در تصورات خود، ما ممکن است رویای یک سیستم اینترنت ماهوارهای را داشته باشیم که سرعت پهنای باند فوقالعاده را از فضا ارائه میدهد که ما را از تجربه وحشتناک زمینی انحصارات کابل و محدودیت دادههای بیسیم رهایی میبخشد. سیستمی که روی ماشینها برای مسیریابی و حتی قایقها کار میکند. دسترسی به اینترنت مبتنی بر فضا همهچیز را تغییر خواهد داد زیرا تمام رؤیاهای یک اینترنت پرسرعت و قوی را به حقیقت تبدیل میکند. در این مقاله با ما همراه باشید.
ایلان ماسک در حال نزدیک شدن به آرزوی خود برای ایجاد اینترنت فوقسریع در سراسر جهان است که از ماهوارههایی در مدار زمین به خود زمین ارسال میشود.
از زمان راهاندازی آن در ماه اکتبر، کاربران اینترنت استارلینک اسپیس ایکس به بیش از ده هزار نفر در سراسر جهان رسیده است و با ۹۹ دلار پیشخرید، این سرویس را به بیشتر کشورها و شهرهای جهان ارائه میدهد. به تازگی تهران نیز تخت پوشش این ماهواره قرار گرفته است.
Starlink میتواند راهحلی اینترنتی باشد که خانوارهای روستایی بهشدت به آن نیاز دارند؛
اما این اینترنت چیست و چگونه کار میکند؟
در سال ۲۰۲۰، دولت فدرال به شرکت پرواز فضایی ایلان ماسک، ۸۸۵٫۵ میلیون دلار برای راهاندازی شرکت ماهوارهای Starlink اهدا کرد. هدف از این جایزه مالی ایجاد یک سرویس خدمات اینترنتی سریعتر و مطمئنتر برای خانوارهای روستایی بود.
اگرچه سرویس اینترنت فیبر نوری هنوز سریعتر از سرویس اینترنت استارلینک خواهد بود، Starlink یکراه حل ایدئال برای مناطق روستایی است که در حال حاضر به خدمات پهنای باند دسترسی ندارند زیرا خدمات آن میتواند با سرعت بسیار بیشتری، برای حجم قابلتوجهی بیشتر از افراد نسبت به فیبر، به کار گرفته شود. اگرچه اینترنت ماهوارهای در حال حاضر وجود دارد، Starlink نوع جدیدی از فناوری ماهوارهای است که از ماهوارههای کم مدار استفاده میکند.
فایده ماهوارههای کم مدار این است که تأخیر در آنها میتواند بسیار کمتر شود. با توجه به تأخیر کمتر استارلینک، میلیونها خانوار روستایی بهزودی قادر به بازی آنلاین و کار و آموزش از راه دور برای اولین بار خواهند بود.
اینترنت ماهوارهای چیست؟
اینترنت ماهوارهای پدیدهی جدیدی نیست و همین حالا نیز شرکتهایی وجود دارند که خدمات اینترنت ماهوارهای ارائه میدهند. بزرگترین ارائهدهندههای اینترنت ماهوارهای درحالحاضر دو شرکت ویاست (ViaSat) و هیوزنت (HughesNet) هستند. جالب است بدانید هر دو این شرکتها برای اولینبار در سال ۲۰۱۲ سرویس اینترنت ماهوارهای خود را ارائه دادند و هیوزنت ۱٫۳ میلیون نفر مشترک در آمریکا دارد.
هدف این است که یک سیستمی با پهنای باند وسیع و سرعتبالا ایجاد شود که توسط ماهوارهها تولید میشود و زمین را در برمیگیرد و اینترنت را برای مردم بهویژه در مناطق روستایی بدون اتصال فراهم میکند.
اما چرا این بار داستان فرق میکند و همهی دنیا با اشتیاق فراوان اخبار پروژهی استارلینک را دنبال میکنند و بیصبرانه منتظر عرضهی اینترنت ماهوارهای اسپیس ایکس هستند؟
جواب پرسش بالا در تفاوت سیستم منظومهی ماهوارهای استارلینک با دیگر منظومههای ماهوارهای اینترنتی نهفته است:
-
استارلینک قرار است جهانی باشد و ازلحاظ تئوری قابلیت سرویسدهی آن مختص منطقهی جغرافیایی خاصی نخواهد بود.
-
استارلینک با توجه به تعداد بیشتر ماهواره، پهنای باند بسیار بیشتری خواهد داشت و درنتیجه به کاربران بسیار بیشتری سرویس خواهد داد.
-
از همه مهمتر، استارلینک سرعت بسیار بیشتر و تأخیر یا Latency بسیار کمتری نسبت به دیگر اینترنتهای ماهوارهای دارد.