بیماری اریتم مولتی فرم چیست؟

اریتم مولتی فرم یک بیماری پوستی نادر است که با وجود یک بثورات خاص مشخص می شود. می توان آن را به واکنش حساسیت مفرط به داروها یا عفونت ها نسبت داد. ضایعات قرمز کوچک و/یا تکه های برجسته می توانند در مکان های متعددی در سراسر بدن ظاهر شوند. این لکه‌ها معمولاً ظاهری شبیه یک «چشم گاو نر» یا یک هدف دارند و اغلب از اندام‌های فرد مبتلا شروع می‌ شوند. بثورات حاد هستند و ممکن است غشاهای مخاطی را درگیر کنند، اگرچه این اتفاق نادر است.

بسته به طیف شدت، دو نوع بیماری وجود دارد: اریتم مولتی فرم مینور و اریتم مولتی فرم ماژور. به طور معمول، اشکال خفیف خود محدود شونده هستند و به ندرت دارای عوارض هستند. با این حال، اشکال شدید این وضعیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد. علاوه بر این، عود در برخی موارد امکان پذیر است.

همراه کاملیما باشید.

1. علائم و نشانه های بیماری اریتم مولتی فرم

معمولاً نشانگر اولیه اریتم مولتی فرم ظاهر ناگهانی یک راش مشخص است. با این حال، بسته به شدت بیماری، علائم دیگری می تواند قبل از تظاهرات پوستی باشد. ابیماری ریتم مولتی فرم معمولاً متقارن است و اغلب ابتدا در اندام‌ها (پا یا پشت دست‌ها) قبل از انتشار به سمت مرکز بدن (تنه، صورت، گردن) ظاهر می‌شود.

ضایعات در اریتم مولتی فرم خفیف معمولاً به صورت لکه های قرمز رنگ شروع می شوند که به سرعت به ضایعات متحدالمرکزی که به شکل هدف هستند پیشرفت می کنند. به عنوان مثال، در مرکز ضایعه اولیه، یک وزیکول کوچک یا “برآمدگی” ایجاد می شود. سپس یک حلقه برجسته و رنگ پریده ظاهر می شود که ضایعه قبلی را احاطه کرده است. در نهایت، مرزهای آن بنفش یا تیره می شود. بنابراین، دو حلقه متحدالمرکز در اطراف مرکز تشکیل می شود.

2. اریتم مولتی فرم مینور

موارد جزئی بیماری اریتم مولتی فرم شایع تر از فرم ماژور است. علاوه بر این، افراد مبتلا به اریتم مولتی فرم مینور معمولا علائم و نشانه های خفیفی را تجربه می کنند. بسیاری از مردم هیچ تظاهری به جز ظاهر یک برآمدگی موضعی پوست ندارند که می تواند تقریباً 1-2 هفته طول بکشد. همچنین، در این تنوع، درگیری مخاطی حداقل تا بدون درگیری وجود دارد.

علائم بیماری اریتم مولتی فرم مینور به ندرت جدی است. برای برخی، ضایعات ممکن است خارش و ناراحت کننده شوند یا احساس سوزش ایجاد کنند. همچنین ممکن است برای افراد تب با درجه پایین ایجاد شود. با این حال، این یافته ای است که در اریتم مولتی فرم ماژور شایع تر است.

درماتوفاژی چیست؟ راه های تشخیص و درمان قطعی عارضه خود پوست خوری

3. اریتم مولتی فرم ماژور

اریتم مولتی فرم ماژور با علائم و نشانه های بیشتری نسبت به فرم مینور تظاهر می کند. افراد مبتلا به اشکال اصلی اغلب 1-14 روز قبل از شروع بثورات علائمی را تجربه می کنند که شامل تب، گلودرد، سرفه، اسهال، استفراغ و درد قفسه سینه می شود.

در این شکل، ضایعات پوستی با توزیع مشابهی نسبت به شکل خفیف بیماری اریتم مولتی فرم ظاهر می شوند (یعنی متقارن هستند و از اندام ها شروع می شوند). اغلب، بثورات غشاهای مخاطی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اغلب در قسمت داخلی گونه‌ها و لب‌ها ظاهر می‌شود که ممکن است بر فعالیت‌هایی مانند خوردن یا نوشیدن تأثیر بگذارد. علاوه بر این، التهاب بافت شفافی که قسمت سفید چشم را می‌پوشاند (کانژونکتیویت) نیز می‌تواند رخ دهد که منجر به ترشح غیرطبیعی اشک (اشک‌ریزش)، حساسیت شدید نور، احساس سوزش در چشم‌ها و اختلال بینایی می‌شود. در نهایت، ضایعات ادراری تناسلی و نای نیز ممکن است رخ دهد.

4. عوامل خطر برای بیماری اریتم مولتی فرم

برخی عوامل می‌توانند فرد را مستعد ابتلا به اریتم مولتی‌فرم کنند. هر فردی در هر سنی می تواند به این بیماری مبتلا شود. با این حال، افراد بین 20 تا 40 سال بیشتر در معرض خطر هستند. همچنین، مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به اریتم مولتی فرم هستند.

افراد مبتلا به شرایط پزشکی مانند لوپوس (SLE)، بیماری التهابی روده (به عنوان مثال بیماری کرون) و عفونت HIV در معرض خطر بیشتری هستند. در واقع، یکی از عوامل خطر اصلی برای اریتم مولتی فرم، عفونت اخیر یا مکرر با ویروس هرپس است. به طور مشابه، افرادی که در معرض داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها، شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار دارند نیز در معرض خطر هستند. در نهایت، یکی دیگر از عوامل خطر برای این بیماری، سابقه قبلی بیماری اریتم مولتی فرم است.

5. علل اریتم مولتی فرم

همانطور که قبلا ذکر شد، اریتم مولتی فرم نتیجه واکنش بیش از حد سیستم ایمنی به یک مولکول (آنتی ژن) است که معمولاً باعث ایجاد پاسخ ایمنی (واکنش حساسیت بیش از حد) نمی شود. در طی این فرآیند، گلبول های سفید خاصی از سیستم ایمنی (لنفوسیت ها)، به پوست نفوذ کرده و به طور مستقیم یا غیرمستقیم سلول های پوست را از بین می برند. نکته مهم این است که این واکنش ایمنی می تواند توسط باکتری ها، ویروس ها یا محصولات شیمیایی ایجاد شود. با این وجود، تقریباً نیمی از موارد اریتم مولتی فرم ایدیوپاتیک هستند، که به این معنی است که هیچ علت تشدید کننده خاصی در آن موارد شناسایی نشده است.

نکته مهم این است که عفونت ها یک محرک رایج برای این بیماری هستند و اتفاقاً در بین کودکان شایع تر است. به عنوان مثال، یک علت شایع بیماری اریتم مولتی فرم مینور در بزرگسالان جوان، ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است. با این حال، بسیاری از عفونت های ویروسی و باکتریایی دیگر نیز می توانند این واکنش ایمنی را تحریک کنند. علاوه بر این، داروها نیز مسئول تقریباً نیمی از موارد اریتم مولتی فرم ماژور (به عنوان مثال داروهای سولفا، آنتی بیوتیک های خاص، داروهای سل) هستند. در نهایت، سایر محرک‌های این بیماری مانند اختلالات ایمنی، غذاها (یعنی مواد نگهدارنده)، بدخیمی‌ها و خالکوبی گزارش شده‌اند.

6. انتقال اریتم مولتی فرم

ویروس هرپس سیمپلکس مانند بسیاری از عفونت های دیگر که به طور بالقوه منجر به ایجاد اریتم مولتی فرم می شوند مسری است. با این حال، این بیماری به خودی خود مسری نیست، چه در اثر داروها یا عفونت ایجاد شود.

افرادی که بیماری اریتم مولتی فرم دارند به هیچ وجه نمی توانند بثورات را به افراد دیگر سرایت کنند. کسانی که این اختلال را ندارند، نیازی به نگرانی در مورد لمس فردی با آن یا قرار گرفتن در مجاورت آن شخص ندارند.

7. تشخیص اریتم مولتی فرم

پزشک معمولاً می تواند با معاینه فیزیکی این بیماری را تشخیص دهد. پزشک، بثورات را برای مشخصه هایی که نشان دهنده اریتم مولتی فرم هستند، مانند رنگ، شکل، اندازه و توزیع تجزیه و تحلیل می کند.

پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای تعیین اینکه آیا عفونت زمینه‌ای باعث این بیماری می‌شود که نیاز به درمان دارد، تجویز کند. شکل هدفمند ضایعه می تواند منجر به سردرگمی با علل دیگر شود که شیوع مشابهی را نشان می دهند. برخی افراد راش را با بیماری لایم اشتباه می گیرند. هنگامی که در کودکان ظاهر می شود، ممکن است سوء ظن کودک آزاری ناشی از سوختگی سیگار وجود داشته باشد.

8. درمان موضعی بیماری اریتم مولتی فرم

اغلب اریتم مولتی فرم به خودی خود محدود می شود یا به خودی خود برطرف می شود. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بثورات ناپدید شوند، اما معمولاً هیچ عارضه ای وجود ندارد. گاهی اوقات برای مقابله با علائم ناراحت کننده به دنبال درمان علامتی است. به عنوان مثال، پزشک ممکن است استفاده از مسکن ها (تسکین درد)، آنتی هیستامین ها، دهان شویه های تسکین دهنده (مانند آب نمک گرم)، و/یا استروئیدهای موضعی را نشان دهد.

افرادی که علائم شدید دارند ممکن است به مراقبت های اضافی زخم نیاز داشته باشند. به عنوان مثال، ضد عفونی کننده های مایع ممکن است برای جلوگیری از عفونت های روی ضایعات استفاده شود.

9. مدیریت بر اساس علت

تفاوت هایی در رویکردهای درمانی برای بیماری اریتم مولتی فرم ناشی از عفونت به جای دارو وجود دارد. هنگامی که عفونت به عنوان محرک تشخیص داده می شود، درمان این مشکل زمینه ای ممکن است برای رفع این بیماری ضروری باشد. اگر عامل ویروس هرپس سیمپلکس باشد، برای جلوگیری از عود اریتم مولتی فرم، باید ویروس را درمان کرد. با این حال، توجه داشته باشید که درمان عفونت HSV پس از ظاهر شدن بثورات، روند بیماری را تغییر نخواهد داد.

هنگامی که پزشک تشخیص می دهد که دارو علت این اختلال است، ممکن است لازم باشد که مشخص شود در صورتی که فرد بیش از یک دارو مصرف می کند، کدام دارو واکنش را تسریع می کند. در این مورد، قطع مصرف داروی مسئول ممکن است ضروری باشد.

پیری پوست اعتماد به نفس شما را از بین برده؟ 9 ماده غذایی بی نظیر برای شادابی پوست

10. پیش آگهی اریتم مولتی فرم

افراد مبتلا به فرم ماژور می توانند اثرات ماندگاری از این بیماری پس از از بین رفتن بثورات داشته باشند. در واقع، در مقایسه با اریتم مولتی فرم مینور، این عارضه ممکن است به چند هفته بیشتر برای رفع نیاز داشته باشد (یعنی 3-6 هفته). علاوه بر این، بسیاری از آنها درجاتی از اسکار را دارند، به خصوص زمانی که عفونت های روی ضایعات روی می دهد. نکته مهم این است که یک عارضه احتمالاً تهدید کننده زندگی عفونت های پوستی، سپسیس است که پاسخ شدید سیستم ایمنی بدن ما به عفونت است. در نهایت، هنگامی که ضایعات روی چشم ها تأثیر می گذارد، می تواند منجر به آسیب دائمی شود.

اکثر افراد مبتلا به بیماری اریتم مولتی فرم مینور در عرض چند هفته بدون عارضه بهبود می یابند. کسانی که اشکال خفیف دارند، اغلب هیچ جای زخمی ندارند. با این حال، آنها معمولاً می توانند عود (به عنوان مثال HSV) را تجربه کنند. هنگامی که هرپس سیمپلکس علت آن باشد، می توان از عود آن جلوگیری کرد.

سخن آخر

ما در این مقاله تلاش کردیم که شما را با بیماری اریتم مولتی فرم آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.

ممنون که همراه کاملیما بودید.

شما اطلاعات دیگری درباره این بیماری در اختیار دارید؟ از نظرات خود برای ما بنویسید.