بسیاری از مردم می خواهند جواب این سوال را بدانند: وزن متناسب من چقدر است؟ با این حال ، برای هر فرد یک وزن مناسب ایده آل وجود ندارد ، زیرا تعدادی از عوامل مختلف در این امر نقش دارند.این موارد شامل سن ، نسبت ماهیچه به چربی ، قد ، جنس و توزیع چربی بدن یا فرم بدن است.در این مقاله با کاملیما همراه باشید.
داشتن اضافه وزن می تواند در خطر ابتلا به تعدادی از بیماری های سلامتی از جمله چاقی ، دیابت نوع ۲ ، فشار خون بالا و مشکلات قلبی عروقی تأثیر بگذارد.
هرکسی که وزن اضافی دارد ، دچار مشکلات سلامتی نمی شود. با این حال ، محققان منابع معتبر معتقدند گرچه ممکن است این گرم های اضافی در حال حاضر بر سلامت فرد تأثیر نگذارد ، اما عدم مدیریت می تواند در آینده به مشکلاتی منجر شود.
ادامه مطلب را بخوانید تا از ۴ روش کار کردن روی وزن ایده آل خود مطلع شوید.
روش ۱: شاخص توده بدن (BMI)
شاخص توده بدن (BMI) ابزاری رایج برای تصمیم گیری در مورد وزن مناسب شخص است و نسبت قد و وزن فرد را اندازه گیری می کند.
طبق منبع معتبر National Institute of Health (NIH):
BMI کمتر از ۱۸٫۵ به معنای کمبود وزن در فرد است.
BMI بین ۱۸٫۵ تا ۲۴٫۹ ایده آل است.
BMI بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ دارای اضافه وزن است.
BMI بالای ۳۰ نشانگر چاقی است.
مشکل BMI چیست؟
BMI یک اندازه گیری بسیار ساده است. در حالی که نسبت قد و وزن را در نظر می گیرد ، عواملی مانند موارد زیر را در نظر نمی گیرد:
اندازه گیری دور کمر یا باسن
نسبت یا توزیع چربی
نسبت توده عضلانی
همه ی اینها نیز می توانند بر سلامتی تأثیر بگذارند.
به عنوان مثال ورزشکاران با عملکرد بالا تمایل به تناسب اندام و چربی بدن کمی دارند. آنها می توانند BMI بالایی داشته باشند زیرا توده عضلانی بیشتری دارند ، اما این به معنای اضافه وزن نیست.
BMI همچنین می تواند ایده تقریبی در مورد سالم بودن یا نبودن وزن فرد ارائه دهد و برای اندازه گیری روند مطالعات جمعیت مفید است.با این حال ، نباید تنها معیار سنجش برای فرد باشد که ارزیابی کند وزن او ایده آل است یا خیر.
روش ۲: نسبت دور کمر به لگن (WHR)
اندازه گیری دور کمر تا باسن فرد ، یک نسبت را ارائه می دهد و یکی دیگر از روش های اندازه گیری است.
تحقیقات نشان داده است افرادی که چربی بدن بیشتری در وسط بدن دارند ، بیشتر به بیماری های قلبی عروقی (CVD) و دیابت مبتلا می شوند.هرچه اندازه گیری دور کمر به نسبت باسن بالاتر باشد ، خطر عدم سلامتی آن بیشتر است.
به همین دلیل ، نسبت دور کمر به باسن (WHR) ابزاری مفید برای محاسبه وزن و اندازه سالم شخص است.
نسبت کمر به باسن خود را اندازه بگیرید
۱. دور کمر را در باریک ترین قسمت اندازه گیری کنید ، معمولاً درست بالای دکمه شکم.
۲. این اندازه گیری را با اندازه گیری دور باسن در وسیع ترین قسمت آن تقسیم کنید.
اگر کمر ۱ فرد ۲۸ اینچ و باسن او ۳۶ اینچ باشد ، او ۲۸ را بر ۳۶ تقسیم می کند. این به او ۰٫۷۷ می دهد.
این اعداد چه مفهومی دارد؟
اینکه WHR چگونه خطر بیماری های قلبی عروقی (CVD) را تحت تأثیر قرار می دهد برای مردان و زنان متفاوت است ، زیرا آنها دارای اشکال مختلف بدن هستند.
شواهد نشان می دهد که WHR می تواند بر روی منبع معتبر خطر ابتلا به CVD تأثیر بگذارد:
در مردان
زیر ۰٫۹: خطر مشکلات سلامت قلب و عروق کم است.
از ۰٫۹ تا ۰٫۹۹: خطر متوسط است.
با ۱ یا بالاتر: خطر زیاد است.
در خانم ها
زیر ۰٫۸: خطر کم است.
از ۰٫۸ تا ۰٫۸۹: خطر متوسط است.
در ۰٫۹ یا بالاتر: خطر زیاد است.
با این حال ، این ارقام بسته به منبع و جمعیتی که در آن اعمال می شوند ، می توانند متفاوت و متغیر باشد.
WHR ممکن است پیش بینی کننده ای برای حملات قلبی و سایر خطرات سلامتی نسبت به BMI باشد ، که توزیع چربی را در نظر نمی گیرد.
مطالعه سوابق بهداشتی برای ۱،۳۴۹ نفر از یک منبع معتبر در ۱۱ کشور جهان ، که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده است ، نشان داد که کسانی که WHR بالاتر دارند نیز بیشتر در معرض خطر عوارض پزشکی و جراحی مربوط به جراحی روده بزرگ هستند.
با این حال ، WHR به طور دقیق درصد کل چربی بدن یا نسبت عضله به چربی فرد را اندازه گیری نمی کند.
روش ۳: نسبت کمر به قد
نسبت کمر به قد (WtHR) ابزاری دیگر است که ممکن است خطر بیماری قلبی ، دیابت و مرگ و میر کلی را با روشی موثرتر از BMI پیش بینی کند.
فردی که اندازه ی دور کمر او کمتر از نیمی از قد او است ، در معرض خطر ابتلا به تعدادی از عوارض سلامتی تهدید کننده زندگی است.
نسبت کمر به قد خود را اندازه بگیرید
برای محاسبه WtHR ، فرد باید اندازه کمر خود را بر قد خود تقسیم کند. اگر پاسخ ۰٫۵ یا کمتر باشد ، احتمال اینکه وزن سالمی داشته باشند وجود دارد.
خانمی که قد ۵ فوت و ۴ اینچ (۱۶۳ سانتی متر) دارد ، باید اندازه گیری دور کمر زیر ۳۲ اینچ (۸۱ سانتی متر) داشته باشد.
مردی که ۶ فوت یا (۱۸۳سانتی متر) قد دارد ، باید اندازه گیری دور کمر زیر ۳۶ اینچ یا ۹۱ سانتی متر داشته باشد.
این اندازه گیری ها WtHR کمی کمتر از ۰٫۵ را نشان می دهد.
در مطالعه منبع معتبر که در سال ۲۰۱۴ در Plos One منتشر شد ، محققان نتیجه گرفتند که WtHR بهتر از BMI پیش بینی کننده مرگ و میر است.
نویسندگان همچنین به یافته های مطالعه دیگری استناد کردند – شامل آماری برای حدود ۳۰۰۰۰۰ نفر از گروه های مختلف قومی – که نتیجه گرفت WHTR در پیش بینی حملات قلبی ، سکته های مغزی ، دیابت و فشار خون بالا از BMI بهتر است.
این نشان می دهد که WHtR می تواند یک ابزار مفید برای غربالگری باشد.
اندازه گیری هایی که اندازه دور کمر را در نظر می گیرند می توانند شاخص های خوبی برای شناسایی خطرات سلامتی فرد باشند زیرا چربی هایی که در وسط شکم و پهلو ها جمع می شوند می توانند برای قلب ، کلیه ها و کبد مضر باشند.
منبع معتبر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) خاطرنشان می کنند که یک مرد با اندازه دور کمر ۴۰ اینچ یا بالاتر ، یا یک زن با اندازه دور کمر ۳۵ اینچ یا بالاتر خطر دیابت نوع ۲ ،فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر بیشتری نسبت به سایر افراد دارد.
با این حال ، قد یا اندازه لگن فرد در نظر گرفته نمی شود.
روش ۴: درصد چربی بدن
