کم خونی آپلاستیک چیست؟
به طور کلی، کم خونی وضعیتی است که در آن شما گلبول های قرمز خون کافی برای اکسیژن رسانی مناسب به بدن خود تولید نمی کنید. برخی از کم خونی ها به دلیل کمبود آهن یا بیماری سلول داسی شکل ایجاد می شود. کم خونی آپلاستیک بیماری دیگری است که تعداد گلبول های قرمز سالم را کاهش می دهد.
کمخونی آپلاستیک یک بیماری نادر است. ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود یا ممکن است به تدریج ظاهر شود و سال ها قبل از اینکه متوجه اثرات آن شوید، خوابیده باشد. ممکن است وقت داشته باشید که با پزشک مراقبت های اولیه خود قرار ملاقات بگذارید، یا اگر علائم به طور ناگهانی ظاهر شد یا به نظر می رسد تهدید کننده زندگی باشد، ممکن است لازم باشد به اورژانس بروید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا بهترین اقدام را تعیین کنید.
همراه کاملیما باشید.
1. علائم کم خونی آپلاستیک چیست؟
برخی از افراد مبتلا به کم خونی آپلاستیک بدون علامت هستند، اما بسیاری از آنها میزان قابل توجهی از خستگی را تجربه می کنند. سایر علائم اولیه شامل سردرد، تب، تنگی نفس، سرگیجه و بثورات پوستی است. همچنین ممکن است ضربان قلب سریع یا نامنظم را تجربه کنید. پوست رنگ پریده، کبودی بدون دلیل و خونریزی بینی نیز شایع است.
در حالی که این علائم دردسرساز هستند، تهدید واقعی که با کم خونی آپلاستیک همراه است، سیستم ایمنی ضعیف است. اگر به عفونت مبتلا شوید، ممکن است بهبودی بیش از حد معمول طول بکشد. ممکن است متوجه شوید که خون شما به سرعت لخته نمی شود. کم خونی بر توانایی کلی بدن برای دفاع از خود تأثیر می گذارد.
دهان و چشمتان خشک می شود؟ شاید شما به سندرم شوگرن مبتلا شده اید! کلیک کنید!
2. چه چیزی باعث کمخونی آپلاستیک می شود؟
کم خونی آپلاستیک زمانی رخ می دهد که سلول های بنیادی در مغز استخوان شما آسیب ببینند. این می تواند بر تولید پلاکت ها، گلبول های قرمز و گلبول های سفید تأثیر بگذارد. وقفه در این تولید باعث می شود خون شما کمتر بتواند اکسیژن را به همه اندام های شما برساند، با عفونت و لخته شدن خون مبارزه کند.
اگر به سلول های بنیادی مغز استخوان حمله کند، سیستم ایمنی بدن شما اغلب مقصر است. یک اختلال خود ایمنی موجود می تواند مشکل باشد. مواد شیمیایی سمی که در آفت‌کش‌ها، بنزین، شیمی‌درمانی و برخی داروها استفاده می‌شوند، می‌توانند منجر به کم خونی آپلاستیک شوند، مانند عفونت‌های ویروسی مانند هپاتیت یا اپشتین بار.
3. چه عواملی خطر کمخونی آپلاستیک را افزایش می دهد؟
به طور منطقی نتیجه می شود که برخی از عوامل خطر کمخونی آپلاستیک شامل قرار گرفتن در معرض سمومی است که باعث آن می شود. اگر مکررا با حشره کش ها یا پاک کننده های رنگ تماس داشته باشید، ممکن است خطر کم خونی خود را افزایش دهید. کسانی که تحت درمان های سرطان، به ویژه پرتودرمانی یا شیمی درمانی قرار می گیرند، اغلب از کم خونی آپلاستیک به عنوان یک عارضه جانبی رنج می برند.
در موارد نادر، زنان باردار ممکن است در معرض خطر بیشتری برای کمخونی آپلاستیک باشند، به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند. اگر به آرتریت روماتوئید مبتلا هستید، داروی شما ممکن است احتمال کم خونی آپلاستیک را افزایش دهد.
4. چه اختلالاتی با کم خونی آپلاستیک مرتبط است؟
انواع دیگر کم خونی می تواند منجر به کم خونی آپلاستیک یا تشدید آن شود. به عنوان مثال، کم خونی فانکونی، یک مسئله ژنتیکی است که بسیاری از علائم عمومی کم خونی را دارد، اما رشد کودکان را نیز کند می کند، به ویژه هنگامی که آنها وارد دوران بلوغ می شوند.
هر بیماری که بر تولید یا سلامت گلبول‌های قرمز تأثیر بگذارد نیز می‌تواند باعث کمخونی آپلاستیک یا عارضه‌دار آن شود. به عنوان مثال، هموگلوبینوری شبانه حمله ای یک اختلال خونی نادر است که باعث تخریب گلبول های قرمز می شود. اگر برای شروع به اندازه کافی از این سلول ها تولید نمی کنید، PNH می تواند باعث کم خونی یا افزایش شدت علائم آن شود.
5. پزشک شما برای تشخیص شما به چه اطلاعاتی نیاز دارد؟
اگر علائم کم خونی آپلاستیک را نشان می دهید، آنها را نادیده نگیرید. اگر آنها شدید باشند، ممکن است لازم باشد به اورژانس مراجعه کنید. در غیر این صورت با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
قبل از اینکه برای قرار ملاقات خود برسید، جزئیات خاصی را که به یاد دارید یادداشت کنید. اولین بار چه زمانی علائم شما ظاهر شد؟ چه داروهایی مصرف می کنید؟ آیا اخیراً در معرض مواد شیمیایی جدید یا محیطی قرار گرفته اید که احتمالاً در آن وجود داشته باشد؟ هرچه اطلاعات بیشتری به پزشک خود بدهید، احتمال تشخیص دقیق آن بیشتر است.
6. کم خونی آپلاستیک چگونه تشخیص داده می شود؟
دو آزمایش اساسی وجود دارد که پزشک ممکن است برای تشخیص کم خونی آپلاستیک انجام دهد. اولین مورد یک آزمایش خون ساده است. این آزمایش سطح گلبول های قرمز، پلاکت ها و گلبول های سفید را اندازه‌گیری می‌کند تا تعیین کند که آیا آنها در محدوده طبیعی هستند یا خیر.
دومین آزمایشی که ممکن است پزشک شما تجویز کند بیوپسی از مغز استخوان شما است. مقدار کمی از مغز استخوان استخراج و مطالعه می شود. نتایج می تواند تعداد سلول های خونی را در مغز استخوان شما تعیین کند و به رد سایر اختلالات خونی کمک کند تا درمان متمرکزتر شود.
7. چه گزینه های درمانی در دسترس هستند؟
موثرترین راه حل طولانی مدت برای کمخونی آپلاستیک پیوند مغز استخوان است. سلول های بنیادی سالم از یک اهدا کننده منطبق به جریان خون شما تزریق می شود و راه خود را به مغز استخوان شما باز می کند. اگر پیوند موفقیت آمیز باشد، این سلول های بنیادی می توانند به مغز استخوان شما کمک کنند تا همانطور که قرار است عمل کند.
برای بسیاری از افراد، پیوند مغز استخوان گزینه مناسبی نیست و برخی از پیوندها رد می شوند. محرک های مغز استخوان ممکن است باعث تولید جرقه شوند. داروهای ضد ویروسی یا آنتی بیوتیکی می توانند ایمنی را برای مبارزه با علائم کم خونی آپلاستیک بهبود بخشند. سرکوب کننده های ایمنی ممکن است سیستم ایمنی شما را از حمله به سلول های بنیادی محافظت کنند. برای رفع موقت خستگی می توان از انتقال خون استفاده کرد.
شوک عفونی یا سپتیک چیست؟ 10 علائم شایع که نشان می دهد شما به شوک سپتیک مبتلایید
8. زندگی با کم خونی آپلاستیک چگونه است؟
اکثر افراد مبتلا به کم خونی آپلاستیک باید یاد بگیرند که با آن زندگی کنند و علائم را به بهترین شکل ممکن مدیریت کنند. بهترین کاری که می توانید برای بدن خود انجام دهید استراحت است. از طریق خستگی با میل به قدرت مبارزه کنید، زیرا این امر می تواند شما را مستعد ابتلا به عوارض کند. ممکن است مجبور شوید برنامه خود را به میزان قابل توجهی تنظیم کنید تا سطح انرژی کمتری را در نظر بگیرید.
از آنجایی که کم خونی بهبودی را دشوارتر می کند، بهتر است از موقعیت هایی که در آن خطر آسیب دیدگی یا بیماری مسری دارید اجتناب کنید. از ورزش های تماسی خودداری کنید. دست های خود را بیشتر بشویید و علائم بیماری را نادیده نگیرید.
9. خانواده شما چگونه می توانند از شما حمایت کنند؟
مانند هر بیماری مزمن دیگری، حمایت اجتماعی مهم است. خانواده و دوستان شما می توانند حمایت عاطفی ارائه دهند یا داوطلبانه کارهایی را انجام دهند که دیگر نمی توانید از عهده آنها برآیید. آنها همچنین ممکن است به شما کمک کنند گروه های حمایتی را در منطقه خود با افرادی پیدا کنید که دقیقاً درک می کنند که در حال عبور از آن هستید.
راه دیگری که آنها می توانند از شما حمایت کنند، ثبت نام برای اهدای مغز خون است. حتی اگر آنها برای شما مناسب نباشند، ممکن است با شخص دیگری مطابقت داشته باشند، یا می توانند به افزایش آگاهی کمک کنند که در نهایت منجر به یک مسابقه برای شما می شود.
