انواع مختلفی از ویروس در جهان وجود دارد. بسیاری از آنها برای ما بی ضرر هستند و فقط حیوانات یا گیاهان دیگر را تحت تأثیر قرار می دهند. با این حال، از بین مواردی که می توانند ما را تحت تأثیر قرار دهند، بسیاری از آنها کاملاً رایج هستند. این بدان معنی است که ما همیشه باید هوشیار باشیم تا از خود در برابر بیماری ها محافظت کنیم.
آدنوویروس یکی از رایج ترین انواع ویروس هایی است که می تواند افراد را تحت تاثیر قرار دهد و بیش از 50 سروتیپ مختلف کشف شده است. آدنوویروس ها معمولاً می توانند برای مدت نسبتاً طولانی خارج از میزبان زنده بمانند و احتمال انتقال را افزایش می دهند. بیماری های ناشی از آنها معمولاً خفیف هستند و درمان اغلب ضروری به نظر نمی رسد.
Adenovirus ها رایج هستند، به قدری رایج که تقریباً همه در مقطعی از زندگی خود با آن ها مواجه شده اند. آنها می توانند طیف وسیعی از علائم ناخواسته را ایجاد کنند، اما خوشبختانه آنها معمولاً خفیف هستند. معمولاً سیستم ایمنی به اندازه کافی قوی است که بتواند ویروس ها را بدون کمک پزشکی شکست دهد.
بیماری های آدنوویروس می توانند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهند، اما در کودکان شایع تر است. این تا حد زیادی به این دلیل است که کودکان کمتر در معرض ویروس قرار می گیرند. این به نوبه خود به این معنی است که آنها هنوز مصونیتی ایجاد نخواهند کرد که در غیر این صورت از بیمار شدن آنها جلوگیری کند.
2. انتقال
آدنوویروس ها معمولاً از طریق قطرات آلوده هنگام سرفه یا عطسه یک فرد آلوده پخش میشوند. سپس این قطرات می توانند استنشاق یا بلعیده شوند و به آنها دسترسی به داخل بدن می دهد و سپس می توانند عفونت ایجاد کنند. این ویروس همچنین می تواند از طریق تماس با سطوح آلوده، از جمله دست دیگران، منتقل شود.
احتمال شیوع سریع ویروس در بین کودکان بیشتر است، تا حدی به این دلیل که آنها تمایل دارند به یکدیگر نزدیک بمانند. کودکان نیز بیشتر احتمال دارد دست های خود را در دهان خود قرار دهند و صورت خود را لمس کنند. همچنین ممکن است ویروس ها از آب آلوده و همچنین از غذاهایی که توسط فرد مبتلا تهیه شده است، آلوده شوند.
سرماخوردگی یکی از شایع ترین بیماری های انسان است و اغلب افراد حداقل یک بار در زندگی به آن مبتلا می شوند. این یک نوع عفونت تنفسی نسبتاً خفیف است و علل بالقوه متعددی وجود دارد. Adenovirus ها یکی از شایع ترین علل این بیماری هستند.
علائم سرماخوردگی معمولاً شامل سرفه، گلودرد، غدد متورم و آبریزش بینی است. آدنوویروسها نیز گاهی اوقات مسئول کروپ هستند که یک عفونت تنفسی است که با صدای بلند هنگام استنشاق مشخص میشود. برونشیت، که عفونت مجاری هوایی اصلی ریه است، می تواند توسط آدنوویروس ها نیز ایجاد شود.
4. عفونت گوش
Adenovirus ها نیز گاهی اوقات عامل عفونت گوش هستند. عفونت گوش می تواند بسیار ناراحت کننده باشد اما معمولا خطرناک نخواهد بود. صرف نظر از این، درمان باید برای کمک به جلوگیری از عفونت گوش که آسیب دائمی ایجاد می کند، جستجو کرد. علائم عفونت گوش شامل تحریک پذیری، تب و گوش درد خواهد بود.
نوع دیگری از عفونت که گاهی توسط آدنوویروس ها ایجاد می شود شامل ورم ملتحمه است که گاهی اوقات به عنوان چشم صورتی نیز شناخته می شود. این وضعیت می تواند علائمی از جمله خارش، ترشح، تولید اشک بیش از حد، احساس وجود چیزی در چشم و قرمزی چشم را ایجاد کند. این یک بیماری خطرناک نیست اما اگر درمان نشود ممکن است عوارضی ایجاد شود.
5. عفونت های دستگاه گوارش
آدنوویروس ها نیز گاهی اوقات عامل عفونت های دستگاه گوارش هستند. آنها می توانند علائم ناخوشایندی مانند گرفتگی معده، اسهال، حالت تهوع، استفراغ و سردرد ایجاد کنند. آنها معمولاً هیچ تهدیدی برای بیمار ندارند، اما در موارد شدیدتر خطر کم آبی وجود دارد.
یکی دیگر از عفونت های بالقوه ناشی از Adenovirus ها عفونت های دستگاه ادراری است. اینها می توانند بسیار دردناک باشند و باعث ایجاد احساس سوزش در مجرای ادرار هنگام ادرار شوند. همچنین می تواند باعث شود بیمار بیشتر از حد معمول نیاز به دفع ادرار داشته باشد و همچنین می تواند منجر به خون در ادرار شود. عفونت های دستگاه ادراری نیز می تواند باعث درد، تب و لرز شود.
6. ذات الریه
آدنوویروس ها گاهی اوقات می توانند منجر به ذات الریه شوند که یک عفونت بالقوه جدی ریه ها است. عفونت می تواند باعث التهاب پوشش ریه ها و پر شدن کیسه های کوچک با مایع شود. این کار نفس کشیدن را برای بیمار بسیار دشوار می کند و موارد جدی می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
علاوه بر مشکل در تنفس، علائم ذات الریه می تواند شامل تب و لرز، سرفه و مشکل در تنفس باشد. درمان این بیماری تا حد زیادی به علت زمینه ای بستگی دارد. گاهی اوقات بیماران برای کمک به تنفس به ماسک اکسیژن نیاز دارند و در موارد شدیدتر ممکن است ونتیلاتور لازم باشد. خوشبختانه به ندرت پیش می آید که آدنوویروس ها باعث ذات الریه تا این حد جدی شوند.
مننژیت نیز گاهی توسط Adenovirus ها ایجاد می شود، اگرچه این امر بسیار نادر است. این بیماری به این معنی است که غشایی که مغز و نخاع را احاطه کرده است عفونی شده است. این غشاء، که به عنوان مننژ شناخته می شود، می تواند ملتهب شود و در موارد شدیدتر تهدید کننده زندگی باشد.
همچنین گاهی اوقات آدنوویروس ها مقصر آنسفالیت هستند، یعنی زمانی که خود مغز عفونی می شود. این می تواند علائمی مانند تب، سردرد، تغییر در توانایی شناختی و حتی تغییر در شخصیت بیمار را ایجاد کند. همچنین بسیار نادر است که Adenovirus ها مسئول انسفالیت باشند، اما این وضعیت می تواند کشنده باشد.
8. پیشگیری
آدنوویروس ها رایج هستند و تقریباً در هر جایی می توانید در معرض آنها قرار بگیرید. این امر باعث میشود که کاملاً در برابر آنها ایمن باشیم، اما میتوانیم اقدامات احتیاطی را انجام دهیم که خطر ما را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این تا حد زیادی حول حفظ استانداردهای بهداشتی خوب می چرخد.
شستن مرتب دست ها در طول روز مهم است. همچنین باید به کودکان آموزش داد که هر زمان که می توانند دست های خود را بشویند. همچنین از اشتراک غذا و نوشیدنی خودداری کنید و سعی کنید تا حد امکان از دست زدن به صورت خود اجتناب کنید. اگر خود بیمار هستید، باید سعی کنید تا آنجا که می توانید خود را منزوی کنید تا از گسترش بیشتر بیماری جلوگیری کنید.
9. تشخیص
پزشک احتمالاً در مورد علائم بیمار و سابقه پزشکی آنها سؤال می کند. این و یک معاینه فیزیکی مختصر در بسیاری از موارد برای رسیدن به تشخیص کافی است. با این حال، بسته به ماهیت عفونت، ممکن است آزمایشهای بیشتری برای تأیید اینکه چه وضعیتی است مورد نیاز باشد.
آزمایشهای مختلفی در دسترس هستند که میتوانند به تشخیص عفونتهای ناشی از آدنوویروس ها کمک کنند. اینها شامل آزمایش ادرار و آزمایش خون است که به متخصصان کمک می کند تا علائم ویروس را جستجو کنند. در برخی موارد، آزمایش مدفوع نیز ممکن است درخواست شود. اگر مشکوک به عفونت بالقوه جدی ریه ها یا دستگاه تنفسی باشد، ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس نیز درخواست شود.
آنتی بیوتیک ها در برابر آدنوویروس ها موثر نیستند. صرف نظر از این، Adenovirus ها معمولا خفیف هستند و می توان آنها را به سیستم ایمنی واگذار کرد تا با آنها مقابله کند. به طور کلی به بیمار توصیه می شود که استراحت کافی داشته باشد و مایعات زیادی مصرف کند. بهبودی کامل معمولاً در عرض چند روز یا بیشتر انجام می شود، اگرچه برخی از عفونت ها ممکن است بیشتر طول بکشد.
در موارد عوارض جدی تر، ممکن است از داروهای ضد ویروسی استفاده شود. حتی ممکن است در برخی موارد بستری شدن بیمار در بیمارستان ضروری تلقی شود. اگر بیمار مشکلات شدیدی را تجربه می کند، ممکن است به کمک مکانیکی نیاز داشته باشد تا به او کمک کند تا اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کند و دی اکسید کربن را از بدن خارج کند.
سخن آخر
ما در این مقاله تلاش کردیم که شما را با آدنو ویروس ها آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.