اختلال سلوک در کودکان چیست؟
در مورد این اختلال عاطفی و رفتاری مخرب و چگونگی تأثیر آن بر کودکان و خانواده های آنها بیشتر بدانید. اختلال سلوک باعث ایجاد الگوی جدی از رفتارها و احساسات می شود. علل رایج، اثرات، گزینه های درمانی و استراتژی های پیشگیری را امروز بررسی کنید.
رایج ترین مسائل مربوط به اختلال سلوک، رفتارهای خشونت آمیز و سرکشی است. افرادی که با این اختلال تشخیص داده می شوند، معمولاً طیفی از رفتارها را نشان می دهند که برخلاف هنجارهای پذیرفته شده جامعه است. اجازه ندهید این اختلال همچنان بر زندگی خانوادگی شما تأثیر بگذارد، اما برای یافتن درمان مورد نیاز برای خود یا یکی از عزیزانتان با متخصصان سلامت روان کار کنید. علائم رایج و اختلالات مرتبط را با هم مقایسه کنید تا بفهمید چه چیزی اختلال سلوک در کودکان را منحصر به فرد می کند.
همراه کاملیما باشید.
1. اختلال سلوک چیست؟
مشابه اختلال شخصیت ضد اجتماعی بزرگسالان، اختلال سلوک در درجه اول یک مسئله رفتاری است. کودکان و نوجوانان مبتلا به این مشکل معمولاً استانداردهای اجتماعی را نادیده می گیرند و قوانین را با میل و رغبت و بدون توجه به عواقب آن زیر پا می گذارند. این اختلال جدی بسیاری از افراد را به زیر پا گذاشتن قوانین، دزدی و آسیب فیزیکی به افراد و حیوانات سوق می دهد. چند مورد از این قبیل ممکن است یک شاخص واضح نباشد، اما ادامه رفتارهای این نوع ممکن است منجر به تشخیص شود.
علائم بسیاری از اختلال سلوک در کودکان و چندین گزینه درمانی ممکن وجود دارد. این مشکل در پسران شایع تر است و در سنین 10 سالگی دیده می شود. تقریباً برای 25 تا 40 درصد افراد، این اختلال در بزرگسالی منجر به اختلال شخصیت ضد اجتماعی می شود. یاد بگیرید که علائم را تشخیص دهید و برای کاهش علائم این اختلال به دنبال درمان باشید.
با آسان ترین روش ها حسادت کودکان را از بین ببرید! راهکار تربیت بچه های حسود
2. اختلال سلوک بر چه کسانی تأثیر می گذارد؟
این اختلال معمولا در دوران کودکی ظاهر می شود. نوجوانان شایع ترین افرادی هستند که تشخیص داده می شوند. در حالی که می توان آن را در سن 10 سالگی مشاهده کرد، افراد کمی بعد از 16 سالگی تشخیص داده می شوند. در حالی که نادر است، برخی از کودکان زیر 10 سال یا نوجوانان بالای 16 سال تشخیص داده شده اند. عوامل خطر زیادی وجود دارد که باید به دنبال آنها باشید. درک علل و علائم رایج می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
کودکانی که خواهر یا برادر یا والدینی با این اختلال دارند، بسیار بیشتر احتمال دارد که آن را تجربه کنند. سایر عوامل خطر می توانند بیولوژیکی و محیطی باشند. کودکانی که والدین آنها افسردگی، اسکیزوفرنی، ADHD، اختلال مصرف الکل، اختلال دوقطبی یا سایر مشکلات دارند در معرض خطر بیشتری هستند. به طور مشابه، کودکانی که در فضای سخت والدین، قوانین متناقض، طرد همسالان یا خشونت محله بزرگ می‌شوند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال سلوک در کودکان هستند.
3. انواع رایج اختلال سلوک چیست؟
چهار گروه اصلی از علائم در این اختلال شناسایی شده است. هر فردی این موضوع را به شیوه ای متفاوت تجربه می کند، اما علائم را می توان به طور کلی به گروه های تهاجمی، مخرب، فریبکار و قانون شکن تقسیم کرد. هر گروه دارای مسائل همپوشانی است و همه می توانند در یک فرد وجود داشته باشند، اما برای متخصصان مفید است که علائم را دسته بندی کنند تا انواع رفتارهای مرتبط با این مسئله رفتاری را بهتر درک کنند.
نگران شناسایی همه این دسته‌ها یا طبقه‌بندی اینکه کدام دسته خاص برای فرزندتان مناسب‌تر است، نباشید. مقوله ها برای کمک به تشخیص، درک و گزینه های درمانی به جای تعاریف محدود کننده استفاده می شوند. چند اتفاق مجزا نباید به تشخیص منجر شود، اما رفتار غیرقابل قبول مداوم ممکن است نشانه ای از این اختلال باشد. اجازه ندهید چند حادثه باعث نگرانی شما شود، اما به دنبال الگوهای رفتاری باشید که فریبکارانه، پرخاشگرانه یا از نظر اجتماعی غیرقابل قبول هستند.
4. علائم اختلال سلوک در کودکان چیست؟
رفتار پرخاشگرانه شامل ظلم، خشونت و استفاده از زور با افراد دیگر و با حیوانات است. این می تواند شامل استفاده از سلاح، مجبور کردن فرد دیگر به فعالیت جنسی یا رفتار قلدری باشد. نمونه هایی از رفتارهای مخرب آتش سوزی و خرابکاری است. علائم فریبکاری می تواند شامل دزدی، دروغگویی، تقلب در مدرسه، بزهکاری و سایر اعمال فریبکارانه باشد. در نهایت، رفتارهای قانون شکنی از شوخی و شیطنت گرفته تا فرار از خانه و ترک مدرسه را شامل می شود. همچنین می تواند شامل فعالیت جنسی اولیه نیز باشد.
تعیین منشأ این رفتارها مفید است. بسیاری از کودکان این رفتارها و اعمال غیرقابل قبول اجتماعی را از همسالان یا بزرگسالان می آموزند، در حالی که برخی دیگر از اعمال پرخاشگرانه لذت می برند و نافرمانی خود را ایجاد می کنند. مقایسه این دو خاستگاه رفتار برای ایجاد یک برنامه اقدام برای درمان مفید است. یک علت محیطی می تواند نیاز به تغییر در محیط به عنوان درمان داشته باشد، در حالی که یک علت بیولوژیکی می تواند به درمان گسترده و رشد شناختی نیاز داشته باشد. این علائم اغلب تشدید می شوند، بنابراین گزینه های درمانی را پس از اولین علائم اختلال سلوک در نظر بگیرید.
با رعایت چند نکته ساده و آسان، اضطراب و استرس مدرسه را از کودکان خود دور کنید!
5. علل شایع اختلال سلوک در کودکان چیست؟
مانند سایر اختلالات روانی و رفتاری، اعتقاد بر این است که اختلال سلوک در کودکان در اثر تعدادی از عوامل ایجاد می شود. درک علل می تواند به متخصصان در ایجاد یک برنامه درمانی کمک کند. علل را می توان به علل زیستی و محیطی تقسیم کرد. به طور کلی تعیین منبع دقیق این اختلال دشوار است و به نظر می رسد بسیاری از موارد دلایل بیولوژیکی و محیطی دارند.
علل بیولوژیکی شامل ژن ها و آسیب مغزی است. آسیب فیزیکی به مغز، به ویژه لوب پیشانی، با این اختلال مرتبط است. تشخیص در میان والدین و خواهر و برادرهای بیولوژیکی یک پیش بینی کننده اصلی است، بنابراین به نظر می رسد ژن ها نقش مهمی را ایفا می کنند. عوامل محیطی بالقوه شامل زندگی خانوادگی، کودک آزاری، تروما و شکست در مدرسه یا موقعیت های اجتماعی است.
6. اختلال سلوک در کودکان چقدر شایع است؟
این اختلال پسران را بیشتر از دختران مبتلا می کند اما در کل جمعیت دیده می شود. این میزان تقریباً 6-16٪ در پسران و 2-9٪ در دختران است. بسیاری از اختلالات مشابه، مانند اختلال نافرمانی مقابله ای، وجود دارد که ممکن است به نظر اختلال سلوک باشد. درک علائم می تواند به متخصصان سلامت روان کمک کند تا به یک تشخیص قطعی برسند. یک متخصص آموزش دیده تفاوت های ظریف بین اختلالات مشابه در کودکان و نوجوانان را درک می کند.
درک تفاوت بین این دو برای تشخیص صحیح ضروری است. اختلالات همزمان و مسائل مربوط به سلامت روان می تواند تشخیص را دشوار کند، اما تشخیص صحیح می تواند به گزینه های درمانی موثر منجر شود. گزینه های درمانی مدرن در کاهش احتمال مشکلات بزرگسالان پس از دوران کودکی با اختلال سلوک در کودکان موثر بوده است.
7. گزینه های درمانی برای اختلال سلوک چیست؟
دو دسته اصلی درمان وجود دارد: روان درمانی و دارو درمانی. هیچ دارویی به طور رسمی به عنوان یک گزینه درمانی تایید نشده است، اما همزمانی رایج با افسردگی و ADHD به این معنی است که تعدادی از گزینه های دارویی وجود دارد که می تواند به کودکان در این تشخیص کمک کند. درمان اولین درمان برای اختلال سلوک در کودکان است، اما دارو می تواند شدت علائم ناشی از مسائل همزمان را کاهش دهد.
روان درمانی بر روش هایی برای هدایت خشم به بیان مناسب تر تمرکز دارد. درمان شناختی-رفتاری نیز مانند خانواده درمانی امیدوارکننده بوده است. به طور کلی، اهداف درمان ارتقای مهارت های استدلال، مدیریت خشم و کنترل تکانه است. درمان در بسیاری از موارد در کاهش علائم و کاهش احتمال تداوم اختلال در بزرگسالی موفق بوده است. طرح درمانی را با درمانگر خود در میان بگذارید تا بدانید چگونه می توان این مهارت ها را از طریق روان درمانی آموخت.
8. اختلال سلوک در کودکان چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص ها باید توسط یک متخصص بهداشت روان که در زمینه بیماری های روانی در نوجوانان و کودکان آموزش دیده است، انجام شود. معمولاً می توانید از پزشک خانواده خود ارجاع دریافت کنید. در صورت لزوم، متخصص سلامت روان ممکن است آزمایش‌های آزمایشگاهی و معاینه فیزیکی را برای تعیین علت اختلال توصیه کند. یک معاینه فیزیکی به نشان دادن اینکه آیا آسیب فیزیکی مغز یا مشکلات رشد ممکن است باعث این اختلال شده باشد کمک می کند.
علت اختلال در درک برنامه درمانی مفید است، بنابراین اغلب در تشخیص گنجانده می شود. یک تشخیص واقعی معمولاً از اطلاعات معلمان و والدین استفاده می کند، زیرا اکثر کودکان و نوجوانان مبتلا به این اختلال تمایلی به ارائه اطلاعات به مشاور ندارند. برای دریافت ارجاع یا جستجوی یک متخصص سلامت روان در منطقه خود، با پزشک خانواده خود قرار ملاقات بگذارید.
