کلامیدیا یکی از شایع ترین عفونت های مقاربتی است. کلامیدیا می تواند اندام های تناسلی، مجرای ادرار، مقعد، گلو و چشم ها را درگیر کند. این یک عفونت باکتریایی است که از طریق رابطه جنسی، از جمله دخول، رابطه دهانی، نوازش و تماس مستقیم با ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان فرد آلوده، به راحتی بین زن و مرد پخش می شود. عفونت کلامیدیا می تواند در طی زایمان طبیعی از مادر به جنین منتقل شود.
عفونت کلامیدیا توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. این عفونت باکتریایی هم در مردان و هم زنان، معمولاً در سنین 25 سالگی تأثیر می گذارد.
انجام رابطه جنسی ایمن بهترین راه برای محافظت در برابر کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی است. انجام آزمایش کلامیدیا ساده است و پس از تشخیص این عفونت، یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک ضروری است. در صورت عدم درمان، کلامیدیا می تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی شود. لازم است بدانید که اکثر بیماران مبتلا به این عفونت بدون علامت هستند، به خصوص بیماران مرد.
بیماران مبتلا به عفونت کلامیدیا ممکن است خونریزی غیرطبیعی واژینال را تجربه کنند. این خونریزی می تواند بعد از مقاربت باشد که به عنوان پس از مقاربت نیز شناخته می شود یا ممکن است خونریزی باشد که به قاعدگی طبیعی مربوط نمی شود. اگر این علامت را تجربه می کنید، باید برای رد هر گونه علت احتمالی دیگر و تشخیص دقیق، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
علامت شماره 2: سوزش و ادرار دردناک
یکی از علائمی که ممکن است در مردان و زنان رخ دهد، احساس درد قبل از ادرار است. هنگامی که یک زن مبتلا سیستم ایمنی پایینی دارد و عفونت پیشرفت می کند، باکتری می تواند باعث التهاب رحم/دهانه رحم شود. این احساس همچنین اغلب به عنوان احساس سوزش به جای درد یا فشار برای ادرار توصیف می شود.
گاهی اوقات، علائم کلامیدیا ممکن است با عفونت دستگاه ادراری اشتباه گرفته شود. تفاوت این است که کلامیدیا توسط باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می شود، در حالی که UTI توسط باکتری های دیگری مانند E. Coli ایجاد می شود. برای دریافت درمان مناسب مهم است که آزمایش بدهید و بفهمید چه نوع عفونتی دارید.
یکی دیگر از علائمی که زنان باید به آن توجه کنند، تغییر در ترشحات واژن است. درست است که هیچ “هنجاری” در مورد رنگ یا بوی ترشحات واژن وجود ندارد و از زن به زن متفاوت است. با این حال، اگر در طول دوره های قاعدگی متوجه تغییر در ترشحات واژن خود شدید، توصیه می شود با پزشک مشورت کنید.
کلامیدیا می تواند منجر به این نوع تغییر شود و معمولاً به ترشحات واژن رنگ زرد، ساختار غلیظ تر و بوی قوی می دهد. به طور دقیق تر، این سرویکیت، عفونت دهانه رحم توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس است که باعث این ترشحات غیر طبیعی می شود.
علامت شماره 4: تورم ناحیه تناسلی
همچنین تورم اطراف کشاله ران برای هر دو جنس آلوده به عفونت کلامیدیا رایج است. تورم بیضه ها ممکن است در مردان مبتلا رخ دهد، البته در موارد بسیار نادر. تورم واکنشی به التهاب است و در داخل ایجاد می شود. حدود سه تا چهار هفته پس از آلوده شدن به باکتری است که تورم شروع به خودنمایی می کند و ممکن است توسط فرد آلوده متوجه شود.
زیرا در این مرحله عفونت به غدد لنفاوی در کشاله ران می رسد. این تورم ها ممکن است به آبسه با ترشحات بوی قوی در بالا تبدیل شوند. پس از درمان مناسب علت تورم از بین می رود.
علامت شماره 5: مقاربت جنسی دردناک
کلامیدیا و سایر بیماری های مقاربتی همگی می توانند منجر به درد در هنگام مقاربت جنسی شوند. احساس درد در حین مقاربت لزوماً به معنای ابتلا به عفونت نیست. در برخی موارد، زنان به دلیل عدم روانکاری، این احساس درد را تجربه می کنند. بسیار توصیه می شود که با پزشک مشورت کنید و علت واقعی درد را که تجربه می کنید بیابید.
اگر عفونت باشد، باید در اسرع وقت درمان شود تا از عوارض بعدی جلوگیری شود. درد ممکن است متفاوت باشد، از آنجایی که شما آن را فقط در ابتدای دخول، در طول هر دخول یا بعد از مقاربت تجربه می کنید. درد ممکن است ضربان دار، درد دردناک یا درد عمیق و ناراحتی در حین مقاربت باشد.
علامت شماره 6: خارش در ناحیه مقعد
خارش مقعد یک علامت اضافی است که ممکن است نشان دهنده یک STD مانند عفونت کلامیدیا باشد. شدت نیز با تنظیم وضعیت بدن از ایستادن به نشستن، فشار یا رطوبت تغییر می کند.
اگرچه افراد نیاز به خاراندن دارند، اما این احساس را از بین نمی برد. برعکس، این ناراحتی را افزایش می دهد. بنابراین، برای رهایی از ناراحتی، باید علت را درمان کرد.
علامت شماره 7: تب
این یک علامت غیر اختصاصی است که با بسیاری از شرایط همراه است و به ویژه در بیماری های عفونی دیده می شود. این می تواند هر دو جنس را تحت تأثیر قرار دهد و معمولاً تب با درجه پایین است.
با پیشرفت بیماری، می تواند در شرایطی به نام بیماری التهابی لگن (PID) به سمت بالا گسترش یابد. این وضعیت به عنوان یکی از علائم اولیه بیماری باعث ایجاد تب می شود. معمولاً این یک تب با درجه پایین است، اما اگر این بیماری درمان نشود، میتواند به یک مشکل بسیار جدی تبدیل شود. برای جلوگیری از عوارض بیشتر، مراجعه به پزشک ضروری است.
بیماران مبتلا به این بیماری ممکن است درد کیسه بیضه را تجربه کنند. معمولا یک طرفه است اما می تواند هر دو بیضه را نیز درگیر کند. درد معمولاً خفیف است اما به اندازه کافی شدید است که بیماران به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
با توجه به این واقعیت که مردان معمولاً بدون علامت هستند، توجه به این علامت برای مراجعه به پزشک، انجام آزمایش و جلوگیری از گسترش بیماری مهم است.
علامت نهم: عفونت چشم
برای مثال اگر چشم خود را با باکتری روی دستان خود لمس کنید، حتی چشم نیز می تواند به عفونت کلامیدیا مبتلا شود. همان علائمی را که در سایر عفونتهای چشمی مشاهده میکنید، مانند احساس سوزش، ترشح یا قرمزی چشم مشاهده خواهید کرد. گاهی اوقات حتی غدد لنفاوی نزدیک چشم شما بزرگ می شوند.
معمولاً این نیز خود به خود از بین می رود، اما در غیر این صورت، قطره های چشمی حاوی آنتی بیوتیک برای مبارزه با باکتری های نزدیک و در چشم شما وجود دارد. برای پیشگیری از این عفونت های چشمی بدون شستن قبلی دست ها، به خصوص قبل، در حین یا بعد از مقاربت، بهتر است از دست زدن به چشم های خود جلوگیری کنید.
علامت شماره 10: از دست دادن بینایی
دانشمندان نشان داده اند که در برخی موارد، عفونت کلامیدیا حتی می تواند منجر به نابینایی شود. باکتریهایی که باعث نابینایی میشوند ممکن است در طول عفونت منتقل شوند و باعث ایجاد وضعیتی به نام تراخم شوند – یک بیماری گرمسیری که منجر به درد شدید میشود و پلکها را به سمت داخل میچرخاند و در برخی موارد به طور غیرقابل برگشتی به قرنیه آسیب میزند.
اگر زنی که زایمان می کند مبتلا به کلامیدیا باشد، می تواند در حین تولد به نوزاد منتقل شود و احتمالاً منجر به نابینایی نیز می شود. رعایت بهداشت به خصوص بعد از مقاربت و انجام آزمایشات منظم بسیار مهم است. این امر درمان زودهنگام و مناسب را تضمین می کند.