اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان (ADHD)
اکثر کودکان خردسال محدودیت توجه دارند و گاهی کارها را بدون فکر انجام می دهند. اما وقتی این رفتارها به حدی شدید باشد که در یادگیری و روابط اجتماعی آن ها اختلال ایجاد کند، در بیش از یک حالت، می تواند نشانه ADHD باشد.
در این جا می خواهیم به برخی از علائم، علل، تشخیص و راه های درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان (ADHD) بپردازیم.
با ما همراه باشید.
اختلال بیش فعالی کودکان یا نقص توجه چیست؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان (ADHD) یک مشکل مربوط به رشد است. کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است تمرکز ضعیفی و کنترل کمی روی حرکات خود داشته باشند. این امر توانایی یادگیری و معاشرت آن ها را با دیگران مختل می کند و می تواند بر عملکرد خانواده تأثیر بگذارد.
مردم اغلب تصور می کنند که کودکان مبتلا به ADHD بسیار شیطان یا بد رفتار هستند، اما این لزوماً صادق نیست. کودکان مبتلا به ADHD نیاز به حمایت و درک خانواده، معلمان و جامعه دارند.
همهچیز درباره اوتیسم و طیف اوتیسم (ASD) ، بررسی علائم و راه های پیشگیری این اختلال از نوزادی
میزان شایع بودن اختلال نقص توجه و بیش فعالی
حداقل 5 نفر از هر 100 کودک دارای ADHD هستند. این مشکل معمولا در پسران شایع تر از دختران می باشد. گاهی اوقات دختران مبتلا به ADHD علائم بی توجهی بیشتری را نشان می دهند و اختلال کمتری ایجاد می کنند، بنابراین ممکن است کمتر تشخیص داده شود یا بعداً در سال های آتی مشخص شود.
ممکن است به نظر برسد که تعداد کودکان مبتلا به ADHD در حال حاضر بیشتر از گذشته است. این موضوع احتمالاً به دلیل تشخیص بهتر ADHD نسبت به سال های گذشته است. سال هاست که پزشکان تشخیص دادهاند که برخی از کودکان در تمرکز و/یا افزایش سطح فعالیت مشکل دارند. در دهه های اخیر از واژه ADHD برای توصیف این کودکان استفاده شده است.
ADHD در کودکان و بزرگسالان رخ می دهد. علائم ADHD معمولاً با افزایش سن بهبود می یابد. با این حال، بخش قابل توجهی از کودکان مبتلا به ADHD در بزرگسالی هم چنان علائم کودکی خود را تجربه می کنند و ممکن است به کمک مداوم نیاز داشته باشند.
علت ADHD
علت دقیق ADHD مشخص نیست اما به احتمال زیاد ترکیبی از عوامل مختلف است. این عوامل شامل مسائل ژنتیکی نیز می شوند. ممکن است در خانواده کودکان مبتلا به ADHD، یکی از اعضا دچار این اختلال باشد. هم چنین اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان می تواند به علت موارد زیر باشد:
-
الکل، سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض مواد مخدر در بارداری
-
تولد زودرس یا داشتن وزن کم هنگام تولد
هیچ شواهد خوبی وجود ندارد که نشان دهد ADHD ناشی از خوردن زیاد قند یا افزودنی های غذایی در کودکان است، اگرچه این یک دیدگاه رایج در بین مردم است.
علائم و نشانه های اختلال بیش فعالی کودکان
کودکان مبتلا به ADHD سه نوع مشکل اصلی دارند:
-
بی توجهی – مشکل در تمرکز
-
بیش از حد فعال (بیش فعال)
-
عملکرد تکانشی
بچه های مبتلا به اختلال بیش فعالی کودکان، ممکن است یکی یا هر سه مورد این مشکلات را داشته باشند. با بزرگ تر شدن کودکان، علائم می توانند تغییر کنند.
راهکارهای تربیتی برای داشتن فرزندی شجاع و نترس!
بی توجهی
کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کودکان، محدوده توجه کمی دارند و حواس و تمرکز آن ها به راحتی منحرف می شود. آن ها مسائل مختلف را فراموش کرده و بدون اتمام هیچ کاری، وظیفه دیگری را شروع می کنند. هنگامی که مستقیماً با او صحبت می شود گوش نمی دهد، مدام اشتباهات و بی دقتی هایی را تکرار می کند، در سازماندهی وظایف و فعالیت ها مشکل دارد، خیلی رویاپردازی می کند و فراموشکار به نظر می رسد.
تکانشگری
هنگام صحبت کردن با دیگران مدام به میان حرف آن ها می پرند و نمی توانند منتظر اتمام صحبت افراد باشند. بچه های مبتلا به اختلال بیش فعالی کودکان بسیار بدون فکر عمل می کند.
بیش فعالی کودکان
این بچه ها نمی تواند آرام باشند و دائماً عصبانی می شوند. در شرایطی که انتظار می رود باید بشینند، صندلی خود را ترک کرده و هم چنین نمی توانند بی سر و صدا بازی کنند. آن ها حرکات سریعی دارند و بسیار صحبت می کنند.
تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان
افراد زیادی مانند متخصصین اطفال، روانپزشک کودک و نوجوان یا روانشناس قادر به تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان هستند. برای تشخیص دقیق این که آیا فرزند شما دارای ADHD است یا خیر، متخصص بهداشت معمولاً موارد زیر را انجام می دهد:
-
با شما و فرزندتان ملاقات می کند تا علائم نقص توجه و بیش فعالی کودکان و شرایط مربوط به آن را بشناسد، سابقه خانوادگی ADHD و تأثیر علائم را بر کودک و خانواده او بررسی کند.
-
با مسئولین پیش دبستانی یا مدرسه فرزند خود ملاقات کنید تا بفهمید این اختلال و علائم آن، چگونه می تواند بر یادگیری فرزند شما تأثیر بگذارد.
-
از معلم فرزند خود (اگر فرزند شما به اندازه کافی بزرگ است) بخواهید تا برخی از پرسش نامه ها را که به تأیید تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان کمک می کند را تکمیل کنید.
-
در صورت لزوم آزمایش های دیگری نیز باید انجام شود.
هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد. بهتر است پس از آن که متخصصین طیف وسیعی از اطلاعات را جمع آوری کردند تشخیص انجام شود. این فرآیند ممکن است بیش از یک جلسه طول بکشد.
برای تشخیص ADHD، علائم معمولاً در بیش از یک قسمت از زندگی کودک (به عنوان مثال، خانه و مدرسه یا مهد کودک) وجود دارد. این میزان علائم این اختلال است که در عملکرد روزمره کودک تاثیر می گذارد و بسیار اهمیت دارد. مهم است مطمئن شوید که علائم ظاهر شده ناشی از مشکلات دیگری مانند مشکلات شنوایی، مشکلات خواب، مشکلات یادگیری یا برخی مسائل دیگر نیستند.
مناسبترین بازی کودکانه را برای فرزندتان انتخاب کنید!
ظاهر شدن اختلالات دیگر
کودکان مبتلا به ADHD نیز به احتمال زیاد موارد زیر را دارند:
-
مشکلات یادگیری
-
اضطراب
-
افسردگی
-
رفتار مخرب
شما باید هر گونه نگرانی و اختلالی به جز بیش فعالی کودکان را هنگام ملاقات با متخصص مطرح کنید.
ابتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان
اگر نگران ابتلای فرزند خود به بیش فعالی کودکان هستید، با پزشک و معلم فرزند خود صحبت کنید. گاهی اوقات ممکن است معلمان اولین کسانی باشند که نگرانی خود را مطرح کرده و پیشنهاد می کنند که شما و فرزندتان به پزشک خانواده خود مراجعه کنید.
پزشک فرزند شما ممکن است برای ارزیابی شرایط کودک، شما را به پزشک متخصص اطفال، روانپزشک کودکان یا روانشناس ارجاع دهد.
روش های درمانی
ADHD هیچ درمانی ندارد، اما در بیشتر موارد، علائم قابل کنترل هستند.
در کودکان پیش دبستانی که ADHD تشخیص داده می شوند، معمولاً راهبردهای رفتاری و فرزندپروری موثر هستند.
در کودکانی که در سنین مدرسه هستند، رفتار درمانی در ترکیب با دارو بهترین تاثیر را دارند. هم چنین فرزند شما ممکن است بتواند از طریق مدرسه از حمایت بیشتری برخوردار شود و این مسئلهای است که باید با معلم فرزند خود در مورد آن صحبت کنید.
11 خوراکی موثر بر رشد و افزایش قد کودک
استراتژی های رفتاری
برنامه های تحقیقاتی خوبی وجود دارد که می تواند به خانواده هایی که فرزندشان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان است، کمک کند تا نحوه حمایت بهتر از فرزند خود را بیاموزند.
همه موارد زیر می توانند به شما کمک کنند:
-
فرزندپروری مثبت
-
استراتژی های خانه و کلاس درس مانند حفظ ساختار
-
افزایش عزت نفس
-
ایجاد مهارت های اجتماعی
-
برنامه ریزی محیط فیزیکی و یادگیری
گاهی اوقات مشاوره برای فرزند یا خانواده شما نیز مورد نیاز است.
داروها
تحقیقات نشان می دهند که در کودکان مدرسهای، داروهایی که به عنوان “محرک” شناخته می شوند و موثرترین درمان برای علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی کودکان هستند. برای برخی از کودکان، ترکیبی از رفتار درمانی و دارو بهتر عمل می کند.
داروهای محرک به کودک مبتلا به ADHD کمک می کند تا شرایط زیر را داشته باشد:
-
افزایش تمرکز
-
کاهش تکانش
-
احساس آرامش
-
آموختن مهارت های جدید و تمرین آن ها