده اید. گروه بندی هر عنصر، از پله ها تا دیوارها و دکوراسیون صحنه، دسترسی به منطقه را آسان تر می کند. به علاوه، می توانید از نمونه ها برای رسیدگی به کپی های همان عنصر استفاده کنید. انجام این کار به این معنی است که یک تغییر واحد در یک عنصر، در همه عناصر آن نمونه منعکس می شود.
تلاش برای کار بر روی عناصر واحد در مدل های پیچیده مشکلات زیادی را به همراه دارد. ممکن است چند لغزش ماوس و چند اشتباه پیش بیاید که مجبور به جبران آن شوید. این مشکلات بزرگ نیست اما می تواند زمان را هدر دهد.
روش ساده تری برای انجام آن وجود دارد. شما می توانید یک عنصر را در تری دی مکس جدا کنید تا بتوانید بدون مزاحمت بقیه مدل روی آن کار کنید. روی عنصر راست کلیک کرده و گزینه “Isolate” را انتخاب کنید. این کار، قسمت دیگر مدل را پنهان می کند.
4- استفاده از جمعیت و عناصر واقعی در برنامه تری دی مکس
بسیاری از معماران که از نرم افزارهای طراحی دیجیتال استفاده می کنند برای کمک به مشتریان خود در تجسم صحنه تلاش می کنند. شما می توانید بزرگ ترین مدل جهان را داشته باشید، اما اگر مشتری نتواند بفهمد در دنیای واقعی چگونه خواهد بود، هیچ معنایی ندارد. در اینجاست که استفاده از عناصر واقعی مانند جمعیت مفید است.
می توانید از این گزینه برای پر کردن مدل ها و صحنه های خود با افراد مجازی از کتابخانه تری دی مکس استفاده کنید. این گزینه برای مدل هایی مانند ساختمان های کتابخانه که در هنگام ساخت میزبان افراد هستند، ایده آل است.
5- فضاهای کاری و مفاهیم اولیه 3DS Max
نسخه های تری دی مکس دارای چند گزینه هستند که برای کار با این برنامه باید با آن ها آشنا شوید. یکی از آن ها ویژگی “طراحی فضای کار” Design Workspace است. این گزینه یک طرح بندی ایجاد می کند که تمام اصول اولیه نرم افزار را به شما آموزش می دهد. هم چنین شما را با مفاهیم اصلی و ابزارهای جدید آشنا می کند.
علاوه بر این، به شما کمک می کند تا نحوه ایجاد گردش کار تری دی مکس را دریابید. در اصل، رابط کاربری نرم افزار را به شما معرفی کرده و کار شما را موثرتر می کند. حتی اگر قبلاً از تری دی مکس استفاده کرده اید، برای یادگیری این گزینه زمانی اختصاص دهید.
نسخه های جدیدتر تری دی مکس چندین حالت از پیش تعیین شده برای استفاده در مدل های شما ارائه می دهند. می توانید آن ها را در گزینه های از پیش تنظیم شده در ابزار نوشتاری نرم افزار پیدا کنید. به طور مثال این گزینه ها به شما کمک می کنند تا مستقیماً با اصلاح کننده پروفیل مورب از طریق یک کرکره کار کنید.
استفاده از مجموعه های پیش ساخته برای ایجاد مورب های ساده ایده آل است. این امر باعث صرفه جویی در زمان، در هنگام کار بر روی مدل های شما می شود. البته، اگر ترجیح می دهید، هنوز هم می توانید خودتان مورب ایجاد کنید.
7 – سازماندهی متریال صحنه 3DS Max
تری دی مکس دارای یک موتور رندر خوب است. با این وجود، بسیاری از افراد ترجیح می دهند از موتورهای دیگر استفاده کنند. یکی از رایج ترین آن ها V-Ray است ، اما چندین دستگاه دیگر نیز با تری دی مکس کار می کنند. نکته اصلی در این جا این است که هنگام استفاده از یک موتور رندر دیگر، باید متریال صحنه خود را در نظر بگیرید.
شما باید اطمینان حاصل کنید که متریال را برای نمایش مناسب در موتور بهینه کرده اید. اگر این کار را نکنید، ممکن است متوجه شوید که در هنگام رندر به جلوه های نورپردازی عجیب می رسید.
یکی دیگر از ویژگی های تری دی مکس، ابزار “Sun Positioning” است. این ابزار را می توانید در منوی روشنایی پیدا کنید. استفاده از این گزینه، به شما این امکان را می دهد که موقعیت خورشید را تنظیم کرده و تغییراتی را در آسمان اطراف مدل خود ایجاد کنید.
حتی شما با “Sun Positioning” می توانید زمان، تاریخ و مکان را تعیین کنید. این گزینه هنگام کار بر روی عکس های یک فضا ایده آل است زیرا به شما کمک می کند تا شرایط نور را دقیقا شبیه سازی کنید. همچنین می توانید نشان دهید که چگونه نور در زمان های مختلف روز بر ساختمان تأثیر می گذارد.
9- تنظیمات نور
آیا می دانید هنگام کار بر روی مدل خود می توانید جلوه های نور را به سرعت تغییر دهید؟ شما می توانید برای روشن و خاموش کردن روشنایی در عرض چند ثانیه از Ctrl + L استفاده کنید. شاید به نظر شما این گزینه، ویژگی خیلی برجسته ای نباشد. با این حال، وقتی در نظر می گیرید که معمولاً باید چندین منو را حرکت دهید تا چراغ ها را به صورت دستی تغییر دهید، می توانید متوجه اهمیت آن شوید.
10- سایه های ملایم برنامه تری دی مکس
رعایت واقع گرایی در ایجاد رندر برای مشتریان بسیار اهمیت دارد. این بدان معناست که شما باید به درستی از سایه ها در مدل های خود استفاده کنید. به عنوان یک قاعده کلی، شما باید از سایه های ملایم بر روی سایه های برجسته تر استفاده کنید. زیرا سایه های برجسته، واقع گرایی کمتری دارند.
هم چنین می توانید در تری دی مکس از چراغ های Omni برای پخش نور از یک منبع واحد در همه جهات استفاده کنید. علاوه بر این، Mental Ray نیز برای ایجاد سایه های “Raytraced” به کار می رود. به عنوان یک نکته باید بدانید که هنگام رندر گرفتن از مدل، باید سایه های ناحیه را در Omni/Spot فعال کنید. رندر زمان بیشتری می برد اما واقعی تر به نظر می رسد.
11- 3DS Max و عکاسی در دنیای واقعی
به عنوان یک قاعده کلی، شما باید از ظاهر مدل های خود که کاملاً رایانه ای هستند، اجتناب کنید. تری دی مکس مجموعه ای از تنظیمات محیط و دوربین را برای این منظور ارائه می دهد. شما می توانید از این تنظیمات برای فراتر رفتن از محدودیت های ایجاد شده بر روی عکس استفاده کنید.
با این حال، انجام این کار ظاهر CGI را ایجاد می کند که ممکن است شما آن را دوست نداشته باشید. برای رفع این مشکل، مدل های خود و تصاویر آن ها را شبیه سازی کنید تا عکس های واقعی داشته باشید. این کار باعث می شود مدل واقعی تر به نظر برسد و به تجسم این مدل در ذهن مشتریان کمک می کند.
هنگام ذخیره فایل ها در تری دی مکس، چندین گزینه در اختیار شما قرار دارد. بسیاری از آن ها فرمت JPEG را انتخاب می کنند. به طور معمول، این به این دلیل است که فایل های JPEG نسبت به سایر موارد فضای کمتری بر روی هارد دیسک می گیرند. متاسفانه JPEG ها نیز فایل های فشرده هستند. این بدان معناست که آن ها مقدار اطلاعاتی را که باید در ویرایش های بعدی با آن ها کار کنید محدود می کنند.
هنگام تلاش برای تغییر نوردهی و تنظیم آن، این ویژگی ممکن است شما را محدود کند. شما می توانید با ذخیره همه مدل ها به عنوان فایل TIFF، از این امر جلوگیری کنید. این فایل ها 32 بیتی هستند و فشرده سازی ندارند.
13- ذخیره اتوماتیک در 3DS Max
ممکن است شما ساعت ها پشت سر هم روی یک مدل در تری دی مکس کار کنید و آن قدر در کار خود غرق شوید که ذخیره مدل ها در طی فواصل مشخص فراموش کنید. ناگهان متوجه می شوید اشتباهی که ساعاتی پیش انجام شده باعث ایجاد مشکل در مدل شده است.
این مسئله ساعت ها کار را در یک لحظه از بین می برد. شما می توانید با تنظیم گردش کار خود از این امر جلوگیری کنید تا به طور منظم کار شما ذخیره شود. این مورد یک ویژگی عالی است که شما با استفاده از آن می توانید به طور مستقیم و قبل از ویرایش، یک عنصر را ذخیره کنید.
14- مدیفایرهای تری دی مکس (Modifiers)
تری دی مکس تعدادی اصلاح کننده را به شما ارائه می دهد که می توانید هنگام ایجاد مدل های خود از آن ها استفاده کنید. بسیاری از مردم بدون آن که بدانند این نرم افزار با کمی جست و جو حتی گزینه های بیشتری را ارائه می دهد، با خوشحالی از آن ها استفاده می کنند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که بر روی لیست مدیفایرهایی که مشاهده می کنید کلیک راست کنید.
این کار یک لیست کاملاً جدید از اصلاح کننده های مخفی را نشان می دهد. این گزینه ها به مجموعه ای از عملکردهای کلیدی نرم افزار مربوط می شوند. با استفاده از آن شما می توانید تغییراتی در تنظیمات سطح و انیمیشن ایجاد کنید. به علاوه ، شما حتی می توانید محدودیت های پارامتری را تغییر دهید.
15- Editable poly در نرم افزار 3DS Max
با استفاده از برنامه تری دی مکس می توانید مدل هایی را در قالب های مش و پلی ایجاد کنید. هنگام ویرایش، همیشه باید از قالب poly استفاده کنید. مدل های مش هنگام ویرایش امکان خطای بیشتری دارند. همچنین آن ها دارای تنظیمات کمتری هستند، به این معنی که هنگام کار روی مدل انعطاف پذیری کمتری دارید.
اگر کار بر روی یک مدل را در حالت مش شروع کرده اید، نگران نباشید. همیشه می توانید آن را به مدل چندگانه تبدیل کنید و به تنظیمات ویرایش بیشتری دسترسی داشته باشید تا مشکلاتی که ایجاد می شود را کمتر کنید. برای این کار فقط از گزینه “Turn to Poly” در “Menu Modifiers” استفاده کنید.
با وجود ویژگی های عالی 3DS Max، اما باید بدانید که این برنامه بدون اشکال نیست. هر نسخه جدید نرم افزار به طور کلی دارای چند مشکل است که برای ایجاد مدل های خود باید آن ها را برطرف کنید. خوشبختانه Autodesk پشتیبانی زیادی از نرم افزار ارائه می دهد. این شرکت به طور منظم به روز رسانی و بسته های خدمات را منتشر می کند. اطمینان حاصل کنید که آن ها را به محض در دسترس قرار گرفتن بارگیری کرده اید. این کار به شما این امکان را می دهد تا اشکالات را برطرف کرده و بدون هیچ محدودیتی به کار بر روی مدل ها ادامه دهید.
17- یادگیری و ایجاد کلیدهای میانبر
استفاده از کلیدهای میانبر به شما کمک می کند تا کارهای متداول را بدون کشیدن در منوها انجام دهید. برنامه تری دی مکس دارای چندین کلید میانبر پیش فرض است. به عنوان مثال، می توانید از “Q” برای انتخاب یک شی یا “E” برای چرخاندن اشیاء انتخاب شده استفاده کنید. همچنین می توانید کلیدهای میانبر خود را برای سایر اقدامات معمول ایجاد کنید. پ
در منوی “Customize” به “Keyboard Panel” بروید و اقدام مورد نظر را انتخاب کنید. از قسمت “Hotkey” برای وارد کردن میانبر صفحه کلید برای کار خود استفاده کنید. اگر میانبر موجودی را به یک عملکرد اختصاص دهید، در قسمت “Assigned To” ظاهر می شود.اگر از این انتخاب راضی هستید، روی “Assign” کلیک کنید. اکنون یک کلید میانبر جدید دارید و می توانید از آن برای هر بخشی که می خواهید استفاده کنید.
18- استفاده از دوربین تری دی مکس
کارآیی در مدل سازی سه بعدی بسیار اهمیت دارد. اگر دوربین صحنه شما در مکان نامناسبی باشد نمی توانید حداکثر کارایی را به دست آورید. قبل از شروع به کار بر روی مدل، مدتی را برای یافتن قاب و زاویه مناسب صرف کنید. این امر باعث می شود شما فقط بر روی آنچه دوربین می بیند کار کنید. به عنوان یک قاعده کلی، برای مدل سازی دقیق تر از یک لنز با زاویه باریک استفاده کرده و از وسوسه تلاش برای کار همزمان روی کل صحنه اجتناب کنید.
19- ایجاد مقیاس 3DS Max
هنگام استفاده از تری دی مکس در برابر وسوسه کار خارج از مقیاس تعیین شده مقاومت کنید. این نرم افزار از واحدها و نسبت های مناسب برای همه مدل های شما استفاده می کند. این بدان معناست که خارج از مقیاس مشکلاتی را برای مدل های شما ایجاد می کند.
با ایجاد یک مقیاس از این امر جلوگیری کنید. قبل از شروع به کار روی یک مدل، باید اندازه گیری های مفصلی داشته باشید. عملیات ریاضی آن را انجام دهید و کمی برای آماده سازی این مقیاس وقت بگذارید. این کار باعث می شود در زمان صرفه جویی کنید.
ممکن است شما مدل های زیادی ایجاد کنید که از صحنه های مشابه استفاده می کنند. ایجاد یک صحنه جدید برای هر مدل زمان زیادی را هدر می دهد. خوشبختانه تری دی مکس دارای سیستم قالب است. می توانید صحنه های متداول در این سیستم را برای استفاده هر زمان که نیاز دارید ذخیره کنید.
برخی از الگوهای معمول را با تنظیمات نورپردازی، مقیاس و رندر ایجاد کنید. سپس می توانید الگو را هر زمان که نیاز دارید در کار خود اعمال کنید. این کار باعث صرفه جویی در وقت می شود و همچنین تا حدی به کار شما ثبات می بخشد.
سخن آخر
تری دی مکس یکی از بهترین نرم افزارهای طراحی دیجیتال است. با استفاده صحیح از ویژگی های آن، می توانید مدل های دقیقی را به سرعت ایجاد کنید. نکات و ترفندهای بررسی شده در این مقاله به شما کمک می کند تا به طور موثری از تری دی مکس استفاده کنید.
ممنون از این که تا پایان این مقاله همراه کاملیما بودید.
آیا تجربه ای در زمینه استفاده از برنامه تری دی مکس دارید؟ لطفا نظرات خود را با تیم ما ئ سایر کاربران به اشتراک بگذارید.