مس یک ماده معدنی مهم است که در تشکیل آدنوزین تری فسفات که به آن ATP نیز گفته می شود، نقش دارد. ATP منبع اصلی انرژی بدن برای بسیاری از عملکردهای آن است. جدا از تولید ATP، مس در متابولیسم سالم و حفظ سیستم عصبی سالم و استخوان های قوی و سالم نقش دارد.
کمبود مس، اگرچه نادر است، اما زمانی رخ می دهد که دریافت این ماده معدنی به بدن ناکافی باشد. این به نوبه خود اثرات مختلفی دارد که بر وضعیت سلامت افراد آسیب دیده تأثیر منفی می گذارد.
کمبود مس منجر به عدم تعادل هورمونی به دلیل تجمع آهن در سیستم غدد درون ریز می شود. همچنین می تواند باعث نامنظم شدن ضربان قلب، شکستگی استخوان و کاهش تعداد گلبول های سفید و قرمز خون شود. در اینجا به 10 علامت کمبود مس اشاره می کنیم که باید مراقب آنها باشید.
یکی از نقش های اصلی مس تولید انرژی است. مس جزء ضروری ATP است، ماده شیمیایی آلی که از آن انرژی در بدن تولید می شود. مس همچنین مسئول جذب آهن از روده است.
وقتی سطح مس خیلی کم باشد، آهن کمتری جذب بدن می شود. این حداقل جذب آهن می تواند منجر به کم خونی فقر آهن شود، وضعیتی که در آن بدن قادر به رساندن اکسیژن کافی به بافت های خود نیست. این کمبود اکسیژن مسئول احساس ضعف، خستگی یا خستگی در نتیجه کمبود مس است.
علامت شماره 2: کم خونی
کم خونی وضعیتی است که در آن خون گلبول های قرمز سالم کافی ندارد. برای ساختن هموگلوبین، ترکیب موجود در گلبول های قرمز خون که به خون رنگ قرمز می دهد، مغز استخوان شما به آهن نیاز دارد. این بدان معناست که در صورت عدم وجود آهن کافی، بدن شما قادر به تولید مقدار مورد نیاز هموگلوبین برای گلبول های قرمز خون نیست.
مس مسئول انتقال آهن به مغز استخوان برای استفاده در تولید هموگلوبین است. وقتی سطح مس پایین باشد، آهن به جای اینکه به جایی که نیاز است برده شود، در یک منطقه تجمع می یابد. در نتیجه گلبول های قرمز کمتری تولید می شود که منجر به کم خونی می شود. از ویژگی های کم خونی می توان به رنگ پریدگی پوست و خستگی اشاره کرد.
بیشتر افراد مبتلا به کمبود مس ممکن است نسبت به دماهای پایین تر حساس تر باشند. این به این دلیل است که مس در عملکرد غده تیروئید نقش دارد. غده تیروئید غده کوچکی در گردن است که هورمون های تیروئیدی را تولید می کند. این هورمون ها برای تنظیم حرارت بدن، ضربان قلب، متابولیسم و فشار خون ضروری هستند.
تحقیقات نشان می دهد که هورمون های تیروئید T3 و T4 با سطح مس در بدن مرتبط هستند. سطح هورمون تیروئید زمانی که سطح مس کم است کاهش می یابد. این بر عملکرد غده تیروئید تأثیر منفی می گذارد. از آنجایی که غده تیروئید به تنظیم تولید گرما و متابولیسم کمک می کند، سطوح پایین هورمون تیروئید می تواند به افزایش حساسیت شما به سرما کمک کند.
علامت شماره 4: ناهنجاری های استخوانی
مس یکی از اجزای فرآیند تشکیل کلاژن است، یک بلوک ساختمانی ضروری برای بافت های همبند و استخوان ها. کلاژن موجود در استخوان ها و بافت های همبند استحکام و سلامت استخوان ها را تضمین می کند.
مطالعات نشان داده است که پوکی استخوان، وضعیتی که با استخوانهای ضعیف همراه است، تا حدودی نتیجه کمبود مس در بدن است. علاوه بر این، مس نقش مهمی در توسعه استئوبلاست ها دارد. اینها سلول هایی هستند که به تقویت و تغییر شکل بافت های استخوانی کمک می کنند. مصرف ناکافی مس منجر به کاهش انرژی موجود برای فرآیند پیوند استخوان ها با بافت همبند می شود. این منجر به تغییر شکل در استخوان ها می شود. اگر متوجه برخی ناهنجاریها در استخوانهای خود شدید، احتمالاً نیاز به افزایش مصرف مس دارید.
علامت شماره 5: مشکلات روانی
مس برای رشد و عملکرد مغز، از جمله فرآیندهای فکری و شناختی، حیاتی است. این جزء برخی از آنزیم هایی است که وظیفه تامین انرژی مغز را بر عهده دارند. علاوه بر کمک به سیستم دفاعی مغز، در سیگنالهایی به بدن نیز نقش دارد.
این عملکردها در صورت کمبود مس تحت تأثیر منفی قرار می گیرند و منجر به مشکلات ذهنی می شوند. برخی از مطالعات بیماری آلزایمر را، وضعیتی که در آن حافظه بدتر می شود، با کمبود مس در بدن و به ویژه مغز مرتبط دانسته اند. با اطمینان از اینکه رژیم غذایی شما شامل غذاهای حاوی مس است، می توانید عملکرد مغز خود را تقویت کرده و از زوال زودرس آن جلوگیری کنید.
مس در فرآیند تولید ملانین، رنگدانه ای که رنگ پوست را تعیین می کند، ضروری است. مس همچنین در تعیین بافت پوست نقش دارد. کاهش مقدار مس در بدن می تواند ملانین تولید شده را محدود کند که به نوبه خود منجر به رنگ پریدگی پوست می شود.
همانطور که قبلا ذکر شد، مس نیز در تولید کلاژن نقش دارد. کلاژن نقش کلیدی در تضمین حفظ خاصیت ارتجاعی و جوانی پوست دارد. کمبود مس می تواند تولید آنزیمی به نام تیروزیناز را محدود کند که برای تولید ملانین نیز لازم است. بنابراین، کمبود سطح مس می تواند منجر به رنگ پریده شدن پوست شود.
علامت شماره 7: سفیدی زودرس مو
رنگدانه ملانین نیز مسئول رنگ کردن مو است. همانطور که در بالا ذکر شد، مس نقش حیاتی در توسعه تولید ملانین دارد. کمبود مس ممکن است منجر به وضعیتی شود که به عنوان موهای خاکستری ناشی از کمبود مس شناخته می شود.
برخی مطالعات برای اندازه گیری سطح مس در خون افراد زیر 20 سال با موهای خاکستری انجام شده است. در نتیجه، بررسیها نشان داد که کمبود مس حداقل تا حدی عامل ایجاد موهای سفید زودرس در بین آزمودنیها است. با این حال، برای تعیین اینکه چگونه کمبود مس و موهای خاکستری مرتبط هستند، مطالعات بیشتری لازم است.
علامت شماره 8: از دست دادن بینایی
چشم انداز در فعالیت های روزمره ما بسیار مهم است. اما ممکن است به دلیل سطوح کم مس در بدن آسیب ببیند. همانطور که در جاهای دیگر ذکر شد، مس علاوه بر بقیه بدن، نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم عصبی دارد.
در حالی که ممکن است آگاه نباشید، چشمان شما به سیستم عصبی وابسته است تا بتوانید تشخیص دهید که به چه چیزی نگاه می کنید. نتیجه این است که مصرف ناکافی مس می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. برخی از جراحی ها نیز ممکن است منجر به از دست دادن بینایی شوند. این زمانی اتفاق می افتد که عمل جراحی جذب مس از غذایی که می خورید را برای بدن دشوار می کند. جراحی های مقصر شامل جراحی بای پس معده است.
علامت شماره 9: ایمنی ضعیف
سیستم ایمنی مکانیسم دفاعی اصلی بدن است که مسئول مبارزه با انواع عفونت ها و بیماری هایی است که در غیر این صورت ممکن است وضعیت سلامتی شما را تخریب کند. این کار را با کمک گلبول های سفید انجام می دهد. گلبول های سفید اولین خط دفاعی بدن هستند. مس علاوه بر نقش های دیگر، جزء مهمی است که برای تولید گلبول های سفید یا نوتروفیل ها ضروری است.
کاهش سطح مس، تولید سلول های لازم برای دفاع در برابر عفونت ها و بیماری ها را برای بدن دشوار می کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، بدن انسان به راحتی توسط عفونت ها مورد حمله قرار می گیرد. اگر تمایل دارید که به راحتی بیمار شوید، احتمالاً به این دلیل است که بدن شما حاوی سطوح ناکافی مس نیست.
کمبود مس می تواند منجر به توقف رشد و رشد ضعیف در کودکان شود. مس همراه با آهن به بدن کمک می کند تا گلبول های قرمز خون را همانطور که قبلا گفته شد تولید کند. علاوه بر این، مس نقش مهمی در رشد استخوان و حفظ رگ های خونی سالم، سیستم عصبی و سیستم ایمنی دارد. این نقش ها برای داشتن بدنی قوی و سالم ضروری هستند.
نتیجه این است که مقادیر ناکافی مس در بدن تأثیر نامطلوبی بر رشد، تکامل و حفظ سلامت بدن خواهد گذاشت. نکته قابل توجه این است که کمبود مس می تواند به ویژه در رشد کودکان اختلال ایجاد کند. بنابراین، کمبود باید به محض مشکوک شدن برای اطمینان از دریافت مقادیر کافی مس در کودکان برطرف شود.
سخن آخر
ما در این مقاله تلاش کردیم که اطلاعاتی را درباره کمبود مس در بدن و علائمی که ایجاد می کند را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.