دندان درآوردن یک نقطه عطف اساسی برای نوزاد است؛ زیرا دندان ها برای جویدن غذای جامد حیاتی هستند. در حالی که درآمدن دندان در نوزادان از یک الگو پیروی می کند، برخی از نوزادان ممکن است در رویش دندان های اولیه یا شیری خود تاخیر داشته باشند. دلایل متعددی برای تأخیر در درآمدن دندان نوزادان وجود دارد ، از علل خوش خیم گرفته تا شرایط شدید که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.
در این مقاله از کاملیما درباره دلایل تاخیر در دندان درآوردن، عوارض آن و زمان مراجعه به پزشک با شما صحبت خواهیم کرد.
درک الگوهای طبیعی دندان درآوردن در نوزادان برای تعیین تاخیر در رشد دندان ضروری است. اولین دندان هایی که در دهان کودک شما می روید، دندان های جلویی پایینی است و این این اتفاق حدود 6 ماهگی میافتد.
دندان های جلویی فوقانی دندان های بعدی هستند و پس از آن دندان های دیگری که در محدوده سنی مربوطه خودشان ظاهر می شوند.
تاخیر در دندان درآوردن کودکان چیست؟
دندان درآوردن به عنوان فرایند رویش دندان های اولیه از لثه تعریف می شود. اگر دندان ها در محدوده سنی معمول رویش نکنند یا انحراف قابل توجهی از زمان رویش آنها وجود داشته باشد، در این صورت به نظر می رسد که نوزاد در حال دندان درآوردن با تأخیر است.
علائم و نشانه های متعددی با روند رویش دندان همراه است. نوزادان با تاخیر رویش دندان علائم و نشانه های تاخیری دندان درآوردن را نیز نشان می دهند.
آیا اگر کودک شما دیر شروع به دندان درآوردن کند باید نگران باشید؟
برخی از نوزادان ممکن است در سن چهار ماهگی شروع به دندان درآوردن کنند، در حالی که برخی ممکن است در ده ماهگی شروع به دندان درآوردن کنند. اگر کودک شما با تاخیر دندان درآوردن مواجه شد، معمولاً نیازی به نگرانی نیست.
هر نوزادی در سنین مختلف به مراحل رشد خود می رسد و این موضوع در دندان درآوردن نیز صدق می کند. نوزاد می تواند در هر سنی و در محدوده سنی مشخص به رویش دندان برسد. بنابراین ، ممکن است مدت زمان زیادی را برای دندان درآوردن کودکان خود منتظر بمانید.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد؟
اگر اولین دندان های کودک (دندان های پیشین مرکزی پایین) حتی پس از 12 ماهگی رویش نکرد، در آن هنگام به دندانپزشک اطفال مراجعه کنید. دندان برخی از نوزادان دیر شکوفا می شود و بدون دلیل خاصی دیر دندان در می آورند. با این حال، در برخی موارد، تأخیر در دندان درآوردن ممکن است به دلیل مشکلات زمینه ای رخ دهد، که نیاز به تشخیص و درمان دارد.
سایر مراحل رشد ممکن است مربوط به دندان درآوردن نباشد. بنابراین، منتظر نمانید که کودک شما با سایر مراحل مهم، شروع به درآوردن دندان کند.
شرایط زیر ممکن است باعث تاخیر در دندان درآوردن نوزادان شود. برخی از دلایل ناهنجاری های پاتولوژیک هستند و ممکن است برای شروع دندان درآوردن نیاز به درمان داشته باشند.
1. عوامل ارثی
اگر شما یا شریک زندگیتان در همان سن مشکلات دندان درآوردن داشتید، به احتمال زیاد کودک شما مشکلات مشابهی را تجربه می کند.
2. تغذیه نامناسب
مطالعات نشان داده اند که وزن کم هنگام تولد یا وضعیت تغذیه ای نامناسب یا نارسایی تغذیه ای می تواند رویش دندان ها را تحت تاثیر قرار دهد. وضعیت تغذیه ای بدن در مرحله قبل از رویش دندان ها تأثیر می گذارد. هرگونه کمبود کلسیم و ویتامین های D ، C ، B و A می تواند روی دندان درآوردن نوزاد شما تأثیر بسزایی بگذارد.
3. اختلالات تیروئید
نوزادان مبتلا به اختلالات تیروئید ، به ویژه کم کاری تیروئید ، ممکن است رویش دندان ها را به تاخیر بیاندازند. در صورت داشتن دندان های موجود، ممکن است مشکلات دندانی دیگری نیز داشته باشند.
4. فیبروز
فیبروز وضعیتی است که با لثه های ضخیم مشخص می شود و مانع از رویش دندان ها می شود. این می تواند باعث تاخیر در رویش دندان در برخی از نوزادان شود.
5. مسائل هورمونی
مشکلات ترشح هورمون رشد، هورمونی که توسط غده هیپوفیز آزاد می شود، ممکن است به طور قابل توجهی بر رشد ساختارهای صورت، از جمله رویش دندان ها تأثیر بگذارد. هیپوپیتوئیتاریسم یکی از شرایطی است که می تواند باعث شود غده هیپوفیز سطح پایینی از هورمون رشد را ترشح کند و در بین مشکلات دیگر منجر به تاخیر در رویش دندان شود.
بسیاری از اختلالات سیستمیک، مانند کم خونی فقر آهن و کم خونی داسی شکل، ممکن است درآمدن دندان را به تاخیر بیاندازد. برخی داروهای طولانی مدت نیز ممکن است با رویش دندان تداخل داشته باشند.
7. صدمات
هرگونه ضربه به فک می تواند بر جوانه های دندان تأثیر بگذارد و رویش دندان را به تاخیر بیاندازد. آسیب ها همچنین ممکن است منجر به فیبروز شوند، که همچنین باعث تاخیر در پیدایش دندان می شود.
8. دندان های پنهان و آسیب دیده
ممکن است دندان شیری دچار رویش نشود و در فک یا لثه جا بماند. نوزاد مبتلا به دندان های آسیب دیده علائم و نشانه های دیگری مانند قرمزی لثه، تورم لثه و درد را تجربه می کند.
9. اختلالات ژنتیکی
شرایط ژنتیکی، مانند آملوژنز ناقص a و عاج زایی ناقص a، ممکن است بر دندان ها و لثه های نوزاد تأثیر بگذارد و خطر دیر درآمدن دندان را افزایش دهد. نوزادان نارس همچنین ممکن است در معرض دیر درآمدن دندان به دلایل ژنتیکی باشند.
برخی اختلالات ژنتیکی می توانند بر رشد اسکلتی عضلانی بدن تأثیر بگذارند و حتی رویش دندان ها را نیز تحت تاثیر قرار دهند. برخی اختلالات ژنتیکی مرتبط با تاخیر دندان درآوردن هستند سندرم داون، سندرم ترنر، سندرم گاردنر، سندرم هاچینسون-گیلبرت (پیری زودرس) و سندرم Bloch-سولزبرگر از جمله این موارد هستند. نوزاد مبتلا به این اختلالات احتمالاً علائم مهم دیگری را نیز تجربه می کند.
عوارض تاخیر در دندان درآوردن ممکن است به دلیل زمینه ای بستگی داشته باشد. تاخیر در دندان درآوردن به دلایل مشخص یا به دلایل خوش خیم ممکن است منجر به عوارض نشود.
در برخی موارد، تاخیر در دندان درآوردن ممکن است عوارض زیر را ایجاد کند.
تغییر شکل استخوان فک و صورت نامتقارن : تاخیر در رویش دندان نیز باعث تاخیر در رویش دندان های دائمی می شود. این منجر به عدم هم ترازی فک ها می شود و منجر به مشکلات طولانی مدت مانند چهره نامتقارن می شود. این عارضه معمولاً ممکن است در نوزادانی ایجاد شود که به دلیل مشکلات شدید مانند اختلالات ژنتیکی، دندان آن ها دیر در می آید.
تاخیر در جویدن غذا : تأخیر در رویش دندان های اولیه می تواند سنی را که در آن غذای جامد را به رژیم غذایی کودک خود اضافه می کنید، به تأخیر بیندازد. این می تواند باعث تاخیر در یادگیری نحوه جویدن غذای جامد شود. ناتوانی در خوردن غذای جامد ممکن است خطر مشکلات دیگر مانند سوء تغذیه را افزایش دهد.
تشکیل کیست: دندان های نهفته یا جاسازی شده خطر ایجاد کیست در اطراف آن ها را افزایش می دهد. این می تواند باعث درد شدید شود و ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشد.
دندان های دائمی نا مرتب: دندان های اولیه به عنوان محل نگهدارنده دندان های دائمی عمل می کنند. هر گونه مشکل در دندان های اولیه نیز می تواند بر دندان های دائمی تأثیر بگذارد. رویش بی موقع دندان های اولیه ممکن است با رویش دندان های دائمی تداخل ایجاد کند و روی تراز شدن آن ها تأثیر بگذارد یا باعث ضربه خوردن آن ها شود.
اولین رویش دندان نوزاد یک دلیل برای جشن گرفتن است. حتی اگر آن ها مجبور شوند با علائم دندان درآوردن خود کنار بیایند بازهم یک موضوع برای دورهم جمع شدن است. معمولاً نیازی به وحشت نیست و اولین دندان ها در ده ماهگی در اکثر نوزادان پدید می آیند. اگر کودک شما حتی پس از تکمیل اولین تولد خود دندان در نمی آورد، برای ارزیابی و درمان با دندانپزشک اطفال مشورت کنید.