پره اکلامپسی در بارداری
پره اکلامپسی و اکلامپسی از جمله عوارض جدی تری هستند که می توانند در دوران بارداری رخ دهند و هم مادر و هم جنین متولد نشده را تحت تاثیر قرار دهند.
پره اکلامپسی در بارداری، وضعیتی که با فشار خون بالا و علائم آسیب به سیستم اندام دیگری، اغلب کلیه ها مشخص می شود، معمولاً پس از هفته بیستم بارداری ظاهر می شود. اگر به درستی مدیریت نشود، پره اکلامپسی می تواند منجر به اکلامپسی شود، یک پیشرفت شدید که شامل شروع تشنج است.
در این وبلاگ، این شرایط پزشکی را روشن خواهیم کرد و در مورد علل، علائم، عوامل خطر و اهمیت حیاتی تشخیص و مدیریت زودهنگام بحث خواهیم کرد.
همراه کاملیما باشید.
پره اکلامپسی و اکلامپسی چیست؟
پره اکلامپسی و اکلامپسی از عوارض جدی مرتبط با بارداری هستند که خطرات قابل توجهی برای مادر و جنین به دنبال دارد.
پره اکلامپسی در بارداری شامل فشار خون بالا است که پس از هفته 20 بارداری در زنانی که فشار خون آنها قبلاً طبیعی بوده همراه با علائم آسیب به سایر اندام ها، معمولاً کبد و کلیه، ایجاد می شود. بدون درمان، می تواند منجر به پیامدهای شدید، از جمله محدودیت رشد و تولد نوزاد نارس، و خطرات جدی برای سلامتی مادر شود.
اکلامپسی نشان دهنده پیشرفت شدید پره اکلامپسی است که با شروع تشنج مشخص می شود. این تشنج ها یک اورژانس پزشکی هستند و می توانند تهدید کننده زندگی باشند و به طور بالقوه باعث آسیب دائمی به اندام های مادر و حتی مرگ مادر و نوزاد شوند.
علت پره اکلامپسی و اکلامپسی چیست؟
در اینجا نگاهی دقیق تر به علل بالقوه پره اکلامپسی و اکلامپسی آورده شده است:
رشد جفت: پره اکلامپسی در بارداری با مشکلاتی در رشد جفت شروع می شود. به طور خاص، رگ‌های خونی که جفت را تامین می‌کنند ممکن است به اندازه کافی برای رساندن خون کافی گشاد نشوند. این جریان خون ناکافی می تواند باعث شود جفت عواملی را در جریان خون مادر آزاد کند که منجر به مشکلات سلامتی می شود که در پره اکلامپسی مشاهده می شود.
فشار خون بارداری: این وضعیت شامل فشار خون بالا است که بعد از هفته بیستم بارداری ایجاد می شود. برخلاف پره اکلامپسی، سطح پروتئین قابل توجهی در ادرار ایجاد نمی کند.
فشار خون مزمن: این به فشار خون بالا اشاره دارد که یا قبل از بارداری یا قبل از هفته بیستم بارداری شروع می شود.
فشار خون مزمن با پره اکلامپسی روی هم: این وضعیت زمانی ایجاد می شود که فشار خون بالا مزمن قبلی در یک زن باردار بدتر می شود و منجر به افزایش سطح فشار خون می شود. این تشدید با وجود افزایش پروتئین در ادرار و سایر عوارض همراه است که نشان دهنده ایجاد پره اکلامپسی است.
خشکی پوست در بارداری به چه علت ایجاد می شود؟ درمان های سه سوته خشکی پوست
چه کسانی در معرض خطر پره اکلامپسی و اکلامپسی هستند؟
در حالی که هر زن باردار ممکن است به این شرایط مبتلا شود، خطرات برای کسانی که:
برای اولین بار باردار هستید: خطر پره اکلامپسی به طور کلی در اولین بارداری زنان بیشتر است.
سابقه پره اکلامپسی: زنانی که در بارداری قبلی دچار پره اکلامپسی در بارداری شده اند، به خصوص اگر در بارداری شدید یا در اوایل بارداری باشند، در معرض خطر بیشتری هستند.
داشتن شرایط سلامتی موجود: شرایطی مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری کلیوی و بیماری های خودایمنی مانند لوپوس خطر را افزایش می دهد.
حاملگی چند نوزاد: خطر ابتلا به پره اکلامپسی در بارداری های دوقلو، سه قلو یا بیشتر بیشتر است.
سن بالای 35 سال: سن بالاتر مادر با خطر بالاتر ابتلا به پره اکلامپسی همراه است.
تحت درمان IVF: زنانی که از طریق لقاح آزمایشگاهی باردار می شوند ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار داشته باشند.
داشتن شاخص توده بدنی (BMI) بالا: چاقی خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهد.
فاصله زمانی طولانی بین بارداری ها وجود داشته است: فاصله 10 ساله یا بیشتر بین بارداری ها با افزایش خطر مرتبط است.
علائم پره اکلامپسی در بارداری
در اینجا برخی از علائم و نشانه های پره اکلامپسی آورده شده است:
فشار خون بالا: نشان دادن فشار خون 140/90 میلی‌متر جیوه یا بالاتر در دو نوبت جداگانه با فاصله حداقل چهار ساعت یک علامت اولیه است.
پروتئینوری: تشخیص سطح بالای غیرعادی پروتئین در ادرار.
سردردهای شدید: سردردهای مداوم یا شدید که با درمان معمول از بین نمی روند، می توانند یک علامت باشند.
تغییرات در بینایی: مشکلات بینایی مانند تاری، حساسیت به نور، دیدن لکه ها یا از دست دادن موقت بینایی.
درد بالای شکم: درد، معمولاً در زیر دنده ها در سمت راست، اما گاهی اوقات بیشتر در قسمت بالای شکم عمومیت دارد.
حالت تهوع یا استفراغ: این علائم می توانند در نیمه دوم بارداری جدید ظاهر شوند یا بدتر شوند، متفاوت از حالت تهوع صبحگاهی در اوایل بارداری.
کاهش برون ده ادرار: ادرار کمتر یا تکرر ادرار نسبت به معمول می تواند نشانه ای از مشکلات کلیوی باشد.
افزایش وزن ناگهانی: افزایش ناگهانی وزن بدن طی 1-2 روز به دلیل افزایش قابل توجه مایعات بدن.
تورم (ادم): تورم، به ویژه در دست ها و صورت، می تواند نشانه پره اکلامپسی در بارداری باشد.
هنگامی که پره اکلامپسی به اکلامپسی پیش می رود، علامت اصلی تشنج است. علاوه بر این، یک زن ممکن است تجربه کند:
آشفتگی شدید
از دست دادن هوشیاری
درد و گرفتگی عضلات
اضطراب شدید
سلامت کبد در بارداری را چه چیزی به خطر می اندازد؟ راهکار طلایی داشتن کبد سالم
تشخیص پره اکلامپسی و اکلامپسی
تشخیص پره اکلامپسی در بارداری شامل ترکیبی از ارزیابی های بالینی، ارزیابی علائم و تست های آزمایشگاهی است. در اینجا یک روش تشخیصی معمولی وجود دارد:
پایش فشار خون: چک کردن منظم فشار خون ضروری است.
آزمایش ادرار: نمونه ادرار ممکن است از نظر پروتئین مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد، وضعیتی که به عنوان پروتئینوری شناخته می شود، که یکی دیگر از شاخص های کلیدی پره اکلامپسی در بارداری است.
آزمایشات خون: این آزمایشات می تواند به ارزیابی عملکرد کلیه و کبد کمک کند و شامل اندازه گیری کراتینین سرم، ترانس آمینازهای کبدی و تعداد پلاکت ها می شود.
مشاهده علائم: علامت اولیه اکلامپسی بروز تشنج هایی است که نمی توان آن را به علل دیگر در خانم مبتلا به پره اکلامپسی نسبت داد.
نظارت مستمر: علائم حیاتی، از جمله فشار خون و اشباع اکسیژن، به طور مداوم کنترل می شود.
عوارض پره اکلامپسی و اکلامپسی
عوارضی که کودک را تحت تاثیر قرار می دهد
پره اکلامپسی و اکلامپسی در صورت عدم درمان موثر می تواند منجر به عوارض شدید هم برای مادر و هم برای جنین شود. در اینجا برخی از عوارض وجود دارد:
برای مادر:
سندرم HELLP: مخفف همولیز، افزایش آنزیم های کبدی و تعداد کم پلاکت ها، سندرم HELLP یک عارضه تهدید کننده زندگی است که با پره اکلامپسی در بارداری شدید همراه است و منجر به اختلال عملکرد ارگان های متعدد می شود.
خونریزی مغزی: فشار خون بالا می تواند باعث خونریزی در مغز شود که یک وضعیت شدید و بالقوه کشنده است.
اکلامپسی: اگر پره اکلامپسی کنترل نشود، می تواند منجر به اکلامپسی شود که شامل تشنج هایی است که هم برای مادر و هم برای نوزاد خطرناک است.
آسیب حاد کلیه: پره اکلامپسی می تواند عملکرد کلیه را مختل کند و منجر به کاهش خروجی ادرار و احتباس مواد زائد در خون شود.
آسیب کبدی: افزایش فشار خون و اختلال در عملکرد کبد می تواند منجر به درد شدید شکم در ربع فوقانی راست، افزایش آنزیم های کبدی و در موارد شدید، پارگی کبد شود.
ادم ریوی: این وضعیت، که در آن مایع در ریه‌ها تجمع می‌یابد، می‌تواند به دلیل مایع اضافی و نشت مویرگی رخ دهد و تنفس را دشوار کند.
جدا شدن جفت: پره اکلامپسی در بارداری خطر جدا شدن جفت از دیواره رحم را قبل از زایمان افزایش می دهد که می تواند باعث خونریزی شدید شود و برای مادر و نوزاد خطرناک است.
