تاریخچه مد یکی از جذاب ترین موضوعات است که در دنیای ما وجود دارد و در دوران های مختلف بارها تغییر کرده و رنگ و بوی تازه به خود گرفته است. ما در این مقاله سعی کرده ایم به بررسی بخشی از تاریخچه مد بپردازیم و از تغییرات لباس مردمان گذشته در دوره ای از تاریخ اطلاعات بیشتری به شما بدهیم. پس با ما همراه باشید.
کرست در طی دهه 1900 مد بود. باسن ها را به عقب رانده و سینه را به جلو ویک شکل کبوتری شیک ایجاد کرد، که با بلوزهای پف دار و پر زرق و برق که اغلب با تزئیناتی مانند یقه های توری و بندهای روبان گسترده تزئین شده بود، کلیت مد دوران 1900 را تشکیل داد. بلوز و دامن ها با دامن هایی که روی مفصل ران قرار می گرفتند و به سمت لبه تا می زدند، محبوب بودند. موها را در یک قسمت مرکزی جمع میکردند، اغلب به دور بالشتک ها و موهای مصنوعی حلقه می زدند تا لبه وسیعی از مو در اطراف خط مو ایجاد شود. این مدل مو در زیر کلاههای پهن و لبه دار با تاج های کوتاه استفاده می شد و همه جای آن را با گل، توری، روبان و پر تزئین می کردند.
مردان
مردان ست لباس سه تکه به همراه کلاه های پارویی یا پارچه ای به تن می کردند. ژاکت های باریک با یقه های کوچک و بلند بود. بیشتر یقه ها سفت و ایستاده بودند و گوشه های آن به سمت پایین بود. برخی از مردان یقه های خود را به سمت پایین، با لبه های گرد و کراوات های گره خورده مدرن بسته بودند. ریش ها در حال حاضر مخصوص مردان مسن تر بود و بیشتر مردان جوان از سبیل های مرتب و موهای کوتاه استفاده می کردند.
تاریخچه مد در دهه 1910
زنان
در طول این دهه، بلوزهای پف دار و دامن دار و پرطرفدار همچنان محبوب بودند. دور کمر کمی بلند، که مانند یک تن پوش بلند روی دامن میافتاد مد بود. در طول جنگ جهانی اول، زنان لباس های عملی و کار را به کار می گرفتند و گاهی اوقات لباس فرم، پیراهن و شلوار می پوشیدند. موها را در یک قسمت مرکزی جمع میکردند، اغلب به دور بالشتک ها و موهای مصنوعی حلقه می زدند تا لبه وسیعی از مو روی سر خود ایجاد کنند. این مدل مو زیر کلاه های پهن و گسترده ای پوشانده میشد، که به شدت با گل، روبان و پر بریده می شد. در اواخر دهه 1910، زنان جوان از موهای کوتاه استفاده می کردند.
مردان
در بین مردان لباس رسمی سه تکه معمولاً پوشیده می شد، اما از سال 1914 تا پایان دهه، بسیاری از مردان با لباس نظامی عکس گرفتند. موها در کنار یا وسط شانه شده بودند. مردان مسن ریش میگذاشتند، اما مردان جوان سبیل میگذاشتند و یا صورت خود را کاملا اصلاح می کردند.
در اوایل دهه 1920 میلادی پوشیدن لباس هایی با کمر بلند و و تاپ هایی به سبک تونیک محبوب بود. با این وجود، بین سالهای 1920 تا 1920 خط کمر پایین تر آمد و به سطح باسن رسید. زنان اهل مد جوان، بسیار شیک، دامن های خود را تا زانو و با جوراب های رنگی رنگ پوست و پارچه های رنگی پوشیدند. قد دامن در طول این دهه بین مچ پا و اواسط ساق پا حرکت کرد. جواهرات برجسته از جمله سنجاق های بزرگ و رشته های طولانی مروارید بود. موها، پف دار، گاهی نزدیک سر قرار می گرفتند و کلاه متمایز کلوش (نوعی کلاه چسبان که شبیه زنگوله برعکس بود) بسیار محبوب بود.
مردان
آقایان کت و شلوار، یقه های نوک تیز به سمت پایین و کراوات های مدرن ساده و یا طرح دار می پوشیدند. کلاه های پارچه ای در میان طبقه کارگر محبوب بودند، اگرچه طبقات متوسط یا هومبورگ از آن استفاده می کردند. موها در کناره ها خیلی کوتاه می شد، از مرکز یا پهلو شانه می شد و با روغن و برلیانتین صاف می شد یا از بالای سر دوباره شانه می شد.
تاریخچه مد دهه 1930
زنان
در مد 1930 لباس شب های بلند، ساده و چسبان و ساخته شده از ساتن محبوب بودند. غالباً لباس ها در دور کمر جمع می شدند. در طول روز، کت و شلوارهای پشمی با پد شانه، و دامن های تا زانو می پوشیدند. یقه ها و یقه های خز روباه محبوب بودند، و همچنین کلاه های کوچک تزئین شده با پرهای تزئینی یا جزئیات گل، که در یک زاویه روی سر گذاشته میشدند. موها کوتاه و نزدیک به سر قرار می گرفتند، اغلب موج های ملایم در خط مو قرار داشتند. ورزش و لباس ساحلی تحت تأثیرمد قرار گرفتند، و برای اولین بار برنزه شدن توسط خورشیدن و آفتاب گرفتن ممکن شد.
مردان
مردان اکنون به طور کلی کت و شلوارهای سه تکه فقط برای کار یا مراسم رسمی می پوشند. کت و شلوارهای دو تکه (بدون پالتو) و لباسهای روزمره به طور فزاینده ای رایج می شدند، از جمله ژاکت کش باف پشمی، تاپ و پیراهن های یقه نرم یا یقه باز وارد مد شد و برای اولین بار پوشیدن کراوات اجباری نبود. شلوارهای بسیارگشاد، با لبه های گرد و چین های تیز در پایین پا دوخته میشدند. آنها کمی از ناحیه شکم بالا تر بسته میشدند. بدون ریش بودن و تراشیدن ریش برای مردان معمول بود و کلاه های لبه دار در حال حاضر فقط در پوشش بازرگانان شهر دیده می شد.
تاریخچه مد دهه 1940
زنان
در نتیجه جنگ، کمبودهای شدید پارچه وجود داشت که تا پایان دهه ادامه داشت. لباس ها با حداقل پارچه، چند چین و بدون پیرایش ساخته می شدند. دامن ها کمی زیر زانو و صاف بود، که با کت ها و شانه های پهن و پرشده با ابر دوخته شده بود. بسیاری از مردان و زنان لباس فرم به تن داشتند. از سال 1942 به بعد برخی از لباس ها تحت طرح سودمندی دولت ساخته شد که مواد را جیره بندی می کرد. این لباس ها با مهر ‘CC41’ که مخفف “قانون لباس ملکی 1941” است قابل شناسایی بودند. در طول جنگ، لوازم جانبی به دلیل مقرون به صرفه بودن از اهمیت برخوردار بودند. کفش های پاشنه بلند یا صندل ها و کلاه های بلند و گلدار مد بودند. موها بلند، با موج های ملایم و رول بالای سر استایل میشدند. در سال 1947، کریستین دیور “نگاه جدید” خود را معرفی کرد که انقلابی در مد دهه 40 ایجاد کرد. دامن ها بلندتر و پرتر شدند و شانه های جعبه ای نرم و شیب دار شدند. دور کمرها تنگ و جمع میشد و کلاه ها پهن و به شکل نعلبکی وارد تاریخچه مد شد.
مردان
در طول جنگ، بیشتر مردان از نوعی لباس نظامی استفاده می کردند. موها از پشت و پهلو کوتاه بودند و بیشتر مردان با ریش تراشیده بودند. مردان غيرنظامي غالباً لباس هاي راحت با شانه هاي گشاد به تن داشتند، شلوارهاي گشاد و از شکم به بالا بسته میشدند. پس از سال 1945 برای بسیاری از مردان که نیروهای مسلح را ترک می کردند، یک لباس “خلع سلاح” تولید شد که شامل پیراهن، کراوات، ژاکت دو سینه و شلوارهای گشاد بود.
تاریخچه مد دهه 1950
زنان
دهه 1950 به سبک اواخر دهه 1940 با دامن های بسیار بلند، کمرهای تنگ و شانه های شیب دار ادامه یافت. مد محبوب دیگر حالت دامن مداد باریک بود. لباس های روز از دامن و کت یا لباس های روزمره با تی شرت و جنس پشمی تشکیل شده بود. لباس هایی در پارچه های ساده یا چاپ های گل دیده می شد. لباس ها جدا جدا بود، به خصوص ژاکت کش باف پشمی کمر. کلاه ها یا کوچک بودند یا کلاه هایی با لبه های بزرگ و بشقاب مانند. موها اغلب كوتاه می بودند و فر می شدند، یا بلند نگه داشته می شد و د عقب آنها را با چیزهای ساده می بستند و تزیین میکردند یا دم اسبی می بستند.
مردان
تاریخچه مد های مردانه هنوز به دور کت و شلوار می چرخیدند. کت و شلوارهای پارچه ای خاکستری رایج بود که با پیراهن، کراوات و دستمال جیبی پوشیده می شد. کت های توئید یا چکی که با شلوارهای غیرهمسان تطبیق می شوند نیز محبوب بودند و یقه های باز برای لباس های روزمره جزو مد بودند. موها فرق کنار باز میشدند ولی با “کرم بریل” به عقب شانه می شدند. در دهه 1950 نوجوانان به عنوان یک گروه جداگانه در تاریخچه مد ظاهر شدند. مدهای آنها تحت تأثیر ستارگان آمریکایی بود که کت و شلوار جین چرمی به تن داشتند. اصطاح “پسران تدی” که کفش های نوک تیز، شلوارهای تنگ و کت های بلند با ترمه های مخملی می پوشیدند نیز از گروه های قابل توجه نوجوان بودند.
درآمد جوانان از اواخر جنگ جهانی دوم در بالاترین حد خود بود و آرزوی یک کمد لباس بزرگ را در ذهن آنها ایجاد می کرد که پر از لباس های خاص باشد و فقط از لباس های بزرگسالان کپی نشده باشد. طراحانی مانند Mary Quant و Biba label لباسی تهیه کردند که مخصوص جوانان بود و دامن کوتاه متمایزترین نوآوری آن ها بود. خانم ها پنکیک کمرنگی می زدند و با سرمه، ریمل و مژه مصنوعی روی چشم خود تأکید می کردند و به آنها جلوه می دادند. موها بلند و صاف بود یا در یک توری جمع میشد یا با کلاه پوشیده شده بود. در اواخر دهه، جنبش هیپی از سواحل غربی آمریکا پدیدار شد و با آزمایش رنگها، الگوها و بافتهایی که از فرهنگهای غیر غربی گرفته شده بود سبک جدیدی از مد به وجود آوردند. زنان مسن یا خجالتی هنوز تمایل دارند که دامن های زیر زانو را با کت، کت یا ژاکت های بافتنی بپوشند.
مردان
شاید چشمگیرترین تحول تاریخچه مد برای مردان در دهه 1960 تغییر چشمگیر در لباس های مردانه باشد. طی 150 سال گذشته، لباس برای مردان ساخته شده از دوخت و ظاهری ساده بوده است. اکنون، عناصر رنگارنگ جدیدی ارائه شد، مانند ژاکت بدون یقه، که با شلوار و چکمه ها پوشیده میشد. در اواسط دهه 1960 كراوات ها را با پيراهن هاي طرحدار مي پوشيدند. سرانجام، لباس ها به طور فزاینده ای تک جنسیتی می شدند زیرا زن و مرد در یک بوتیک برای کالاهای مشابه خرید می کردند.
ممنون که تا آخر این مقاله با ما همراه بودید. اگر به تاریخچه مد علاقمندید برای ما بنویسید که دوست دارید در مقاله بعدی درباره مد کدام دوران بدانید.